သန ၄၂.၆: အသိဗႏၶကပုတၱသုတ္

၃၅၈။ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နာဠႏၵၿမိဳ႕ ပါဝါရိကသူေဌး၏ သရက္ဥယ်ာဥ္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ အသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိွခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ – ”အသွ်င္ဘုရား ကရား ကိုင္ေဆာင္ကုန္ေသာ ေမွာ္ပန္းကို ဆင္ျမန္းကုန္ေသာ ေရသို႔ ဆင္းသက္တတ္ကုန္ေသာ မီးကို လုပ္ေကြၽးတတ္ကုန္ေသာ ပစၧာဘူမိ၌ ေနကုန္ေသာ ပုဏၰားတို႔သည္ ေသလြန္သူကိုအထက္သို႔ ေရာက္ေစႏိုင္ကုန္၏၊ ေကာင္းစြာ သိေစႏိုင္ကုန္၏၊ နတ္ျပည္သို႔ပင္ ေရာက္ေစႏိုင္ကုန္၏၊ အသွ်င္ဘုရား ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာသိေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ကား လူအားလံုးကို ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ေလာကသို႔ ေရာက္ေအာင္ ျပဳျပင္ျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ပါ၏ေလာ ”ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ ရြာသူႀကီး သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင့္ကိုပင္ ျပန္၍ ေမးဦးအံ့၊ သင္ႏွစ္သက္သည့္အတိုင္း ေျဖဆိုေလာ့။

ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ဤေလာက၌ ေယာက်္ားသည္ အသက္ကိုသတ္ေလ့႐ိွ၏၊ မေပးသည္ကို ယူေလ့႐ိွ၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့႐ိွ၏၊ မမွန္ ေျပာေလ့႐ိွ၏၊ ကုန္းစကားကို ေျပာတတ္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ေျပာတတ္၏၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာတတ္၏၊ မက္ေမာမႈ ‘အဘိဇၩာ’ မ်ား၏၊ အမ်က္ထြက္ေသာ စိတ္႐ိွ၏၊ မွားေသာ အယူ႐ိွ၏၊ ထိုေယာက်္ားကို မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းသည္ စည္းေဝး၍ ” ဤေယာက်္ားသည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ေလာကသို႔ ေရာက္ပါေစ” ဟူ၍ ေတာင္းပန္ရာ၏၊ ခ်ီးမြမ္းရာ၏၊ လက္ အုပ္ခ်ီကာ အဖန္တစ္လဲလဲ ဆုေတာင္းရာ၏။ ရြာသူႀကီးထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ထို ေယာက်္ားသည္ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းကေတာင္းပန္ခ်ီးမြမ္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္အုပ္ ခ်ီကာ အဖန္တစ္လဲလဲ့ဆုေတာင္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာနတ္ျပည္ေလာကသို႔ ေရာက္ရာသေလာ။ အသွ်င္ဘုရား မေရာက္ရာပါ။

ရြာသူႀကီး ဥပမာေသာ္ကား ေယာက်္ားတစ္ေယာက္သည္ ႀကီးစြာေသာ ေက်ာက္တံုးကို နက္စြာေသာေရအိုင္၌ ခ်ရာ၏၊ ထိုေက်ာက္တံုးကို မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းသည္ စည္းေဝး၍ ”ေက်ာက္တံုးထပါေလာ့၊ ေက်ာက္တံုး ေပၚပါေလာ့၊ ေက်ာက္တံုး ကုန္းသို႔ တက္ပါေလာ့”ဟူ၍ ေတာင္းပန္ရာ၏၊ ခ်ီးမြမ္း ရာ၏၊ လက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္တစ္လဲလဲ ဆုေတာင္းရာ၏။ ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔မွတ္ထင္သ နည္း၊ ထိုေက်ာက္တံုးသည္ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္း၏ေတာင္းပန္ခ်ီးမြမ္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္တစ္လဲလဲဆုေတာင္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ထရာသေလာ၊ ေပၚရာသေလာ၊ ကုန္းသို႔ တက္ရာသေလာ။ အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔ မျဖစ္ႏိုင္ရာပါ။ ရြာသူႀကီး ဤအတူ အၾကင္ေယာက်္ားသည္ အသက္သတ္ေလ့႐ိွ၏၊ မေပးသည္ကို ယူေလ့႐ိွ၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့႐ိွ၏၊ မမွန္ ေျပာေလ့႐ိွ၏၊ ကုန္းစကား ေျပာတတ္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ေျပာတတ္၏၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကား ကိုေျပာတတ္၏၊ မက္ေမာမႈ ‘အဘိဇၩာ’ မ်ား၏၊ အမ်က္ထြက္ေသာ စိတ္႐ိွ၏၊ မွားေသာ အယူ႐ိွ၏၊ ထိုေယာက်္ားကို မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းသည္ စည္းေဝး၍ ” ဤေယာက်္ားသည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြေသၿပီးသည္ မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ပါေစ” ဟူ၍ ေတာင္းပန္ေစကာမူခ်ီးမြမ္းေစကာမူ လက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္တစ္လဲလဲ ဆုေတာင္းေစကာမူ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ မေကာင္း ေသာ လားရာ ပ်က္စီးက်ေရာက္ရာ အပါယ္ငရဲသို႔ ေရာက္ရာ၏။

ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း။ ဤေလာက၌ ေယာက်္ားသည္ အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကုန္းစကားေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကား ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မက္ေမာမႈ ‘အဘိဇၩာ’ မမ်ား၊ အမ်က္မထြက္ေသာ စိတ္႐ိွ၏၊ မွန္ကန္ေသာ အယူ႐ိွ၏၊ ထိုေယာက်္ားကိုမ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းသည္ စည္းေဝး၍ ” ဤေယာက်္ားသည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ မေကာင္းေသာ လားရာ ပ်က္စီး က်ေရာက္ရာ အပါယ္ငရဲသို႔ ေရာက္ပါေစ”ဟူ၍ ေတာင္းပန္ရာ၏၊ ခ်ီးမြမ္းရာ၏၊ လက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္ တစ္လဲလဲ ဆုေတာင္းရာ၏။ ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔မွတ္ထင္သနည္း၊ ထိုေယာက်္ားသည္ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္း၏ေတာင္းပန္ခ်ီးမြမ္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္တစ္ လဲလဲအားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ မေကာင္းေသာလားရာ ပ်က္စီးက်ေရာက္ရာ အပါယ္ငရဲသို႔ ေရာက္ရာသေလာ။ မေရာက္ရာပါ အသွ်င္ဘုရား။

ရြာသူႀကီး ဥပမာေသာ္ကား ေယာက်္ားသည္ ေထာပတ္အိုးကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆီအိုးကိုေသာ္လည္းေကာင္း နက္စြာေသာ ေရအိုင္၌ နစ္ျမဳပ္၍ ခြဲရာ၏၊ ထိုခြဲရာ၌ ေက်ာက္စရစ္အိုးျခမ္းတို႔သည္ေအာက္ သို႔ က်၍ ေထာပတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ဆီသည္လည္းေကာင္း အထက္သို႔ တက္ရာ၏၊ ထိုေထာပတ္ဆီကို မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းသည္ စည္းေဝး၍ ”ေထာပတ္ဆီ ျမဳပ္ပါေလာ့၊ ေထာပတ္ဆီနစ္ပါေလာ့၊ ေထာပတ္ဆီ ေအာက္သို႔ သြားပါေလာ့” ဟူ၍ ေတာင္းပန္ရာ၏၊ ခ်ီးမြမ္းရာ၏၊ လက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္တစ္ လဲလဲ ဆုေတာင္းရာ၏။ ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ စင္စစ္ေသာ္ကား ေထာပတ္ ဆီသည္ မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္း၏ေတာင္းပန္ခ်ီးမြမ္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္တစ္လဲလဲဆုေတာင္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ျမဳပ္ရာသေလာ၊ နစ္ရာသေလာ၊ ေအာက္သို႔ က်ရာသေလာ။

ဤသို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ အသွ်င္ဘုရား။ ရြာသူႀကီး ဤအတူ အၾကင္သူသည္ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကုန္းစကားေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာစကား ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မက္ေမာမႈ ‘အဘိဇၩာ’ မမ်ား၊ အမ်က္ မထြက္ေသာ စိတ္႐ိွ၏၊ မွန္ကန္ေသာ အယူ႐ိွ၏၊ ထိုေယာက်္ားကို မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းသည္စည္း ေဝး၍ ” ဤေယာက်္ားသည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ မေကာင္းေသာ လားရာပ်က္စီးက် ေရာက္ရာ အပါယ္ငရဲသို႔ ေရာက္ပါေစ”ဟူ၍ ေတာင္းပန္ေစကာမူ ခ်ီးမြမ္းေစကာမူလက္အုပ္ခ်ီကာ အဖန္ တစ္လဲလဲ ဆုေတာင္းေစကာမူ ထိုေယာက်္ားသည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ နတ္ျပည္ေလာကသို႔ ေရာက္ရာ၏။ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္အသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ”အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ။ပ။ ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟုမွတ္ေတာ္မူပါဟု”ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ဆ႒သုတ္။