၁၂။ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သကၠတိုင္း ကပၸိလဝတ္ျပည္ နိေျဂာဓာ႐ုံေက်ာင္း၌ (သီတင္းသုံး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သာကီဝင္မဟာနာမ္မင္းသည္ မက်န္းမာျခင္းမွ ထၿပီးျဖစ္၏၊ နာလန္ထ၍ မၾကာေသး။ ထိုအခါ သကၤန္းခ်ဳပ္ဆိုးျခင္းကိစၥ ၿပီးဆုံး၍ သုံးလလြန္ေျမာက္လွ်င္ ”ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဒသစာရီႂကြခ်ီေတာ္မူ လိမ့္မည္”ဟု ရဟန္းမ်ားစြာတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သကၤန္းခ်ဳပ္ ဆိုးျခင္းကိစၥကို ျပဳကုန္၏။ သကၤန္းခ်ဳပ္ဆိုးျခင္းကိစၥ ၿပီးဆုံး၍ သုံးလလြန္ေျမာက္လွ်င္ ”ျမတ္စြာဘုရား သည္ ေဒသစာရီ ႂကြခ်ီေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ရဟန္းမ်ားစြာတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သကၤန္းခ်ဳပ္ဆိုးျခင္း ကိစၥကို ျပဳကုန္၏”ဟု သာကီဝင္မဟာနာမ္မင္းသည္ ၾကားသိသည္သာတည္း။
ထိုအခါ သာကီဝင္ မဟာ နာမ္မင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား-”အသွ်င္ဘုရား သကၤန္းခ်ဳပ္ဆိုးျခင္းကိစၥ ၿပီးဆုံး၍ သုံးလလြန္ေျမာက္လွ်င္ ‘ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဒသစာရီ ႂကြခ်ီေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ရဟန္းမ်ားစြာတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သကၤန္းခ်ဳပ္ ဆိုးျခင္းကိစၥကို ျပဳၾကပါကုန္၏’ဟု ဤစကားကို အကြၽႏု္ပ္ၾကားရပါသည္။ အသွ်င္ဘုရား အထူးထူးေသာ ေနျခင္းတို႔ျဖင့္ ေနၾကရေသာ ထိုအကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အဘယ္ေနျခင္းျဖင့္ ေနၾကရပါမည္နည္း”ဟု ေလွ်ာက္၏။
မဟာနမ္ ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ၊ သင္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ”အထူးထူးေသာ ေနျခင္းတို႔ျဖင့္ ေနၾကရေသာ ထိုအကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အဘယ္ေနျခင္းျဖင့္ ေနၾကရပါမည္နည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ေသာ စကားသည္ အမ်ဳိးေကာင္းသားျဖစ္ၾကေသာ သင္တို႔အား ေလ်ာက္ပတ္သည္သာတည္း။ မဟာနာမ္ ယုံၾကည္မႈရွိသူသည္ (မဂ္ဖိုလ္ကို) ၿပီးေစႏိုင္၏၊ ယုံၾကည္မႈမရွိသူသည္ မၿပီးေစႏိုင္။ ထက္သန္ေသာ လုံံ႕လရွိသူသည္ (မဂ္ဖိုလ္ကို) ၿပီးေစႏိုင္၏၊ ပ်င္းရိသူသည္ မၿပီးေစႏိုင္။ ထင္ေသာ သတိရွိသူသည္ (မဂ္ဖိုလ္ကို) ၿပီးေစႏိုင္၏၊ သတိေမ့ေလ်ာ့သူသည္ မၿပီးေစႏိုင္။ တည္ၾကည္သူသည္ (မဂ္ဖိုလ္ကို) ၿပီးေစ ႏိုင္၏၊ မတည္ၾကည္သူသည္ မၿပီးေစႏိုင္။ ပညာရွိသူသည္ (မဂ္ဖိုလ္ကို) ၿပီးေစႏိုင္၏၊ ပညာမရွိသူသည္ မၿပီးေစႏိိုင္။
မဟာနာမ္ သင္သည္ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔၌ တည္၍ ထို႔ထက္အလြန္ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ကို ပြါးမ်ားေလေလာ့။
၁. မဟာနာမ္ သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ”ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူ ထိုက္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အရဟံ မည္ေတာ္မူ၏၊ (အလုံးစုံေသာတရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း သမၼာသမၺဳဒၶ မည္ေတာ္မူ၏၊ အသိဉာဏ္ ‘ဝိဇၨာ’ အက်င့္’စရဏ’ ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷ မည္ေတာ္မူ၏။ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း သုဂတ မည္ေတာ္မူ၏၊ ေလာကကို သိေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ေလာကဝိဒူ မည္ေတာ္မူ၏။ ဆုံးမထိုက္သူကို ဆုံးမတတ္သည့္ အတုမဲ့ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ မည္ေတာ္မူ၏၊ နတ္လူတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ မည္ေတာ္မူ၏၊ သစၥာေလးပါးကို သိေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶ မည္ေတာ္မူ၏၊ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္လည္း ဘဂဝါ မည္ေတာ္မူ၏”ဟု အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေလာ ့။
မဟာနာမ္ အရိယာတပည့္အား ျမတ္စြာဘုရားကို ေအာက္ေမ့ေသာ အခါ၌ ရာဂလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေဒါသလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေမာဟလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ထိုအခါ ထိုသူအား ျမတ္စြာဘုရားကို အာ႐ုံျပဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သာ ျဖစ္၏။ မဟာနာမ္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အနက္ကို သိနားလည္မႈ ရ၏ ပါဠိကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ တရားႏွင့္ စပ္ေသာ ဝမ္းေျမာက္မႈကို ရ၏၊ ဝမ္းေျမာက္သူအား ႏွစ္သက္မႈျဖစ္၏၊ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသူအား ကိုယ္သည့္ၿငိမ္းေအး၏၊ ကိုယ္ၿငိမ္းေအးသူသည္ ခ်မ္းသာကို ခံစားရ၏၊ ခ်မ္းသာသူအား စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏။
