၈ဝ၃။ ေလာကသည္ (ဤအယူသည္သာ) ျမတ္၏ဟု (မိမိ) မိစၧာအယူတို႔၌ စြဲယူ ေနေသာ သတၱဝါအေပါင္းသည္ မိမိအမြန္အျမတ္ျပဳလုပ္ထားသည့္ ဆရာမွ တစ္ပါးေသာ ဆရာအားလံုးတို႔ကို ယုတ္ညံ့သူတို႔ဟု ေျပာဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေျပာဆိုသူသည္ ျငင္းခံုျခင္းတို႔ကို မလြန္ေျမာက္ႏိုင္။ (၁)
၈ဝ၄။ အၾကင္သူသည္ ျမင္ရေသာ ႐ူပါ႐ံု ၾကားရေသာ သဒၵါ႐ံု ေရာက္ရေသာ ဂႏၶ ရသေဖာ႒ဗၺာ႐ံု၌လည္းေကာင္း၊ မလြန္က်ဴးမႈ ‘သီလ’ ႏြား ေခြးစသည္တို႔၏ အက်င့္ ‘ဝတ’၌လည္းေကာင္းမိမိ၌ အက်ဳိးအာနိသင္ကို ျမင္၏။ ထိုသူသည္ ထို အယူ၌ ထိုအက်ဳိးအာနိသင္ကိုသာလွ်င္ စြဲယူၿပီး၍အျခားဆရာအားလံုကို ယုတ္ညံ့ေသာအားျဖင့္ ျမင္၏။ (၂)
၈ဝ၅။ မိမိဆရာစသည္ကို အမွီျပဳလ်က္ အျခားေသာ ဆရာစသည္ကို ယုတ္ညံ့ သူဟု ႐ႈျမင္ျခင္းကိုလည္း ခ်ည္ေႏွာင္တတ္ေသာ ‘ဂႏၴ’တရားဟူ၍ ပညာရွိတို႔ ဆို ၾကကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္ရဟန္းသည္ ျမင္ရေသာ ႐ူပါ႐ံု ၾကားရေသာ သဒၵါ႐ံု ေရာက္ရေသာ ဂႏၶ ရသ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု၌လည္းေကာင္း၊ မလြန္က်ဴးမႈ ‘သီလ’ ႏြား ေခြးစသည္တို႔၏ အက်င့္ ‘ဝတ’၌လည္းေကာင္း မမွီခိုရာ။ (၃)
၈ဝ၆။ ေလာက၌ ဉာဏ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မလြန္က်ဴးမႈ ‘သီလ’ ႏြား ေခြးစသည္တို႔၏ အက်င့္’ဝတ’ျဖင့္လည္းေကာင္း မိစၧာအယူကိုလည္း မျဖစ္ေစရာ၊ မိမိကိုယ္ကို သူတစ္ပါးႏွင့္ တူသူဟူ၍လည္းမႏႈိင္းယွဥ္ရာ၊ ယုတ္ညံ့သူဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ထူးျမတ္လြန္ကဲသူဟူ၍လည္းေကာင္း မေအာက္ေမ့ရာ။ (၄)
၈ဝ၇။ ထိုသူသည္ အတၱဒိ႒ိကို ပယ္စြန္႔၍ မစြဲလမ္းေတာ့ဘဲ ဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာဉာဏ္၌ေသာ္လည္းတဏွာဒိ႒ိဟူေသာမွီရာကို မျပဳ၊ အယူဝါဒကြဲျပားသူတို႔၌ ကြဲျပားေသာ အစုအဖြဲ႕ေနာက္သို႔ မလိုက္မူ၍ မိစၧာအယူ တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ်လည္း မယံုၾကည္ေတာ့ေပ။ (၅)
၈ဝ၈။ ဤေလာက၌ အၾကင္ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ဤဘဝ မိမိအတၱေဘာ၌လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ဘဝအျခားေသာ အတၱေဘာ၌လည္းေကာင္း ႏွစ္ပါးေသာ အဖို႔ အစု၌ အဖန္တစ္လဲလဲျဖစ္ရန္ေတာင့္တမႈတဏွာ မရွိ၊ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ဒိ႒ိတရားတို႔၌ စြဲျမဲယူဆအပ္ေသာ ဒိ႒ိအယူကို ျဖတ္ေတာက္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား (အမွား) ႏွလံုးသြင္းမႈ တစ္စံုတစ္ရာမွ်မရွိေတာ့ကုန္။ (၆)
၈ဝ၉။ ဤေလာက၌ ထိုရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ျမင္ရေသာ ႐ူပါ႐ံု ၾကားရေသာ သဒၵါ႐ံု ေရာက္ရေသာ ဂႏၶရသ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု၌လည္းေကာင္း ၾကံဆအပ္ေသာ သညာေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ မိစၧာအယူ အႏုျမဴမွ် မရွိ၊ မိစၧာအယူကို မယူေသာ ထိုရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္ကို ဤေလာက၌ အဘယ္မွ်ေသာတဏွာဒိ႒ိျဖင့္တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ရာအံ့နည္း။ (၇)
၈၁ဝ။ ထိုရဟႏၲာတို႔သည္ တဏွာဒိ႒ိျဖင့္ မၾကံစည္ၾကကုန္၊ တဏွာဒိ႒ိတို႔ ေရွးသြား မျပဳၾကကုန္၊ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ဒိ႒ိတရားတို႔ကို လက္မခံၾကကုန္၊ ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္ကို မလြန္က်ဴးမႈ ‘သီလ’ ႏြားေခြးစသည္တို႔၏ အက်င့္ ‘ဝတ’သည္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္၊ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ နိဗၺာန္ဟူေသာ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ သံသရာတည္းဟူေသာ ဤမွာ ဘက္ကမ္းသို႔ ျပန္မလာေတာ့ၿပီ။ (၈)
ငါးခုေျမာက္ ပရမ႒ကသုတ္ ၿပီး၏။