၁ဝ၂။ ရဟန္းတို႔ မိုးတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ခ်ဳန္းသာ ခ်ဳန္း၍ မရြာေသာမိုး၊ ရြာသာရြာ၍ မခ်ဳန္းေသာမိုး၊ ခ်ဳန္းလည္းမခ်ဳန္း ရြာလည္းမရြာေသာမိုး၊ ခ်ဳန္းလည္းခ်ဳန္း့ရြာလည္း ရြာေသာမိုးတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ မိုးတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ မိုးႏွင့္တူကုန္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏။ အဘယ္ ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ခ်ဳန္းသာခ်ဳန္း၍ မရြာေသာပုဂၢိဳလ္၊ ရြာသာရြာ၍ မခ်ဳန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ ခ်ဳန္းလည္း မခ်ဳန္း ရြာလည္းမရြာေသာပုဂၢိဳလ္၊ ခ်ဳန္းလည္းခ်ဳန္း ရြာလည္း ရြာေသာပုဂၢဳိလ္တို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ခ်ဳန္းသာခ်ဳန္း၍ မရြာေသာ ပုဂၢိဳလ္မည္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ သုတ္ ေဂယ် ေဝယ်ာကရဏ ဂါထာ ဥဒါန္း ဣတိဝုတ္ ဇာတ္ အဗ႓ဳတဓမၼ ေဝဒလႅဟူေသာ ဓမၼကို သင္ၾကား၏၊ ထို ုပုဂၢဳိလ္သည္ ”ဤကား ဆင္းရဲတည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ”ဤကား ဆင္းရဲျဖစ္ေပၚေၾကာင္းတည္း” ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ”ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)တည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ”ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ခ်ဳန္းသာ ခ်ဳန္း၍ မရြာေသာ ပုဂၢိဳလ္မည္၏။ ရဟန္းတို႔ ထို မိုးသည္ ခ်ဳန္းသာခ်ဳန္း၍ မရြာသကဲ့သို႔ ဤပုဂၢဳိလ္ကို ထို မိုးႏွင့္ တူ၏ဟု ငါဆို၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ရြာသာရြာ၍ မခ်ဳန္းေသာပုဂၢိဳလ္မည္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ သုတ္ ေဂယ် ေဝယ်ာကရဏ ဂါထာ ဥဒါန္း ဣတိဝုတ္ ဇာတ္ အဗ႓ဳတဓမၼ ေဝဒလႅဟူေသာ ဓမၼကို မသင္ၾကား၊ ထို ုပုဂၢဳိလ္သည္ ”ဤကား ဆင္းရဲတည္း”ဟုဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏။ပ။ ”ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း”ဟုဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ရြာသာရြာ၍ မခ်ဳန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္မည္၏၊ ရဟန္းတို႔ ထို မိုးသည္ ရြာသာရြာ၍ မခ်ဳန္းသကဲ့သို႔၊ ဤပုဂၢဳိလ္ကို ထို မိုးႏွင့္ တူ၏ဟု ငါဆို၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ခ်ဳန္းလည္းမခ်ဳန္း ရြာလည္း မရြာေသာ ပုဂၢိဳလ္ မည္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ သုတ္ ေဂယ် ေဝယ်ာကရဏ ဂါထာ ဥဒါန္း ဣတိဝုတ္ ဇာတ္ အဗ႓ဳတဓမၼ ေဝဒလႅဟူေသာ ဓမၼကို မသင္ၾကား၊ ထို ုပုဂၢဳိလ္သည္ ”ဤကား ဆင္းရဲတည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ။ပ။ ”ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ခ်ဳန္းလည္း မခ်ဳန္း ရြာလည္းမရြာေသာ ပုဂၢိဳလ္မည္၏။ ရဟန္းတို႔ ထို မိုးသည္ ခ်ဳန္းလည္းမခ်ဳန္း ရြာလည္း မရြာသကဲ့သို႔၊ ဤပုဂၢဳိလ္ကို ထို မိုးႏွင့္ တူ၏ဟု ငါဆို၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ခ်ဳန္းလည္းခ်ဳန္း ရြာလည္းရြာေသာ ပုဂၢဳိလ္မည္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ သုတ္ ေဂယ် ေဝယ်ာကရဏ ဂါထာ ဥဒါန္း ဣတိဝုတ္ ဇာတ္ အဗ႓ဳတ ဓမၼ ေဝဒလႅဟူေသာ ဓမၼကို သင္ၾကား၏၊ ထိုပုဂၢဳိလ္သည္ ”ဤကား ဆင္းရဲတည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏။ပ။ ”ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ပုဂၢဳိလ္သည္ ခ်ဳန္းလည္းခ်ဳန္း ရြာလည္းရြာေသာ ပုဂၢဳိလ္ မည္၏၊ ရဟန္းတို႔ ထို မိုးသည္ ခ်ဳန္းလည္း ခ်ဳန္း ရြာလည္းရြာသကဲ့သို႔၊ ဤပုဂၢဳိလ္ကို ထို မိုးႏွင့္တူ၏ဟု ငါဆို၏။ ရဟန္းတို႔ မိုးႏွင့္တူေသာ ဤပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးတို႔သည္ ေလာက၌ ထင္ရွားရွိကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒုတိယသုတ္။