မဟာနာမ္ သင္သည္ ဤျမတ္စြာဘုရားအား အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့မႈကို သြားေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ရပ္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ထိုင္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အိပ္ေနစဥ္ လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အလုပ္ကိစၥကို ျပဳလုပ္စီမံေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ သားသမီးတို႔ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အိမ္၌ ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့။
၂. မဟာနာမ္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား သင္သည္ ”တရားေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းစြာ ေဟာထားေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း၊ ကိုယ္တိုင္သိျမင္အပ္ေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း၊ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပးေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း၊ လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚျပထိုက္ေသာ တရားေတာ္ပါ ေပတည္း၊ မိမိကိုယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထားထိုက္ေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း၊ (အရိယာ) ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င ွ သိႏိုင္ေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း”ဟု တရားေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေလ ေလာ့။
မဟာနာမ္ အရိယာတပည့္အား တရားေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ေသာအခါ၌ ရာဂလႊမ္းမိုးေသာစိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေဒါသလႊမ္းမိုးေသာစိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေမာဟလႊမ္းမိုးေသာစိတ္သည္ မျဖစ္၊ ထိုအခါ ထိုသူအား တရားေတာ္ကို အာ႐ုံျပဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သာ ျဖစ္၏။ မဟာနာမ္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အနက္ကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ ပါဠိကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ တရားႏွင့္ စပ္ေသာ ဝမ္းေျမာက္မႈကို ရ၏၊ ဝမ္းေျမာက္သူအား ႏွစ္သက္မႈျဖစ္၏၊ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသူအား ကိုယ္သည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ကိုယ္ၿငိမ္းေအးသူသည္ ခ်မ္းသာကို ခံစားရ၏။ ခ်မ္းသာသူအား စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏၊
မဟာနာမ္ သင္သည္ ဤတရားေတာ္အား အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့မႈကို သြားေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ရပ္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ထိုင္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အိပ္ေနစဥ္ လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အလုပ္ကိစၥကို ျပဳလုပ္စီမံေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ သားသမီးတို႔ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အိမ္၌ ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့။
၃. မဟာနာမ္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား သင္သည္”ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားသံဃာေတာ္သည္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ရွိေတာ္မူပါေပ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာအက်င့္ ရွိေတာ္မူပါေပ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားသံဃာေတာ္သည္ မွန္ေသာအက်င့္ရွိေတာ္မူပါေပ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားသံဃာေတာ္သည္ ေလ်ာ္ကန္ေသာ အက်င့္ရွိေတာ္မူပါေပ၏၊ အစုံအားျဖင့္ ေလးစုံ, ပုဂၢဳိလ္အားျဖင့္ ရွစ္ပါးအေရအတြက္ရွိေသာ ဤျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ (အရပ္ေဝးမွ) ေဆာင္လာ၍ေသာ္လည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထိုက္တန္ေတာ္မူပါေပ၏၊ ဧည့္သည္တို႔အလို႔ငွါ စီမံထားေသာ ဝတၳဳကိုေသာ္လည္း ခံေတာ္မူထိုက္ပါေပ၏၊ တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကို ခံေတာ္မူထိုက္ပါေပ၏၊ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းငွါ ထိုက္ပါေပ၏၊ သတၱဝါအေပါင္း၏ ေကာင္းမႈျပဳရန္ အျမတ္ဆုံး လယ္ေျမ ျဖစ္ေတာ္မူပါေပ၏”ဟု သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေလေလာ့။
