၃၁၃။ ရဟန္းတို႔ ႀကီးပြားမႈငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ႀကီးပြားလ်က္ရွိေသာ အရိယာတပည့္မသည္ အရိယာ၏ႀကီးပြားမႈတို႔ျဖင့္ ႀကီးပြား၏၊ ကိုယ္၏ အႏွစ္ကို ယူေလ့ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အျမတ္ကို ယူေလ့ရွိသူလည္းျဖစ္၏။ အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္း-ႎယုံၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’ တရားျဖင့္ ႀကီးပြား၏၊ သီလျဖင့္ ႀကီးပြား၏၊ အၾကားအျမင္ ‘သုတ’ ျဖင့္ ႀကီးပြား၏၊ စြန္႔ၾကဲဲျခင္း ‘စာဂ’ ျဖင့္ ႀကီးပြား၏၊ ပညာျဖင့္ ႀကီးပြား၏။
ရဟန္းတို႔ ဤႀကီးပြားမႈ ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ႀကီးပြားလ်က္ရွိေသာ အရိယာတပည့္မသည္ အရိယာ၏ႀကီးပြားမႈတို႔ျဖင့္ ႀကီးပြား၏၊ ကိုယ္၏ အႏွစ္ကို ယူေလ့ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အျမတ္ကို ယူေလ့ရွိသူလည္းျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဤေလာက၌ ယုံၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’ ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သီလျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ပညာ ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စြန္႔ၾကဲဲျခင္း ‘စာဂ’ ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အၾကားအျမင္ ‘သုတ’ ျဖင့္လည္းေကာင္း ႀကီးပြား၏။ ထိုသို႔ေသာသီလရွိေသာ ထိုဥပါသိကာမသည္ ဤဘဝ ၌ ပင္လွ်င္ မိမိ၏ ႏွစ္ပါးေသာ အႏွစ္သာရကို ယူ၏။
ဒသမသုတ္။
သုံးခုေျမာက္ ဗလဝဂ္ ၿပီး၏။
မာတုဂါမသံယုတ္ ၿပီး၏။