၁၈။ ထိုအခါ အသၽွင္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး
ၿပီးလၽွင္ တခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေန၏။ တခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အသၽွင္အာနႏၵာကို ျမတ္စြာ
ဘုရားသည္ ”အာနႏၵာ ကာယဒုစရိုက္ မေနာဒုစရိုက္ကို စင္စစ္အားျဖင့္ မျပဳအပ္” ဟု ငါေဟာ၏ဟု
(မိန္႔ေတာ္မူ၏) အသၽွင္ဘုရား အၾကင္ ကာယဒုစရိုက္ ၀စီဒုစရိုက္ မေနာဒုစရိုက္ကို စင္စစ္ မျပဳအပ္ဟု
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကၽြန္ုပ္အား ေဟာေတာ္မူ၏ ထိုမျပဳအပ္ေသာ ဒုစရိုက္ကို ျပဳသည္ရွိေသာ္ အဘယ္
အျပစ္ကို မခၽြတ္ရလိမ့္မည္ဟု ေျမႇာ္လင့္အပ္ ပါသနည္း ဟု(ေလၽွာက္၏)။ အာနႏၵာ အၾကင္ ကာယ
ဒုစရိုက္ကို ၀စီဒုစရိုက္ မေနာဒုစရိုက္ကို စင္စစ္ မျပဳက်င့္အပ္ဟု ငါေဟာ၏ ထိုမျပဳအပ္ေသာ ဒုစရိုက္ကို
ျပဳသည္ရွိေသာ္ ဤအျပစ္ကို မခၽြတ္ရလိမ့္မည္ဟု ေျမႇာ္လင့္အပ္၏။ မိမိကိုယ္ကို မိမိစြပ္စြဲ၏။ ပညာရွိတို႔
သိျမင္လတ္ေသာ္ ကဲ့ရဲ့ကုန္၏။ မေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေဇာျခင္းသည္ ျပန္႔ႏွံ၍ထြက္၏။ ေတြေ၀၍ ေသရ
၏။ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းသျဖင့္ လားရာ ပ်က္စီး၍
က်ေရာက္ရာ ျဖစ္ေသာ ငရဲသို႔ ေရာက္ရ၏။ အာနႏၵာ အၾကင္ ကာယဒုစရိုက္ကို ျပဳသည္ရွိေသာ္ ဤ
(ဆိုခဲ့ၿပီး) အျပစ္(ငါးမ်ိဳး)ကို မခၽြတ္ရလိမမ့္ ည္ဟု ေျမႇာ္လင့္အပ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အာနႏၵာ ကာယသုဒရိုက္ ၀စီသုစရိုက္ မေနာသုစရိုက္ကို စင္စစ္အားျဖင့္ ျပဳအပ္၏ဟု ငါ
ေဟာ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အသၽွင္ဘုရား အၾကင္ ကာယသုစရိုက္ ၀စီသုစရိုက္ မေနာသုစရိုက္ကို
စင္စစ္အားျဖင့္ ျပဳအပ္၏ ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကၽြန္ုပ္အား ေဟာေတာ္မူ၏။ ထိုျပဳအပ္ေသာ
သုစရိုက္ကို ျပဳသည္ရွိေသာ္ အဘယ္အက်ိဳးကို မခၽြတ္ရလိမ့္မည္ဟု ေျမႇာ္လင့္အပ္ပါသနည္းဟု (ေလၽွာက္
၏)။ အာနႏၵာ အၾကင္ ကာယသုစရိုက္ကို ျပဳသည္ရွိေသာ္ ဤအက်ိဳးကို မခၽြတ္ရလိမ့္မည္ဟု ေျမႇာ္လင့္
အပ္၏။ မိမိကိုယ္ကို မိမိလည္း မစြပ္စြဲ။ ပညာရွိတို႔ သိျမင္လတ္ေသာ္ ခ်ီးမြမ္းကုန္၏။ ေကာင္းေသာ
ေက်ာ္ေစာျခင္းသည္ ျပန္႔ႏွံ့၍ ထြက္၏။ မေတြေ၀ပဲ ေသရ၏။ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ
ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာ ျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရ၏။ အာနႏၵာ အၾကင္ ကာယသုစရိုက္
မေနာသုစရိုက္ကို စင္စစ္အားျဖင့္ ျပဳအပ္၏ဟု ငါေဟာ၏။ ထိုျပဳအပ္ေသာ သုစရိုက္ကို ျပဳသည္ရွိေသာ္
ဤ(ဆိုခဲ့ၿပီး) အက်ိဳး(ငါးမ်ိဳး)ကို မခၽြတ္ရလိမ့္မည္ဟု ေျမႇာ္လင့္အပ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ (၈)
