၄ဝ၄။ ရဟန္းတို႔ သတိပ႒ာန္တို႔ကား ဤေလးပါးတို႔တည္း။ အဘယ္ေလးပါးတို႔နည္း၊ ရဟန္းတို႔ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လုံ႔လရွိသည္ ျဖစ္၍ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ‘သမၸဇဥ္’ေအာက္ေမ့မႈ ‘သတိ’ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာေဒါမနႆကို ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ ႐ုပ္အေပါင္း၌ ႐ုပ္အေပါင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏။ ႐ုပ္အေပါင္း၌ ႐ုပ္အေပါင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနေသာ ထိုရဟန္းသည္ ႐ုပ္အေပါင္းကို ပိုင္းျခား၍ သိ၏၊ ႐ုပ္အေပါင္းကို ပိုင္းျခား၍သိျခင္း ေၾကာင့္ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၏။
ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လုံ႔လရွိသည္ ျဖစ္၍ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ‘သမၸဇဥ္’ ေအာက္ေမ့မႈ ‘သတိ’ရွိသည္ ျဖစ္၍ေလာက၌ အဘိဇၩာေဒါမနႆကို ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ ေဝဒနာတို႔၌ ေဝဒနာတို႔ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏။ ေဝဒနာတို႔၌ ေဝဒနာတို႔ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနေသာ ထိုရဟန္းသည္ ေဝဒနာတို႔ကို ပိုင္းျခား၍ သိကုန္၏၊ ေဝဒနာတို႔ကို ပိုင္းျခား၍ သိျခင္းေၾကာင့္ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၏။
ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လုံ႔လရွိသည္ ျဖစ္၍ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ‘သမၸဇဥ္’ ေအာက္ေမ့မႈ ‘သတိ’ရွိသည္ ျဖစ္၍့ေလာက၌ အဘိဇၩာေဒါမနႆကို ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ စိတ္၌ စိတ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ေန၏။ စိတ္၌ စိတ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနေသာ ထိုရဟန္းသည္ စိတ္ကို ပိုင္း ျခား၍သိ၏၊ စိတ္ကို ပိုင္းျခား၍ သိျခင္းေၾကာင့္ အၿမဳိက္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၏။
ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လုံ႔လရွိသည္ ျဖစ္၍ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ‘သမၸဇဥ္’ ေအာက္ေမ့မႈ ‘သတိ’ရွိသည္ ျဖစ္၍ေလာက၌ အဘိဇၩာေဒါမနႆကို ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ သေဘာတရားတို႔၌ သေဘာတရားတို႔ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏။ သေဘာတရားတို႔၌ သေဘာတရားတို႔ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနေသာ ထိုရဟန္းသည္ သေဘာတရားတို႔ကို ပိုင္းျခား၍ သိကုန္၏၊ သေဘာတရားတို႔ကိုပိုင္းျခား၍ သိျခင္းေၾကာင့္ အၿမဳိက္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အ႒မသုတ္။