အန ၁.၄၇:

၄၇။ ရဟန္းတို႔ ဥပမာေသာ္ကား အမွတ္မရွိကုန္ေသာ သစ္ပင္မ်ဳိးတို႔သည္ ရွိၾကကုန္၏၊ ထို သစ္ပင္မ်ိဳးတို႔တြင္ ႀကိဳ႕ပင္ကို ႏူးညံ႕သည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ျပဳျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္ လြယ္ ကူသည့္အျဖစ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း အေကာင္းဆံုးဟု ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤအတူပင္ ပြါးမ်ားအပ္ၿပီးေသာ အဖန္ဖန္ အေလ႕အလာျပဳအပ္ၿပီးေသာ ဤစိတ္သည္ ႏူးညံ့သည္လည္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ျပဳျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္လြယ္ကူသည္လည္း ျဖစ္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ႏူးညံ့သည္လည္းျဖစ္ေသာ ျပဳျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္ လြယ္ကူသည္လည္းျဖစ္ေသာ အျခား တစ္ခုေသာ တရားကိုမွ်လည္း ငါမျမင္။ ရဟန္းတို႔ ပြါးမ်ားအပ္ေသာ အဖန္ဖန္ အေလ့အလာျပဳအပ္ေသာ စိတ္သည္ ႏူးညံ့သည္လည္း ျဖစ္၏၊ ျပဳျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္ လြယ္ကူသည္လည္း ျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
သတၱမသုတ္။