၈၃။ ရဟန္းတို႔ ျမည္းသည္ ”ငါသည္လည္း ႏြားတည္း၊ ငါသည္လည္း ႏြားတည္း”ဟု (ထင္မွတ္ လ်က္) ႏြားအုပ္သို႔ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္၏၊ ထို ျမည္းအား ႏြားတို႔၏ အဆင္းကဲ့သို႔ေသာ အဆင္း မ်ဳိးလည္း မရွိ၊ ႏြားတို႔၏ အသံကဲ့သို႔ေသာ အသံမ်ဳိးလည္း မရွိ၊ ႏြားတို႔၏ ခြာကဲ့သို႔ေသာ ခြာမ်ဳိးလည္း မရွိ၊ ထို ျမည္းသည္ ”ငါသည္လည္း ႏြားတည္း၊ ငါသည္လည္း ႏြားတည္း”ဟု ထင္မွတ္လ်က္ ႏြားအုပ္ သို႔ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္သကဲ့သို႔၊ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းသည္ ”ငါသည္လည္း ရဟန္းတည္း၊ ငါသည္လည္း ရဟန္းတည္း”ဟု ရဟန္းသံဃာသို႔ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္၏၊ ထိုရဟန္းအား အဓိသီလသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔၏ ထက္သန္ေသာ ဆႏၵကဲ့သို႔ေသာ ဆႏၵမ်ဳိးလည္း မရွိ၊ အဓိစိတၱသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔၏ ထက္သန္ေသာ ဆႏၵကဲ့သို႔ေသာ ဆႏၵမ်ဳိးလည္း မရွိ၊ အဓိပညာသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ တစ္ပါးေသာ ရဟန္းတို႔၏ ထက္သန္ေသာ ဆႏၵကဲ့သို႔ေသာ ဆႏၵမ်ဳိးလည္း မရွိ၊ ထိုရဟန္းသည္ ”ငါသည္လည္း ရဟန္းတည္း၊ ငါသည္လည္း ရဟန္းတည္း”ဟု ရဟန္းသံဃာသို႔ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္၏။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌- ”အဓိသီလသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ ငါတို႔အား ထက္သန္ေသာ ဆႏၵျဖစ္လတၱံ႕၊ အဓိစိတၱသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ ငါတို႔အား ထက္သန္ေသာ ဆႏၵ ျဖစ္လတၱံ႕၊ အဓိပညာသိကၡာကို ေဆာက္တည္ရာ၌ ငါတို႔အား ထက္သန္ေသာ ဆႏၵျဖစ္လတၱံ႕”ဟု ဤအတိုင္းသာ သင္တို႔ က်င့္ၾကရမည္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔ က်င့္ၾကရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒုတိယသုတ္။