၁၁ဝ၈။ (ဘျဒာဝုဓသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏) –
ခႏၶာအိမ္၌ တပ္စြန္းမႈ ‘ရာဂ’ကို စြန္႔ေတာ္မူၿပီးေသာတပ္မက္မႈ ‘တဏွာ’ကို ျဖတ္ေတာက္ေတာ္မူၿပီးေသာတုန္လႈပ္မႈ ‘တဏွာ’ ကင္းေတာ္မူၿပီးေသာ ႏွစ္သက္မႈ ‘တဏွာ’ကို စြန္႔ေတာ္မူၿပီးေသာ ‘ၾသဃ’ ေလးျဖာသံသရာကို လြန္ေျမာက္ ေတာ္မူၿပီးေသာ (ကိေလသာတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူၿပီးေသာတဏွာကပၸ ဒိ႒ိကပၸကို စြန္႔ေတာ္မူၿပီးေသာ ေကာင္းေသာ ပညာရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိုေသစြာေတာင္းပန္ပါ၏။ မေကာင္းမႈရွိေတာ္မမူေသာ အသွ်င္ဘုရား၏ (စကား ေတာ္ကို) ၾကားနာရၿပီးေသာ္ဤ (ပါသာဏကနတ္ကြန္း)မွ ဖဲသြားၾကရပါကုန္လတၱံ႕။ (၁)
၁၁ဝ၉။ လုံ႔လရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရား၏ စကားေတာ္ကို အလြန္ လိုလားကုန္ေသာ လူအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔သည္ အဂၤ မဂဓစေသာ ဇနပုဒ္တို႔မွ အညီအၫြတ္ ေရာက္လာၾကကုန္၏။ ေတာင္းပန္ပါ၏။ အသွ်င္ဘုရားသည္ ဤတရားကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိေတာ္မူၿပီးျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ ထိုသူတို႔အား အသွ်င္ဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူပါေလာ ့။ (၂)
၁၁၁ဝ။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) –
ဘျဒာဝုဓ အနာဂတ္၌လည္းေကာင္း၊ အတိတ္၌လည္းေကာင္း၊ ပစၥဳပၸန္၌လည္းေကာင္း စြဲယူမႈတဏွာအားလံုးကို ပယ္ေဖ်ာက္ရာ၏။မွန္၏- ေလာက၌ အၾကင္ အၾကင္ ႐ုပ္ေဝဒနာစေသာတရားကို စြဲယူကုန္၏။ ထိုထိုတရားျဖင့္သာလွ်င္ မာရ္သည္ သတၱဝါသို႔ အစဥ္လိုက္၏။ (၃)
၁၁၁၁။ ထို႔ေၾကာင့္ သခၤါရတို႔၏ အနိစၥစေသာ အျခင္းအရာကို သိေသာ ေအာက္ ေမ့မႈ ‘သတိ’ ရွိသူရဟန္းသည္ ေသျခင္းတရား၏ တည္ရာ ကိေလသာခႏၶာ စသည္၌ ကပ္ၿငိတတ္ေသာ ဤသတၱဝါအေပါင္းကို စြဲယူတတ္ေသာ သတၱဝါတို႔ဟု ႐ႈလ်က္ ေလာကအားလံုး၌ ႐ုပ္ေဝဒနာစသည့္တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် မစြဲယူရာ။ (၄)
တစ္ဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ ဘျဒာဝုဓမာဏဝပုစၧာ ၿပီး၏။