ခပ ၆: ရတနသုတ္

၁။ ေျမ၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း ဤအရပ္သို႔ အညီအၫြတ္ လာၾကကုန္၏။ အလံုးစံုသာလွ်င္ ျဖစ္ေသာ နတ္တို႔သည္ ႏွစ္သက္ရႊင္ပ် ဝမ္းေျမာက္ၾကေစကုန္သတည္း၊ ထိုမွတစ္ပါးလည္း (ငါဘုရား) ေဟာအပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို ႐ိုေသစြာ နာၾကေစကုန္သတည္း။

၂။ နတ္မ်ားတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ သာလွ်င္ အသင္နတ္အားလံုးတို႔သည္ (ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို စိတ္၌) သိုမွီးသိမ္းဆည္းၾကကုန္ေလာ့၊ လူသတၱဝါအေပါင္း၌ ေမတၱာကို ျပဳၾကကုန္ေလာ့၊ အၾကင္သူတို႔သည္ ေန႔၌လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္၌လည္းေကာင္း သင္တို႔အား ပူေဇာ္ပသျခင္းကို ျပဳၾကကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သာလွ်င္ ထိုလူတို႔ကို မေမ့မေလ်ာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္ေလာ့။

၃။ ဤလူ႕ျပည္၌လည္းေကာင္း၊ နဂါး, ဂဠဳန္ျပည္တို႔၌လည္းေကာင္း၊ နတ္ျပည္တို႔၌လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ အလံုးစံုေသာ အၾကင္ရတနာမ်ဳိးသည္ ရွိ၏။ ထိုရတနာမ်ဳိးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တူေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္ မရွိ၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၄။ ကိေလသာကုန္ရာျဖစ္ေသာ ရာဂ၏ ကင္းရာျဖစ္ေသာ ေသျခင္းကင္းေသာ ျမတ္ေသာ အၾကင္နိဗၺာန္ကို တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိေသာ သာကီႏြယ္ဖြား ျမတ္ဘုရားသည္ ရေတာ္မူ၏။ ထို (နိဗၺာန္) တရားႏွင့္တူေသာတစ္စံုတစ္ခုေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္ မရွိ၊ နိဗၺာန္တရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္းအျမစ္ဆံုးျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၅။ ဘုရားျမတ္သည္ အၾကင္ (အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ) သမာဓိကို စင္ၾကယ္၏ဟု ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏။ အၾကင္ အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သမာဓိကို မိမိအျခားမဲ့၌ အက်ဳိးေပး၏ဟု (ဘုရားသွ်င္တို႔) ေဟာဆိုကုန္၏။ ထိုအရဟတၱမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ သမာဓိႏွင့္တူေသာတရားမ်ဳိးသည္ မရွိ၊ တရားေတာ္ဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၆။ ေလးေယာက္အစံုျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကို သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ကုန္ၿပီ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ျမတ္ေသာ အလွဴကို ခံထိုက္ကုန္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၌ လွဴအပ္ေသာ အလွဴတို႔သည္ အက်ဳိးႀကီးကုန္၏။ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၇။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသာသနာ၌ အၾကင္ (ရဟႏၲာ) ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ခိုင္ျမဲစြာေသာ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာအားထုတ္ၾကကုန္၏။ (ကိေလသာတို႔မွ) ထြက္ေျမာက္ၾကကုန္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရေရာက္ထိုက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရေရာက္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေသျခင္းကင္းေသာ နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳေသာအားျဖင့္ ရကုန္လ်က္ မပ်က္မစီး အရဟတၱ ဖလသမာပတ္ကို ခံစားကုန္၏။ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၈။ ေျမ၌ စိုက္ထူအပ္ေသာတံခါးတိုင္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတို႔မွ လာေသာ ေလတို႔ေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္သကဲ့သို႔ အရိယသစၥာတို႔ကို ပညာျဖင့္ သက္ဝင္၍ ျမင္ေသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ကို ထိုတံခါးတိုင္ႏွင့္ တူ၏ဟု ငါဆို၏။ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၉။ အၾကင္ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ နက္နဲေသာဉာဏ္ပညာရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းစြာေဟာၾကားအပ္ေသာ အရိယသစၥာတို႔ကို ထင္ရွားေအာင္ ျပဳကုန္၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ျပင္းထန္စြာေမ့ေလ်ာ့ၾကေစကာမူ ရွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ဘဝကို မယူကုန္။ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁ဝ။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ရသည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိင္နက္သာလွ်င္ သကၠာယဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧာ သီလဗၺတပရာမာသ ဤတရား သံုးပါးတို႔ကို ပယ္စြန္႔အပ္ကုန္၏။ ကိေလသာ စိုးစဥ္းမွ် ရွိေစကာမူ-

