၃၅၁။ ထိုအခါ စိတၱသူႂကြယ္၏ လူ႕ဘဝက သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းျဖစ္ေသာ အေစလကႆပသည္မစိၧကာသ႑အရပ္သို႔ ေရာက္လာ၏၊ စိတၱသူႂကြယ္သည္ ”ငါတို႔၏ လူ႕ဘဝကသူငယ္ခ်င္းေဟာင္းျဖစ္ေသာ အေစလကႆပသည္ မစိၧကာသ႑အရပ္သို႔ ေရာက္လာသတတ္”ဟုၾကားေလ၏၊ ထိုအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ အေစလကႆပထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အေစလကႆပႏွင့္ အတူဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေျပာ ဆိုၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္အေစလကႆပအား ”အသွ်င္ကႆပ ရဟန္းျပဳသည္မွာ အဘယ္မွ် ၾကာၿပီနည္း”ဟု ေမး၏။ သူႂကြယ့္ငါ ရဟန္းျပဳျခင္းသည္ အႏွစ္သံုးဆယ္မွ် ႐ိွခဲ့ၿပီ။ အသွ်င္ သင့္အား အႏွစ္သံုးဆယ္တို႔ပတ္လံုး လူတို႔၏တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ ဉာဏ္အျမင္ တရားထူး တစ္စံုတစ္ရာကို ရ၍ ခ်မ္းသာစြာေနရျခင္း ႐ိွပါ၏ေလာဟု (ဆို၏)။ သူႂကြယ္ စင္စစ္ ဤ အႏွစ္သံုးဆယ္တို႔ျဖင့္ ရဟန္းျပဳေသာ ငါ့အားအဝတ္မဝတ္ရျခင္း၊ ဦးျပည္းရျခင္း၊ တင္ပါး၌ ဖံုခါရန္ ဥေဒါင္းၿမီးစည္းကို ကိုင္ေဆာင္ရျခင္းမွ တစ္ပါးလူတို႔၏ တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ ဉာဏ္ အျမင္တရားထူး တစ္စံုတစ္ရာကို ရ၍ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္း မည္သည္ မ႐ိွဟု ဆို၏။ ဤသို႔ ဆိုေသာ္ စိတၱသူႂကြယ္သည္ အေစလကႆပအား ဤသို႔ ဆို၏- ”အခ်င္းတို႔ အေစလကတို႔၏ တရားသည္ အံ့ၾသ ဖြယ္႐ိွေပစြတကား၊ မျဖစ္စဖူး အထူးျဖစ္စြတကား။ အႏွစ္သံုးဆယ္တို႔ပတ္လံုး အဝတ္ မဝတ္ရျခင္း၊ ဦးျပည္းရျခင္း၊ တင္ပါး၌ ဖံုခါရန္ဥေဒါင္းၿမီးစည္းကို ကိုင္ေဆာင္ရျခင္းမွ တစ္ပါး လူတို႔၏ တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ဉာဏ္အျမင္တရားထူး တစ္စံုတစ္ရာကို ရ၍ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္း မည္သည္ မျဖစ္ရပေလ”ဟု (ဆို၏)။
သူႂကြယ္ သင္၏ ဥပါသကာအျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ျခင္းသည္ အဘယ္မွ် ၾကာၿပီနည္းဟု (ေမး၏)။
အသွ်င္ ဥပါသကာအျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ေသာ အကြၽႏု္ပ္အားလည္း အႏွစ္သံုးဆယ္မွ် ႐ိွပါၿပီဟု (ဆို၏)။
သူႂကြယ္ သင့္အား ဤအႏွစ္သံုးဆယ္တို႔ျဖင့္ လူတို႔၏ တရားထက္ လြန္ျမတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ ဉာဏ္အျမင္တရားထူး တစ္စံုတစ္ရာကို ရ၍ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္း မည္သည္ ႐ိွသေလာဟု (ေမး၏)။ အသွ်င္အကြၽႏု္ပ္သည္ လူျဖစ္ေသာ္လည္း အလို႐ိွတိုင္းသာလွ်င္ ကာမတို႔မွ ဆိတ္၍ သာလွ်င္ အကုသိုလ္တရားတို႔မွဆိတ္၍ သာလွ်င္ ၾကံစည္ျခင္း ‘ဝိတက္’ ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ သံုးသပ္ျခင္း ‘ဝိစာရ’ ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာနီဝရဏ ဆိတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း ‘ပီတိ’ ခ်မ္းသာျခင္း ‘သုခ’ ႐ိွေသာ ပဌမစ်ာန္သို႔ေရာက္၍ ေနရ ပါ၏၊ အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ အလို႐ိွတိုင္းသာလွ်င္ ၾကံစည္ျခင္း ‘ဝိတက္’သံုးသပ္ျခင္း ‘ဝိစာရ’ တို႔၏ မ႐ိွ ျခင္းေၾကာင့္ ဒုတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရပါ၏၊ အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္အလို႐ိွတိုင္းသာလွ်င္ ႏွစ္သိမ့္ ျခင္း ‘ပီတိ’ ကိုလည္း စက္ဆုပ္ျခင္းေၾကာင့္။ပ။ တတိယစ်ာန္သို႔ေရာက္၍ ေနရ ပါ၏၊ အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ အလို႐ိွတိုင္းသာလွ်င္ ခ်မ္းသာျခင္း ‘သုခ’ကိုလည္းပယ္ျခင္းေၾကာင့္။ပ။ စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရပါ၏၊ အသွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ေရွးဦးစြာ ေသခဲ့ပါမူ ”စိတၱသူႂကြယ္သည္ ဤ (ကာမ) ေလာကသို႔ တစ္ဖန္ျပန္လာႏိုင္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာသံေယာဇဥ္ မ႐ိွေတာ့”ဟု အကြၽႏု္ပ္ကို ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ဆိုေတာ္ မူျငားအံ့၊ ထိုမိန္႔ဆိုျခင္းသည္အံ့ဖြယ္မဟုတ္သည္သာတည္းဟု (ဆို၏)။ ဤသို႔ဆိုေသာ္ အေစလကႆပသည္ စိတၱသူႂကြယ္ကို ဤသို႔ဆို၏- ”အခ်င္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားတရားေတာ္၏ ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္သည္၏ အျဖစ္သည္အံ့ဖြယ္႐ိွစြတကား၊ မျဖစ္စဖူး အထူးျဖစ္စြတကား၊ အဝတ္ျဖဴဝတ္ေသာ လူျဖစ္လ်က္ ဤသို႔သေဘာ႐ိွေသာ လူတို႔၏ တရားထက္ လြန္ျမတ္၍ ခ်မ္းသာစြာ ေနရေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာ တို႔၏ဉာဏ္အျမင္တရားထူးကို ရတံုဘိေသး၏။ သူႂကြယ္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရွင္အျဖစ္ကိုရလိုပါ၏၊ ပၪၥင္းအျဖစ္ကို ရလိုပါ၏ ”ဟု ဆို၏။
ထိုအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ အေစလကႆပကို ေခၚ၍ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ မေထရ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ဤသို႔ ေလွ်ာက္၏- ”အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဤအေစလကႆပသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ လူ႕ဘဝက သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းပါတည္း၊ ဤသူကို မေထရ္ႀကီးတို႔သည္ရွင္ျပဳၾကပါကုန္ေလာ့၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသူအား သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာအေထာက္အပံ့ေဆးအသံုးအေဆာင္တို႔ျဖင့္ ေၾကာင့္ၾက ျပဳပါအံ့”ဟု ေလွ်ာက္၏။
အေစလကႆပသည္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရွင္အျဖစ္ကို ရေလ၏၊ ပၪၥင္းအျဖစ္ကို ရေလ၏၊ ပၪၥင္းျဖစ္၍ မၾကာေသးေသာ အသွ်င္ကႆပသည္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ မေမ့မေလ်ာ့ျပင္းစြာ အားထုတ္အပ္ေသာ လုံ႔လ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ နိဗၺာန္သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္႐ိွလ်က္ ေနသည့္႐ိွေသာ္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳၾကေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားမ်ား လိုလားေတာင့္တအပ္ေသာ အက်င့္ျမတ္၏ အဆံုးျဖစ္ေသာ အတုမ႐ိွေသာ တရားကို မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ပင္လွ်င္ကိုယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရ၏၊ ”ပဋိသႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္ (မဂ္) ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤ (မဂ္ကိစၥ) အလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာ ျပဳဖြယ္ မ႐ိွေတာ့ၿပီ”ဟု သိ၏။ အသွ်င္ကႆပသည္ ရဟႏၲာတို႔တြင္ တစ္ပါးအပါအဝင္ ျဖစ္ေလ၏။
နဝမသုတ္။