၁၈၁။ ရဟန္းတို႔ အဂၤါေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူရဲေကာင္းသည္ မင္းအား ထိုက္၏၊ မင္း၏ အသံုးေတာ္ခံျဖစ္၏၊ မင္း၏ လက္႐ံုးဟူ၍သာလွ်င္ ေရတြက္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ သူရဲေကာင္းသည္ (ပစ္ကြင္းေကာင္းေသာ) အရပ္၌လည္း လိမၼာ၏၊ အေဝး၌လည္း ျမားကို က်ေရာက္ေစႏိုင္၏၊ မခြၽတ္မယြင္း စူးဝင္ေအာင္လည္း ပစ္ႏိုင္၏၊ ႀကီးစြာေသာ အထည္ကိုယ္ကိုလည္း ေဖာက္ထြင္းေစႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤအဂၤါေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူရဲေကာင္းသည္ မင္းအား ထိုက္၏၊ မင္း၏ အသံုးေတာ္ခံျဖစ္၏၊ မင္း၏ လက္႐ံုးဟူ၍သာလွ်င္ ေရတြက္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ အဂၤါေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ (အရပ္ေဝးမွ) ေဆာင္လာ၍ေသာ္လည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထိုက္၏၊ ဧည့္သည္တို႔အလို႔ငွါ စီမံထားေသာ ဝတၳဳကိုေသာ္လည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထိုက္၏၊ တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကို ခံထိုက္၏၊ လက္အုပ္ခ်ီရန္ ထိုက္၏၊ သတၱဝါအေပါင္း၏ ေကာင္းမႈျပဳရန္ အျမတ္ဆံုးလယ္ေျမ ျဖစ္၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (ပစ္ကြင္းေကာင္းေသာ) အရပ္၌လည္း လိမၼာ၏၊ အေဝး၌လည္း ျမားကို က်ေရာက္ေစႏိုင္၏၊ မခြၽတ္မယြင္း စူးဝင္ေအာင္လည္း ပစ္ႏိုင္၏၊ ႀကီးစြာေသာ အထည္ကိုယ္ကိုလည္း ေဖာက္ထြင္းေစႏိုင္၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ (ပစ္ကြင္းေကာင္းေသာ) အရပ္၌ လိမၼာသနည္း၊ ရဟန္း တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ သီလရွိ၏။ပ။ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေဆာက္တည္၍ က်င့္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ (ပစ္ကြင္းေကာင္းေသာ) အရပ္၌ လိမၼာ၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ အေဝး၌လည္း ျမားကို က်ေရာက္ေစႏိုင္သနည္း၊ ရဟန္း တို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္ေသာ အတြင္းသႏၲာန္ အပသႏၲာန္လည္းျဖစ္ေသာ ၾကမ္းတမ္း ႏူးညံ့သည္လည္းျဖစ္ေသာ အယုတ္ အျမတ္လည္းျဖစ္ေသာ အေဝး အနီးလည္း ျဖစ္ေသာ ႐ုပ္ဟူသမွ် အားလံုးကို ”ဤ႐ုပ္သည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါမဟုတ္၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါ့ ကိုယ္မဟုတ္”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ဝိပႆနာပညာျဖင့္ ႐ႈ၏၊ ေဝဒနာဟူသမွ် အားလံုးကို။ သညာဟူသမွ် အားလံုးကို။ သခၤါရဟူသမွ် အားလံုးကို။ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္ေသာ အတြင္းသႏၲာန္ အပသႏၲာန္လည္းျဖစ္ေသာ ၾကမ္းတမ္းႏူးညံ့သည္လည္းျဖစ္ေသာ အယုတ္ အျမတ္လည္း ျဖစ္ေသာ အေဝး အနီးလည္းျဖစ္ေသာ ဝိညာဏ္ဟူသမွ် အားလံုးကို ”ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါမဟုတ္၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ့ကိုယ္မဟုတ္”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ဝိပႆနာပညာျဖင့္ ႐ႈ၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ အေဝး၌ ျမားကို က်ေရာက္ေစႏိုင္၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ မခြၽတ္မယြင္း စူးဝင္ေစႏိုင္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ”ဤသည္ကား ဆင္းရဲတည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏။ပ။ ”ဤသည္ကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း”ဟုဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ မခြၽတ္မယြင္း စူးဝင္ေစႏိုင္၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ႀကီးစြာေသာ အထည္ကိုယ္ကို ေဖာက္ခြဲႏိုင္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ႀကီးစြာေသာ အဝိဇၨာအစုကို ေဖာက္ခြဲႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င့္ရဟန္းသည္ ႀကီးစြာေသာ အထည္ကိုယ္ကို ေဖာက္ခြဲႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤတရားေလးမ်ဳိး တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ (အရပ္ေဝးမွ) ေဆာင္လာ၍ေသာ္လည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထိုက္၏။ပ။ သတၱဝါအေပါင္း၏ ေကာင္းမႈျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။