၁၅။ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတနမည္ေသာ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို ”ရဟန္းတို႔”ဟု ေခၚေတာ္မူ၏။ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ”အသွ်င္ဘုရား”ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထားကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏-
ရဟန္းတို႔ ေရွး၌ ျဖစ္ဖူးသည္ကား သေစတနမည္ေသာ မင္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီ၊ ထို စဥ္အခါ သေစတနမင္းသည္ ရထားလုပ္သမားကို ”အခ်င္း ရထားလုပ္သမား ယေန႔မွ ေျခာက္လလြန္လွ်င္ စစ္ျဖစ္လတၱံ႕၊ အခ်င္း ရထားလုပ္သမား အသစ္ျဖစ္ေသာ ရထားဘီးအစံုကို ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါအံ့ေလာ”ဟု မိန္႔ဆို၏။ ရဟန္းတို႔ ရထားလုပ္သမားသည္ ”အရွင္မင္းျမတ္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါ၏”ဟု သေစတနမင္းအား ဝန္ခံ၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ရထားလုပ္သမားသည္ ေျခာက္ရက္ေလ်ာ့ေသာ ေျခာက္လတို႔ျဖင့္ ရထားဘီးတစ္ဖက္ကို ၿပီးေစ၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ သေစတနမင္းသည္ ရထားအလုပ္သမားကို ”အခ်င္း ရထားလုပ္သမား ယေန႔မွ ေျခာက္ရက္လြန္လွ်င္ စစ္ျဖစ္လတၱံ႕၊ အသစ္ျဖစ္ေသာ ရထားဘီးအစံုကို လုပ္ၿပီးပါၿပီေလာ”ဟု မိန္႔ဆိုျပန္၏။ မင္းျမတ္ ဤေျခာက္ရက္ေလ်ာ့ေသာ ေျခာက္လတို႔ျဖင့္ ရထားဘီးသစ္ (တစ္ဖက္) ၿပီးပါၿပီဟု (ေလွ်ာက္တင္၏)။ အခ်င္း ရထားလုပ္သမား ဤေျခာက္ရက္တို႔ျဖင့္ ငါ၏ ႏွစ္ခုေျမာက္ (က်န္) ရထားဘီး (တစ္ဖက္) ကို ျပဳလုပ္ၿပီးစီးႏိုင္ပါအံ့ေလာဟု မိန္႔ဆိုျပန္၏။ ရဟန္းတို႔ ရထားလုပ္သမားသည္ အရွင္မင္းျမတ္ ျပဳလုပ္ၿပီးစီးႏိုင္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ရထားလုပ္သမားသည္ ေျခာက္ရက္တို႔ျဖင့္ ႏွစ္ခုေျမာက္ (က်န္) ရထားဘီး (တစ္ဖက္) ကို့ျပဳလုပ္ၿပီးစီးေစ၍ ရထားဘီးအသစ္ အစံုကို ယူၿပီးလွ်င္ သေစတနမင္းထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ သေစတနမင္းအား ”မင္းျမတ္ အရွင္မင္းျမတ္၏ ဤရထားဘီးသစ္အစံုသည္ ၿပီးစီးပါၿပီ”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ ရထားလုပ္သမား သင္၏ အၾကင္ ရထားဘီး (တစ္ဖက္)သည္ ေျခာက္ရက္ေလ်ာ့ေသာ ေျခာက္လတို႔ျဖင့္ ၿပီးစီး၏၊ သင္၏ အၾကင္ ရထားဘီး (တစ္ဖက္)သည္ကား ေျခာက္ရက္မွ် ျဖင့္ ၿပီးစီး၏၊ ဤရထားဘီးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္ကား အသို႔နည္း၊ ငါသည္ကား ထို ရထားဘီးတို႔၏ တစ္စံုတစ္ရာ ထူးျခားခ်က္ကို မေတြ႕မျမင္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ မင္းျမတ္ ထို ရထား ဘီးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ရွိပါ၏၊ မင္းျမတ္သည္ ထို ရထားဘီးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္ကို ႐ႈစားေတာ္မူ ပါေလာ့ဟု (ေလွ်ာက္တင္၏)။
ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ရထားလုပ္သမားသည္ ေျခာက္ရက္တို႔ျဖင့္ အၿပီးျပဳလုပ္အပ္ေသာ အၾကင္ ရထားဘီးကို တြန္းလိွမ့္၏။ ထို ရထားဘီးသည္ တြန္းလွိမ့္မႈ အင္အား အရွိန္ရွိသေလာက္ လိမ့္သြား၍ ပတ္ပတ္လည္ၿပီး ေျမ၌ လဲက်၏။ ေျခာက္ရက္ေလ်ာ့ေသာ ေျခာက္လတို႔ျဖင့္ အၿပီးျပဳလုပ္ေသာ အၾကင္ ရထားဘီးကို တြန္းလိွမ့္ျပန္၏။ ထို ရထားဘီးသည္ တြန္းလွိမ့္မႈ အင္အား အရွိန္ရွိသေလာက္ လိမ့္သြား၍ ဝင္႐ိုး၌ စြပ္ထားသကဲ့သို႔ ရပ္တည္ေန၏။
အခ်င္းရထားလုပ္သမား အၾကင္ ရထားဘီးသည္ ေျခာက္ရက္တို႔ျဖင့္ ၿပီးစီး၏၊ ထို ရထားဘီးကို တြန္းလွိမ့္ေသာ္ တြန္းလွိမ့္မႈအင္အား အရွိန္ရွိသမွ် လိမ့္သြား၍ ပတ္ပတ္လည္ၿပီးလွ်င္ ေျမ၌ လဲက်၏။ အခ်င္းရထားလုပ္သမား (ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္း၏) အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ကား အဘယ္နည္း၊ အၾကင္ ရထား ဘီးသည္ ေျခာက္ရက္ေလ်ာ့ေသာ ေျခာက္လတို႔ျဖင့္ ၿပီးစီး၏၊ ထို ရထားဘီးကို တြန္းလွိမ့္ေသာ္ တြန္းလွိမ့္မႈ အင္အား အရွိန္ရွိသမွ် လိမ့္သြား၍ ဝင္႐ိုး၌ စြပ္ထားသကဲ့သို႔ ရပ္တည္ေန၏။ အခ်င္း ရထားလုပ္သမား (ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္း၏) အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္နည္းဟု (ေမး၏)။
အရွင္မင္းျမတ္ ေျခာက္ရက္တို႔ျဖင့္ အၿပီးျပဳလုပ္အပ္ေသာ ရထား ဘီး၏ အကြပ္သည္ ေကြးေကာက္၏၊ အျပစ္အနာ ရွိ၏၊ အကာအေဆြး ျဖစ္၏၊ အကန္႔တို႔သည္လည္း ေကာက္ကုန္၏၊ အျပစ္အနာ ရွိကုန္၏၊ အကာအေဆြး ျဖစ္ကုန္၏၊ ပုံေတာင္းသည္လည္း ေကာက္၏၊ အျပစ္အနာ ရွိ၏၊ အကာအေဆြး ျဖစ္၏၊ ထို ရထားဘီးသည္ အကြပ္၏လည္း ေကာက္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္အနာရွိေသာေၾကာင့္ အကာအေဆြးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကန္႔တို႔၏လည္း ေကာက္ကုန္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္အနာရွိကုန္ေသာေၾကာင့္ အကာအေဆြးျဖစ္ကုန္ေသာေၾကာင့္ ပုံေတာင္း၏လည္း ေကာက္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္အနာရွိေသာေၾကာင့္ အကာအေဆြးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တြန္းလွိမ့္သည္ရွိေသာ္ တြန္းလွိမ့္မႈအင္အား အရွိန္ရွိသမွ် လိမ့္သြား၍ ပတ္ပတ္လည္ၿပီးလွ်င္ ေျမ၌ လဲက်၏။ အရွင္မင္းျမတ္ ေျခာက္ရက္ေလ်ာ့ေသာ ေျခာက္လတို႔ျဖင့္ အၿပီးျပဳလုပ္အပ္ေသာ ရထားဘီး၏ အကြပ္သည္ကား မေကာက္၊ အျပစ္အနာမရွိ၊ အကာအေဆြးမဟုတ္၊ အကန္႔တို႔သည္လည္း မေကာက္၊ အျပစ္အနာမရွိကုန္၊ အကာအေဆြး မဟုတ္ကုန္၊ ပုံေတာင္းသည္လည္း မေကာက္၊ အျပစ္အနာမရွိ၊ အကာအေဆြး မဟုတ္၊ ထို ရထားဘီးသည္ အကြပ္၏လည္း မေကာက္ေသာေၾကာင့္, အျပစ္အနာ မရွိေသာေၾကာင့္, အကာအေဆြးမဟုတ္ေသာေၾကာင့္၊ အကန္႔တို႔၏လည္း မေကာက္ကုန္ေသာေၾကာင့့္, အျပစ္အနာ မရွိကုန္ေသာေၾကာင့့္, အကာအေဆြးမဟုတ္ကုန္ေသာေၾကာင့္၊ ပုံေတာင္း၏လည္း မေကာက္ေသာေၾကာင့္္, အျပစ္အနာမရွိေသာေၾကာင့္, အကာအေဆြးမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ တြန္းလိွမ့္သည္ရွိေသာ္ တြန္းလွိမ့္မႈ အင္အား အရွိန္ရွိသမွ် လိမ့္သြား၍ ဝင္႐ိုး၌ စြပ္ထားသကဲ့သို႔ ရပ္တည္ေနပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ထို ရထားလုပ္သမားသည္ တစ္ပါးေသာသူ ျဖစ္ေလသေလာဟု သင္တို႔အား ဤအၾကံသည္ ျဖစ္ရာ၏။ ရဟန္းတို႔ ထို အေၾကာင္းကို ဤသို႔ မမွတ္အပ္၊ ငါသည္ ထိုအခါက ထို ရထား လုပ္သမား ျဖစ္ခဲ့၏။ ရဟန္းတို႔ ငါသည္ ထိုအခါက သစ္ေကာက္တို႔၌လည္းေကာင္း၊ သစ္အျပစ္အနာ တို႔၌လည္းေကာင္း၊ သစ္အကာ အေဆြးတို႔၌လည္းေကာင္း ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၏။ ရဟန္းတို႔ ယခုအခါ၌မူ့ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ငါသည္ ကိုယ္၏ေကာက္ျခင္း ‘ကာယဒုစ႐ိုက္’ တို႔၌လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္၏ အျပစ္အနာ ‘ကာယဒုစ႐ိုက္’ တို႔၌လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္၏ အကာအေဆြး ‘ကာယဒုစ႐ိုက္’ တို႔၌လည္းေကာင္း ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၏။ ႏႈတ္၏ေကာက္ျခင္း ‘ဝစီဒုစ႐ိုက္’ တို႔၌လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္၏ အျပစ္အနာ ‘ဝစီဒုစ႐ိုက္’တို႔၌လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္၏ အကာအေဆြး ‘ဝစီဒုစ႐ိုက္’ တို႔၌လည္းေကာင္း ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၏။ စိတ္၏ ေကာက္ျခင္း ‘မေနာ ဒုစ႐ိုက္’တို႔၌လည္းေကာင္း၊ စိတ္၏ အျပစ္အနာ ‘မေနာဒုစ႐ိုက္’ တို႔၌လည္းေကာင္း၊ စိတ္၏အကာအေဆြး ‘မေနာဒုစ႐ိုက္’ တို႔၌လည္းေကာင္း ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းျဖစ္ေစ ရဟန္းမိန္းမျဖစ္ေစ မည္သူမဆို ကိုယ္၏ ေကာက္ျခင္းကို မပယ္အပ္၊ ကိုယ္၏ အျပစ္အနာကို မပယ္အပ္၊ ကိုယ္၏ အကာ အေဆြးကို မပယ္အပ္။ ႏႈတ္၏ ေကာက္ျခင္းကို မပယ္အပ္၊ ႏႈတ္၏ အျပစ္အနာကို မပယ္အပ္၊ ႏႈတ္၏ အကာအေဆြးကို မပယ္အပ္။ စိတ္၏ ေကာက္ျခင္းကို မပယ္အပ္၊ စိတ္၏ အျပစ္အနာကို မပယ္အပ္၊ စိတ္၏ အကာအေဆြးကို မပယ္အပ္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ မပယ္အပ္သည္ရွိေသာ္ ေျခာက္ရက္တို႔ျဖင့္ အၿပီး ျပဳလုပ္ေသာ ထို ရထားဘီးကဲ့သို႔ ထိုရဟန္းေယာက္်ား ရဟန္းမိန္းမတို႔သည္ ဤသာသနာေတာ္မွ ဂုဏ္ အားျဖင့္ ေလွ်ာက်ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းျဖစ္ေစ ရဟန္းမိန္းမျဖစ္ေစ မည္သူမဆို ကိုယ္၏ ေကာက္ျခင္းကို ပယ္အပ္၏၊ ကိုယ္၏ အျပစ္အနာကို ပယ္အပ္၏၊ ကိုယ္၏ အကာအေဆြးကို ပယ္အပ္၏။ ႏႈတ္၏ ေကာက္ျခင္းကို ပယ္အပ္၏၊ ႏႈတ္၏ အျပစ္အနာကို ပယ္အပ္၏၊ ႏႈတ္၏ အကာအေဆြးကို ပယ္အပ္၏။ စိတ္၏ ေကာက္ျခင္းကို ပယ္အပ္၏၊ စိတ္၏ အျပစ္အနာကို ပယ္အပ္၏၊ စိတ္၏ အကာအေဆြးကို ပယ္အပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ပယ္အပ္သည္ရွိေသာ္ ေျခာက္ရက္ေလ်ာ့ေသာ ေျခာက္လတို႔ျဖင့္ အၿပီး ျပဳလုပ္ေသာ ထို ရထားဘီးကဲ့သို႔ ထိုရဟန္း ရဟန္းမိန္းမတို႔သည္ ဤသာသနာေတာ္၌ ဂုဏ္အားျဖင့္ တည္ေနကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုသို႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ ”ကိုယ္၏ ေကာက္ျခင္း၊ ကိုယ္၏ အျပစ္ အနာ၊ ကိုယ္၏ အကာအေဆြးမ်ားကို ပယ္ကုန္အံ့။ ႏႈတ္၏ ေကာက္ျခင္း၊ ႏႈတ္၏ အျပစ္အနာ၊ ႏႈတ္၏ အကာအေဆြးကို ပယ္ကုန္အံ့။ စိတ္၏ ေကာက္ျခင္း၊ စိတ္၏ အျပစ္အနာ၊ စိတ္၏ အကာအေဆြးကို ပယ္ကုန္အံ့”ဟု က်င့္ရမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔သာလွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပၪၥမသုတ္။