၁၁။ အပါယ္ေလးပါးတို႔မွ လြတ္၏။ (အာနႏၲရိကကံငါးပါးႏွင့္ နိယတမိစၧာဒိ႒ိဟူေသာ) ေျခာက္ပါးေသာတရားတို႔ကို မျပဳေတာ့ၿပီ။ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၂။ ထို (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္သည္ ကိုယ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈကံကို ျပဳေစကာမူ ထိုမိမိျပဳေသာ မေကာင္းမႈကို မဖံုးလႊမ္းေတာ့ၿပီ။ နိဗၺာန္ကို ျမင္ၿပီးေသာ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္၏ ဖံုးလႊမ္းျခင္းမျပဳေတာ့သည့္ အျဖစ္ကို (ျမတ္စြာဘုရား) ေဟာအပ္၏။ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၃။ ေႏြဥတု၏ အစျဖစ္ေသာတန္ခူးလ၌ပင္ လံုးကြၽတ္ပြင့္ေသာ အဖ်ားရွိေသာ ေတာအုပ္သည္ က်က္သေရရွိ၍ တင့္တယ္သကဲ့သို႔ ထိုေတာအုပ္လွ်င္ ဥပမာရွိေသာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ (ပရိယတၱိ) တရားေတာ္ျမတ္ကို ျမတ္ေသာ (နိဗၺာန္) အက်ဳိးငွါ ေဟာေတာ္မူ၏။ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၄။ ျမင့္ျမတ္သည္ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္ကို သိေတာ္မူေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာတရားကို ေပးတတ္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ မဂ္ကို ေဆာင္တတ္ေသာ မိမိထက္သာသူ မရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမင့္ျမတ္ေသာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီ။ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၅။ (အၾကင္ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔အား) ကံေဟာင္းကုန္ၿပီ ကံသစ္မရွိေတာ့ၿပီ။ လာလတၱံ႕ေသာ ဘဝ၌ တပ္ျခင္းကင္းေသာ စိတ္ရွိကုန္သည္ ပဋိသေႏၶမ်ဳိးေစ့ကုန္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ စည္ပင္ျပန္႔ပြါးေသာ ဆႏၵမရွိကုန္။ ဆီမီးသည္ ၿငိမ္းသကဲ့သို႔ ပညာရွိေသာ ထိုရဟႏၲာတို႔သည္ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းကုန္ၿပီ။ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၆။ ေျမ၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း ဤအရပ္သို႔ အညီအၫြတ္ လာကုန္၏။ ထိုငါတို႔သည္ လာျခင္းေကာင္းေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ပူေဇာ္အပ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးပါကုန္၏။ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၇။ ေျမ၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း ဤအရပ္သို႔ အညီအၫြတ္ လာကုန္၏။ ထိုငါတို႔သည္ ကိေလသာတို႔ကို ဖ်က္ဆီးေသာအားျဖင့္ျဖစ္ေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာတရားေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏။ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၈။ ေျမ၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း ဤအရပ္သို႔ အညီအၫြတ္ လာကုန္၏။ ထိုငါတို႔သည္ မခြၽတ္မယြင္း က်င့္ျခင္းရွိေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာ သံဃာေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏။ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ရတနသုတ္ ၿပီး၏။