မဟာနာမ္ အရိယာတပည့္အား သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ေသာ အခါ၌ ရာဂလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေဒါသလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေမာဟလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ထိုအခါ ထိုသူအား သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ကို အာ႐ုံျပဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သာ ျဖစ္၏။ မဟာနာမ္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အနက္ကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ ပါဠိကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ တရားႏွင့္ စပ္ေသာ ဝမ္းေျမာက္မႈကို ရ၏၊ ဝမ္းေျမာက္သူအား ႏွစ္သက္မႈ ျဖစ္၏၊ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသူအား ကိုယ္သည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ကိုယ္ၿငိမ္းေအးသူသည္ ခ်မ္းသာကို ခံစားရ၏၊ ခ်မ္းသာသူအား စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏။
မဟာနာမ္ သင္သည္ ဤသံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္အား အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့မႈကို သြားေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ရပ္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ထိုင္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အိပ္ေနစဥ္ လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အလုပ္ကိစၥကို ျပဳလုပ္စီမံေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ သားသမီးတို႔ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အိမ္၌ ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့။
၄. မဟာနာမ္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား သင္သည္ မက်ဳိး မေပါက္ မေျပာက္ မက်ားကုန္ေသာ၊ တဏွာကြၽန္ (အျဖစ္မွ) လြတ္ေျမာက္ကုန္ေသာ၊ ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ကုန္ေသာ၊ အမွား မသုံးသပ္အပ္ကုန္ေသာ၊ တည္ၾကည္မႈ ‘သမာဓိ’ကိုျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ မိမိ၏ သီလတို႔ကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေလေလာ့။ မဟာနာမ္ အရိယာတပည့္အား သီလကို ေအာက္ေမ့ေသာအခါ၌ ရာဂလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေဒါသလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေမာဟလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ထိုအခါ၌ ထိုသူအား သီလကို အာ႐ုံျပဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သာ ျဖစ္၏။ မဟာနာမ္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အနက္ကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ ပါဠိကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ တရားႏွင့္ စပ္ေသာ ဝမ္းေျမာက္မႈကို ရ၏၊ ဝမ္းေျမာက္သူအား ႏွစ္သက္မႈ ျဖစ္၏၊ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသူအား ကိုယ္သည္ ၿငိမ္းေအး၏။ ကိုယ္ၿငိမ္းေအးသူသည္ ခ်မ္းသာကို ခံစားရ၏။ ခ်မ္းသာသူအား စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏။
မဟာနာမ္ သင္သည္ ဤမိမိ၏ သီလအား အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့မႈကို သြားေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ရပ္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ထိုင္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အိပ္ေနစဥ္ လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အလုပ္ကိစၥကို ျပဳလုပ္စီမံေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ သားသမီးတို႔ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အိမ္၌ ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့။
၅. မဟာနာမ္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ”ငါ့အား အရေတာ္ေလစြ၊ ငါသည္ ေကာင္းစြာ ရအပ္ေပ၏၊ အၾကင္ ငါသည္ ဝန္တိုမႈအညစ္အေၾကးလႊမ္းမိုးေသာ သတၱဝါအေပါင္း၌ ဝန္တိုမႈအညစ္အေၾကးကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အိမ္ကို စိုးအုပ္ေန၏၊ လြတ္လြတ္ စြန္႔ၾကဲ၏၊ ေဆးၿပီးေသာလက္ ရွိ၏။ စြန္႔ၾကဲျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ ေတာင္းခံထိုက္၏၊ လွဴဒါန္းျခင္း ေဝဖန္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏”ဟု သင္သည္ မိမိ၏ စြန္႔ၾကဲမႈ ‘စာဂ’ ကို ေအာက္ေမ့ေလေလာ့။
