၂၃၆။ သာဝတၳိနိဒါန္း။ ထိုအခါ သဂၤါရဝပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေျပာဆိုၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ –
”အသွ်င္ေဂါတမ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ မထင္ပါကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွပါအံ့နည္း။ ယင္းအေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း။ အသွ်င္ေဂါတမကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ၾကပါ၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွပါအံ့နည္း။ ယင္းအေၾကာင္းကားအဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း”ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰား ကာမရာဂထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ကာမရာဂ၏ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေဗဒင္တို႔သည္ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ခ်ိပ္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ နႏြင္းႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မဲနယ္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ထန္းက်င့္ (နီပါးေဆး) မႈန္႔ႏွင့္ျဖစ္ေစ ေရာေႏွာေသာ ေရခြက္သည္ ႐ိွ၏။ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည္႕႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္ႏိုင္ရာ။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္လွ်င္ ကာမရာဂထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ကာမရာဂ၏ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါျဖစ္ေပၚလာေသာ ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကိုျပဳပါကုန္ ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကိုမျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား မီးျဖင့္ ပူေစအပ္ေသာ ေရခြက္သည္ ဆူပြတ္၏၊ ေရခိုးေရေငြ႕ ျဖစ္၏၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည္႕႐ႈ) လတ္ေသာ့္ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ မသိမျမင္ႏိုင္ရာ။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္လွ်င္ ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာစိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’ ၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္ တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳ ပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါျဖစ္ေပၚလာေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ ၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္း မွန္စြာမသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ေရခြက္သည္ ေမွာ္ေသးေရညိႇတို႔ျဖင့္ ေျမႇးယွက္ (ဖံုးလႊမ္း) ေန၏၊ ထို ေရခြက္၌မ်က္စိအျမင္႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည္႕႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာမသိမျမင္ႏိုင္ရာ။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္လွ်င္ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္ တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳ ပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ ေသာစိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’ ၏ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေဗဒင္တို႔သည္ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ေလတိုက္ေသာ ေရခြက္သည္ လႈပ္ရွား၏၊ တုန္လႈပ္၏၊ လႈိင္းထ၏၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည့္႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္ႏိုင္ရာ။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္လွ်င္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’ ၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါျဖစ္ေပၚလာေသာ မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’ ၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါမိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန့္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကားအဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ေရခြက္သည္ ေနာက္က်ဳ၏၊ မၿငိမ္သက္၊ ရႊံ႕ႏွစ္ေရျဖစ္၏၊ အေမွာင္၌ ထား၏၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည့္႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္ႏိုင္ရာ။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္လွ်င္ မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာစိတ္ျဖင့္ ေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိမျမင္၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကိုမျပဳ ပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဤသည္ပင္ အေၾကာင္းတည္း၊ ဤသည္ပင္ အေထာက္အပံ့တည္း၊ ယင္းအေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ေၾကာင့္ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္တစ္ခါ တစ္ရံ ဉာဏ္၌ မထင္ကုန္၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္မူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ကာမရာဂထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ကာမရာဂ၏ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ိွအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ခ်ိပ္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ နႏြင္းႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မဲနယ္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ထန္းက်င့္ (နီပါးေဆး) မႈန္႔ႏွင့္ျဖစ္ေစ မေရာေႏွာေသာ ေရခြက္သည္ ႐ိွ၏၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္႐ိွေသာ ေယာက်္ားသည္မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည့္႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္ႏိုင္ရာ၏။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္ကာမရာဂထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ကာမရာဂ၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါျဖစ္ေပၚလာေသာ ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’ ၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကိုမျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကားအဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား မီးျဖင့္ မပူေစအပ္ေသာ ေရခြက္သည္ မဆူမပြက္၊ ေရခိုးေရေငြ႕ မထြက္၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည့္႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္ႏိုင္ရာ၏။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္ ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္မေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပ်က္စီးေစလိုမႈ ‘ဗ်ာပါဒ’၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ့္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကိုျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါျဖစ္ေပၚလာေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ ၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ေရခြက္သည္ ေမွာ္ေသးေရညႇိတို႔ျဖင့္ မေျမႇးယွက္၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည့္႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိျမင္ႏိုင္ ရာ၏။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္မေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’တို႔၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ေလမတိုက္ေသာ ေရခြက္သည္ မလႈပ္ရွား၊ မတုန္လႈပ္၊ လႈိင္းမထ၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည့္႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္ႏိုင္ရာ၏။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ေနာင္တတစ္ဖန္ပူပန္မႈ ‘ကုကၠဳစၥ’တို႔၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္ တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကိုမျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကားအဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’ ထႂကြႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါျဖစ္ေပၚလာေသာ မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’၏ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကိုမျပဳပါကုန္ ေသာ္လည္း ေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကားအဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဥပမာေသာ္ကား ေရခြက္သည္ ၾကည္လင္၏၊ အထူးသျဖင့္ ၾကည္လင္၏၊ မေနာက္က်ဳ၊ အလင္းေရာင္၌ ထား၏၊ ထိုေရခြက္၌ မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ မိမိမ်က္ႏွာရိပ္ကို ဆင္ျခင္ (ၾကည့္႐ႈ) လတ္ေသာ္ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္ႏိုင္ရာ၏။ ပုဏၰား ထို႔အတူပင္ မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’ထႂကြ ႏွိပ္စက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မေနေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ မေဝခြဲႏိုင္မႈ ‘ဝိစိကိစၧာ’၏ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္းကို လည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ ထိုအခါ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိျမင္၏၊ သူတစ္ပါး အက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္၏၊ အက်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးစံုကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္ႏိုင္၏၊ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္းေဗဒင္တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာရွိအံ့နည္း။
ပုဏၰား ဤသည္ပင္ အေၾကာင္းတည္း၊ ဤသည္ပင္ အေထာက္အပံ့တည္း၊ ယင္းအေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ေၾကာင့္ ကာလရွည္စြာ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို မျပဳပါကုန္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံေဗဒင္ တို႔သည္ ဉာဏ္၌ ထင္ကုန္၏၊ ရြတ္အံ (သရဇၩာယ္) မႈကို ျပဳကုန္ပါမူကား အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာရွိအံ့့နည္း။
ပုဏၰား ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔ကား မပိတ္ပင္ မတားဆီးတတ္ကုန္၊ စိတ္ကို မညစ္ညဴးေစတတ္ ကုန္၊ ပြားမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အသိဉာဏ္ ‘ဝိဇၨာ’၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘ဝိမုတၱိ’ အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္ကုန္၏။ အဘယ္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔နည္း၊
ပုဏၰား သတိသေမၺာဇၩင္သည္ မပိတ္ပင္ မတားဆီးတတ္၊ စိတ္ကို မညစ္ညဴးေစတတ္၊ ပြားမ်ားအပ္ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အသိဉာဏ္ ‘ဝိဇၨာ’၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘ဝိမုတၱိ’အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ပ။ ပုဏၰား ဥေပကၡာသေမၺာဇၩင္သည္ မပိတ္ပင္မတားဆီးတတ္၊ စိတ္ကို မညစ္ ညဴးေစတတ္၊ ပြားမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္အသိဉာဏ္ ‘ဝိဇၨာ’၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘ဝိမုတၱိ’အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။
ပုဏၰား ဤေဗာဇၩင္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔ကား မပိတ္ပင္ မတားဆီးတတ္ကုန္၊ စိတ္ကို မညစ္ညဴးေစတတ္ ကုန္၊ ပြားမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အသိဉာဏ္ ‘ဝိဇၨာ’၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘ဝိမုတၱိ’အက်ဳိးကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဤသို႔ ေဟာၾကားလတ္ေသာ္ သဂၤါရဝပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္ထား၏-”အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါေပစြ။ပ။ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုယေန႔မွ စ၍ အသက္ထက္ဆံုး ကိုးကြယ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါ”ဟု (ေလွ်ာက္ ၏)။
ပၪၥမသုတ္။