၈၁။ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ စမၸာျပည္ ဂဂၢရာေရကန္၏ ကမ္းနား၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အသွ်င္ဝါဟနသည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနကာ ျမတ္စြာဘုရားအား- ”အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ေသာ တရားတို႔မွ ထြက္ေျမာက္၍ (အဘယ္မွ်ေသာ တရားတို႔ႏွင့္) မယွဥ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဘယ္မွ်ေသာ တရားတို႔မွ လြတ္ကင္း သည္ျဖစ္၍ (ကိေလသာ) အပိုင္းအျခား ကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနေတာ္မူပါသနည္း”ဟု ေလွ်ာက္၏၊
ဝါဟနတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔မွ ထြက္ေျမာက္၍ (တရားဆယ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္) မယွဥ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ (တရားဆယ္မ်ဳိးတို႔မွ) လြတ္ကင္းသည္ျဖစ္၍ (ကိေလသာ) အပိုင္းအျခားကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေန၏။ အဘယ္ဆယ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ)- ဝါဟန ႐ုပ္မွထြက္ေျမာက္၍ (႐ုပ္ႏွင့္) မယွဥ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ (႐ုပ္မွ) လြတ္ကင္းသည္ ျဖစ္၍ (ကိေလသာ) အပိုင္းအျခားကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေန၏။ ဝါဟန ေဝဒနာမွ။ပ။ ဝါဟန သညာမွ။ ဝါဟန သခၤါရတို႔မွ။ ဝါဟန ဝိညာဏ္မွ။ ဝါဟန ဇာတိမွ။ ဝါဟန ဇရာမွ။ ဝါဟန မရဏမွ။ ဝါဟန ဒုကၡတို႔မွ။ ဝါဟန ကိေလသာတို႔မွ ထြက္ေျမာက္၍ (ကိေလသာ)တို႔ႏွင့္ မယွဥ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ (ကိေလသာတို႔မွ) လြတ္ကင္းသည္ျဖစ္၍ (ကိေလသာ) အပိုင္း အျခားကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေန၏၊ ဝါဟန ေရ၌ျဖစ္၍ ေရ၌ႀကီးပြါးေသာ ဥပၸလၾကာသည္လည္းေကာင္း၊ ပဒုမၼာၾကာသည္လည္းေကာင္း၊ ပု႑ရိက္ၾကာသည္လည္းေကာင္း ေရမွ တက္၍ တည္ၿပီးလွ်င္ ေရႏွင့္ မလိမ္းကပ္သကဲ့သို႔ ဝါဟန ဤအတူပင္ ဤတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔မွ ထြက္ေျမာက္၍ (ဤတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္) မယွဥ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔မွ လြတ္ကင္းသည္ျဖစ္၍ ကိေလသာ အပိုင္းအျခားကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေန၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။