မဟာနာမ္ အရိယာတပည့္အား စြန္႔ၾကဲမႈကို ေအာက္ေမ့ေသာအခါ၌ ရာဂလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေဒါသ လႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေမာဟလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ထိုအခါ၌ ထိုသူအား စြန္႔ၾကဲမႈကို အာ႐ုံျပဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သာ ျဖစ္၏။ မဟာနာမ္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အနက္ကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ ပါဠိကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ တရားႏွင့္ စပ္ေသာ ဝမ္းေျမာက္မႈကို ရ၏၊ ဝမ္းေျမာက္သူအား ႏွစ္သက္မႈျဖစ္၏၊ ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိသူအား ကိုယ္သည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ကိုယ္ၿငိမ္းေအးသူသည္ ခ်မ္းသာကို ခံစားရ၏၊ ခ်မ္းသာသူအား စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏။
မဟာနာမ္ သင္သည္ ဤမိမိ၏ စြန္႔ၾကဲမႈ ‘စာဂ’ အား အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့မႈကို သြားေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ရပ္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ထိုင္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အိပ္ေနစဥ္ လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အလုပ္ကိစၥကို ျပဳလုပ္စီမံေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ သားသမီးတို႔ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အိမ္၌ ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့။
၆. မဟာနာမ္ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား”စာတုမဟာရာဇ္နတ္ တာဝတႎသာနတ္ ယာမာနတ္ တုသိတာနတ္ နိမၼာနရတိနတ္ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္ ျဗဟၼာ အထက္ထက္ျဗဟၼာတို႔သည္ ထင္ရွားရွိကုန္၏၊ ယုံၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’ႏွင့္ ျပည့္စုံကုန္ေသာ နတ္ျဗဟၼာတို႔သည္ ဤလူ႕ဘုံမွ စုေတၾက၍ ထိုနတ္တို႔ဘုံ၌ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ငါ့အားလည္း ထိုယုံၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’မ်ဳိးသည္ ရွိ၏၊ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံၾကေသာ ထိုနတ္တို႔သည္ ဤလူ႕ဘုံမွ စုေတ၍ ထိုနတ္တို႔ဘုံ၌ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ငါ့အားလည္း ထိုသီလမ်ဳိးသည္ ရွိ၏၊ အၾကားအျမင္ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ထိုနတ္တို႔သည္ ဤလူ႕ဘုံမွ စုေတ၍ ထိုနတ္တို႔ဘုံ၌ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ငါ့အားလည္း ထိုအၾကား အျမင္မ်ဳိးသည္ ရွိ၏၊ စြန္႔ၾကဲမႈႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ထိုနတ္တို႔သည္ ဤလူ႕ဘုံမွ စုေတ၍ နတ္တို႔ဘုံ၌ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ငါ့အားလည္း ထိုစြန္႔ၾကဲမႈမ်ဳိးသည္ ရွိ၏၊ ပညာႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ထိုနတ္တို႔သည္ ဤလူ႕ဘုံမွ စုေတ၍ ထိုနတ္တို႔ဘုံ၌ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ ငါ့အားလည္း ထိုပညာမ်ဳိးသည္ ရွိ၏”ဟု သင္သည္ နတ္တို႔ကို (သက္ေသထား၍ မိမိ၏ သဒၶါစေသာ ဂုဏ္ကို) အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေလေလာ့။
မဟာနာမ္ မိမိ၏လည္းေကာင္း၊ ထိုနတ္တို႔၏လည္းေကာင္း သဒၶါ သီလ သုတ စာဂ ပညာကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေသာအခါ၌ အရိယာတပည့္အား ရာဂလႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေဒါသ လႊမ္းမိုးေသာ စိတ္သည္ မျဖစ္၊ ေမာဟလႊမ္းမိုးေသာစိတ္သည္ မျဖစ္၊ ထိုအခါ၌ ထိုသူအား နတ္တို႔ကို (သက္ေသထား၍ မိမိ၏ သဒၶါစေသာ ဂုဏ္ကို) အာ႐ုံျပဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သာ ျဖစ္၏။ မဟာနာမ္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အနက္ကို သိနားလည္မႈ ရ၏။ ပါဠိကို သိနားလည္မႈ ရ၏၊ တရားႏွင့္စပ္ေသာ ဝမ္းေျမာက္မႈကို ရ၏၊ ဝမ္းေျမာက္သူအား ႏွစ္သက္မႈ ျဖစ္၏၊ ႏွစ္သက္စိတ္ ရွိသူအား ကိုယ္သည္ ၿငိမ္းေအး၏၊ ကိုယ္ၿငိမ္းေအးသူသည္ ခ်မ္းသာကို ခံစားရ၏၊ ခ်မ္းသာသူအား စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏။
မဟာနာမ္ သင္သည္ ဤနတ္တို႔ကို (သက္ေသထားလ်က္ မိမိ၏သဒၶါစေသာ ဂုဏ္ကို) ေအာက္ေမ့မႈကို သြားေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ရပ္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ ထိုင္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အိပ္ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ အလုပ္ကိစၥကို ျပဳလုပ္စီမံ ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ားေလေလာ့၊ သားသမီးတို႔ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အိမ္၌ ေနစဥ္လည္း ပြါးမ်ား ေလေလာ့ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒုတိယသုတ္။