သန ၅၆.၄၈: ဒုတိယ ဆိဂၢဠယုဂသုတ္

၁၁၁၈။ ရဟန္းတို႔ ဥပမာေသာ္ကား ဤေျမႀကီးသည္ ေရတျပင္တည္း ျဖစ္ရာ၏၊ ထိုေရအျပင္၌ေယာက်္ား (တစ္ေယာက္) သည္ အေပါက္တစ္ခုသာရွိေသာ ထမ္းပိုးကို ပစ္ခ်ရာ၏၊ ထိုထမ္းပိုးကို အေရွ႕ေလသည္ အေနာက္သို႔ တိုက္ခတ္ေဆာင္ယူသြားရာ၏၊ အေနာက္ေလသည္ အေရွ႕သို႔ တိုက္ခတ္ေဆာင္ယူသြားရာ၏၊ ေျမာက္ေလသည္ ေတာင္သို႔ တိုက္ခတ္ေဆာင္ယူသြားရာ၏၊ ေတာင္ေလသည္ ေျမာက္သို႔တိုက္ ခတ္ေဆာင္ယူသြားရာ၏။ ထိုေရအျပင္၌ လိပ္ကန္းသည္ ရွိရာ၏၊ ထိုလိပ္ကန္းသည္ အႏွစ္တစ္ရာအႏွစ္ တစ္ရာ ကုန္လြန္ေသာအခါ တစ္ႀကိမ္ တစ္ႀကိမ္ ေပၚရာ၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔မွတ္ထင္ ကုန္သနည္း၊ စင္စစ္အားျဖင့္ အႏွစ္တစ္ရာ အႏွစ္တစ္ရာ ကုန္လြန္ေသာအခါ တစ္ႀကိမ္တစ္ႀကိမ္ ေပၚ ေသာ လိပ္ကန္းသည္ ဤအေပါက္တစ္ခုသာရွိေသာ ထမ္းပိုး၌ လည္ပင္းစြပ္မိႏိုင္ရာသေလာဟု (မိန္႔ေတာ္ မူ၏)။ အသွ်င္ဘုရား အႏွစ္တစ္ရာ အႏွစ္တစ္ရာ ကုန္လြန္ေသာအခါတစ္ႀကိမ္ တစ္ႀကိမ္ ေပၚေသာ ထို လိပ္ကန္းသည္ ဤအေပါက္တစ္ခုသာရွိေသာ ထမ္းပိုး၌ လည္ပင္းစြပ္ႏိုင္မႈသည္ အေၾကာင္းညီၫြတ္မွ ျဖစ္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤအတူပင္ လူအျဖစ္ကို ရျခင္းသည္ အေၾကာင္းညီၫြတ္မွ ျဖစ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤ အတူပင္ေလာက၌ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္လာျခင္းသည္ အေၾကာင္းညီၫြတ္မွ ျဖစ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ေလာက၌့ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼဝိနယ ထြန္းေတာက္ပျခင္းသည္ အေၾကာင္းညီၫြတ္မွ ျဖစ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ထိုသူသည္ ဤလူ႕အျဖစ္ကို ရ၏၊ ေလာက၌ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရား တို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ေလာက၌ျမတ္စြာဘုရား ေဟာ ၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼဝိနယသည္လည္း ထြန္းေတာက္ပ၏။

ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ ”ဤကား ဆင္းရဲတည္း”ဟု သိရန္ အားထုတ္ရမည္။ပ။

”ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္တည္း”ဟု သိရန္ အားထုတ္ရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အ႒မသုတ္။