၁၇၂။ သာဝတၳိနိဒါန္း။ ရဟန္းတို႔ ဝဋ္ဆင္းရဲ၌ နစ္ေစတတ္ေသာ ‘ၾသဃ’တို႔သည္ ဤေလးပါးတို႔တည္း။ အဘယ္ေလးပါးတို႔နည္း၊ ကာမတဏွာဟူေသာ ကာေမာဃ၊ ဘဝတဏွာဟူေသာ ဘေဝါဃ၊ ဒိ႒ိေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါးဟူေသာ ဒိေ႒ာဃ၊ မသိမႈ ‘အဝိဇၨာ’ဟူေသာအဝိေဇၨာဃတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ ၾသဃတို႔သည္ ဤေလးပါးတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤၾသဃတရားေလးပါးတို႔ကို ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါပိုင္းျခား၍ သိျခင္းငွါ ကုန္ေစျခင္းငွါ ပယ္ျခင္းငွါ။ပ။ ဤအဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာအရိယမဂ္ကို ပြါးမ်ားအပ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ [ဧသနာသုတ္ကဲ့သို႔ ခ်ဲ႕အပ္၏]။
ပဌမသုတ္။