၄၁၃။ အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္သာရိပုၾတာႏွင့္ အသွ်င္မဟာေကာ႒ိကတို႔သည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူကုန္၏။ပ။ [ထိုအေမးမ်ဳိးပင္တည္း။ ]
ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မမူျခင္း၏ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း။ ငါ့သွ်င္႐ုပ္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအား ႐ုပ္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအား႐ုပ္ခ်ဳပ္ရာကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအား ႐ုပ္ခ်ဳပ္ရာသို႔ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအား ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္၏” ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏၊ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ မျဖစ္”ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏၊ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွေနာက္ ၌ ျဖစ္လည္းျဖစ္ မျဖစ္လည္း မျဖစ္”ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏၊ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွေနာက္၌ ျဖစ္သည္လည္း မဟုတ္ မျဖစ္သည္လည္း မဟုတ္”ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏။ ေဝဒနာကို။ သညာကို။ သခၤါရ တို႔ကို။ ဝိညာဏ္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအား ဝိညာဏ္ျဖစ္ေၾကင္းကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအား ဝိညာဏ္ခ်ဳပ္ရာကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအားဝိညာဏ္ခ်ဳပ္ရာသို႔ ေရာက္ ေၾကာင္းအက်င့္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မသိမျမင္သူအား ”သတၱဝါသည္ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္၏” ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏၊ ” သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ မျဖစ္”ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏၊ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္လည္းျဖစ္ မျဖစ္လည္းမျဖစ္ ” ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏၊ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္သည္လည္း မဟုတ္မျဖစ္သည္လည္း မဟုတ္ ”ဟူ၍လည္း (အယူ) ျဖစ္၏။
ငါ့သွ်င္ ႐ုပ္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ႐ုပ္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ႐ုပ္ခ်ဳပ္ရာကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ႐ုပ္ခ်ဳပ္ရာသို႔ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္၏ ” ဟူ၍လည္း (အယူ) မျဖစ္။ပ။ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္လည္းျဖစ္ မျဖစ္လည္း မျဖစ္”ဟူ၍လည္း (အယူ) ့မျဖစ္။ ေဝဒနာကို။ သညာကို။ သခၤါရတို႔ကို။ ဝိညာဏ္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ဝိညာဏ္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ဝိညာဏ္ခ်ဳပ္ရာကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ဝိညာဏ္ခ်ဳပ္ရာသို႔ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ကိုဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း သိျမင္သူအား ”သတၱဝါသည္ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္၏ ” ဟူ၍လည္း (အယူ) မျဖစ္၊ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ မျဖစ္”ဟူ၍လည္း (အယူ) မျဖစ္၊ ”သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္လည္းျဖစ္ မျဖစ္လည္း မျဖစ္”ဟူ၍လည္း (အယူ) မျဖစ္၊ ” သတၱဝါသည္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ျဖစ္သည္လည္း မဟုတ္ မျဖစ္သည္လည္းမဟုတ္ ”ဟူ၍လည္း (အယူ) မျဖစ္။ ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မမူျခင္း၏ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ကား ဤသည္ပင္တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
စတုတၳသုတ္။