၂၄။ ရဟန္းတို႔ အလံုးစံုကို ပယ္ျခင္းငွါ သင္တို႔အား ေဟာၾကားေပအံ့၊ ထိုတရားကို နာၾကကုန္ေလာ့။ ရဟန္းတို႔ အလံုးစံုကို ပယ္ျခင္းငွါ ေဟာမည့္ တရားဟူသည္ အဘယ္နည္း။
ရဟန္းတို႔ မ်က္စိကို ပယ္ရမည္၊ အဆင္းတို႔ကို ပယ္ရမည္၊ စကၡဳဝိညာဏ္ကို ပယ္ရမည္၊ စကၡဳသမၹႆကို ပယ္ရမည္၊ စကၡဳသမၹႆဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ခံစားမႈ သုခ ဒုကၡဥေပကၡာကိုလည္း ပယ္ရမည္။ နားကို။ပ။ ႏွာေခါင္းကို။ပ။ လွ်ာကို ပယ္ရမည္၊ အရသာတို႔ကို ပယ္ရမည္၊ ဇိဝွါဝိညာဏ္ကို ပယ္ရမည္၊ ဇိဝွါသမၹႆကို ပယ္ရမည္၊ ဇိဝွါသမၹႆဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ခံစားမႈ သုခ ဒုကၡ ဥေပကၡာကိုလည္း ပယ္ရမည္။ကိုယ္ကို ပယ္ရမည္၊ စိတ္ကို ပယ္ရမည္၊ သေဘာတရားတို႔ကို ပယ္ရမည္၊ မေနာဝိညာဏ္ကို ပယ္ရမည္၊ မေနာသမၹႆကို ပယ္ရမည္၊ မေနာသမၹႆဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ ေပၚလာသည့္ ခံစားမႈ သုခ ဒုကၡ ဥေပကၡာကိုလည္း ပယ္ရမည္။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ အလံုးစံုကို ပယ္ျခင္းငွါ ေဟာျပအပ္ေသာ တရားတည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒုတိယသုတ္။