၂၂၈။ ရဟန္းတို႔ အၾကားအျမင္ မရွိေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ”သမုဒၵရာ သမုဒၵရာ”ဟု ေျပာဆို၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ေျပာဆိုအပ္ေသာ အရာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆုံးအမ၌ သမုဒၵရာ မဟုတ္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ေျပာဆိုအပ္ေသာ အရာသည္ ႀကီးက်ယ္မ်ားျပားေသာ ေရအစုသာ ျဖစ္၏၊ ႀကီးက်ယ္မ်ားျပားေသာ ေရျပင္သာ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ မ်က္စိသည္ သတၱဝါ၏ သမုဒၵရာမည္၏၊ ထိုမ်က္စိသမုဒၵရာအား အဆင္းတည္းဟူေသာအဟုန္သည္ ရွိ၏။ အၾကင္သူသည္ ထိုအဆင္းတည္းဟူေသာ အဟုန္ကိုသည္းခံႏိုင္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသူကို လႈိင္းႏွင့္ တကြေသာ ဝဲဲႏွင့္ တကြေသာ ဖမ္းယူတတ္ေသာ ေရသတၱဝါအထူးႏွင့္ တကြေသာေရေစာင့္ဘီလူး ႏွင့္တကြေသာ မ်က္စိသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္ၿပီးျဖစ္၍ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္သူၾကည္းကုန္း၌ တည္သူ ရဟႏၲာဟု ဆိုအပ္၏။ပ။
ရဟန္းတို႔ လွ်ာသည္ သတၱဝါ၏ သမုဒၵရာမည္၏၊ ထိုလွ်ာသမုဒၵရာအား အရသာတည္းဟူေသာအဟုန္သည္ ရွိ၏။ အၾကင္သူသည္ ထိုအရသာတည္းဟူေသာ အဟုန္ကိုသည္းခံႏိုင္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသူကို လႈိင္းႏွင့္ တကြေသာ ဝဲဲႏွင့္ တကြေသာ ဖမ္းယူတတ္ေသာ ေရသတၱဝါအထူးႏွင့္ တကြေသာေရေစာင့္ ဘီလူးႏွင့္ တကြေသာ လွ်ာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္၍ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္သူၾကည္းကုန္း၌ တည္သူ ရဟႏၲာဟု ဆိုအပ္၏။ပ။
ရဟန္းတို႔ စိတ္သည္ သတၱဝါ၏ သမုဒၵရာမည္၏၊ ထိုစိတ္သမုဒၵရာအား သေဘာတရားတည္းဟူေသာအဟုန္သည္ ရွိ၏။ အၾကင္သူသည္ ထိုသေဘာတရားတည္းဟူေသာ အဟုန္ကိုသည္းခံႏိုင္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသူကို လႈိင္းႏွင့္ တကြေသာ ဝဲဲႏွင့္ တကြေသာ ဖမ္းယူတတ္ေသာ ေရသတၱဝါအထူးႏွင့္ တကြေသာေရေစာင့္ဘီလူးႏွင့္ တကြေသာ စိတ္သမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္၍ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္သူကည္းကုန္း၌ တည္သူ ရဟႏၲာဟု ဆိုအပ္၏။ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ပ။ လူနတ္တို႔၏ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္-
”အၾကင္သူသည္ ဖမ္းယူတတ္ေသာ ေရသတၱဝါအထူးႏွင့္ တကြေသာ ေရေစာင့္ ဘီလူးႏွင့္ တကြလႈိင္းႏွင့္ တကြ ဝဲဲႏွင့္ တကြ ေဘးဘ်မ္းႏွင့္ တကြ ျဖစ္၍ ကူးခပ္ ႏိုင္ခဲဲေသာ ဤသမုဒၵရာကို့ကူးေျမာက္ၿပီ၊ ထိုသူကို ပညာရွိသူ၊ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သုံးၿပီးသူ၊ ေလာက၏ အဆံုးသို႔ ေရာက္ၿပီးသူ၊ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ၿပီး သူ”ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။