၂၆၅-၂၇၁။ ရဟန္းတို႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔ကို မပယ္ဘဲ ဒုတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ မထိုက္။ပ။
တတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ မထိုက္။
စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ မထိုက္။
ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။
သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။
အနာဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။
အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ေက်ာင္း၌ ဝန္တိုျခင္း။
အမ်ဳိး ‘ဒါယကာ’၌ ဝန္တိုျခင္း။
လာဘ္၌ ဝန္တိုျခင္း။
ဂုဏ္အဆင္း၌ ဝန္တိုျခင္း။
သူ႔ေက်းဇူးကို မသိျခင္း သူ႔ေက်းဇူးကို ထင္စြာ မျပဳျခင္း။ (ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း)။
ရဟန္းတို႔ ဤ တရားငါးမ်ဳိးတို႔ကို မပယ္ဘဲ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မထိုက္။
ရဟန္းတို႔ ဤ တရားငါးမ်ဳိးတို႔ကို ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ ဒုတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ ထိုက္၏။ပ။
တတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ ထိုက္၏။
စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ ထိုက္၏။
ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏။
သကဒါဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏။
အနာဂါမိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏။
အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ေက်ာင္း၌ ဝန္တိုျခင္း။
အမ်ဳိး ‘ဒါယကာ’၌ ဝန္တိုျခင္း။
လာဘ္၌ ဝန္တိုျခင္း။
ဂုဏ္အဆင္း၌ ဝန္တိုျခင္း။
သူ႔ေက်းဇူးကို မသိျခင္း သူ႔ေက်းဇူးကို ထင္စြာ မျပဳျခင္း။ (ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း)။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔ကို ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဧကဝီသတိမသုတ္။
ေျခာက္ခုေျမာက္ ဥပသမၸဒါဝဂ္ ၿပီး၏။
၁-သမၼဳတိေပယ်ာလ ၁-ဘတၱဳေဒၵသကသုတ္
၂၇၂။ ရဟန္းတို႔ တရားငါးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းကို ဆြမ္းၫႊန္ရဟန္းဟူ၍ မသမုတ္အပ္။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ဆႏၵာဂတိသို႔ လိုက္၏။
ေဒါသာဂတိသို႔ လိုက္၏။
ေမာဟာဂတိသို႔ လိုက္၏။
ဘယာဂတိသို႔ လိုက္၏။
ၫႊန္အပ္ၿပီး မၫႊန္ရေသးသည္ကို မသိ။
ရဟန္းတို႔ ဤ တရားငါးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းကို ဆြမ္းညႊန္ရဟန္းဟူ၍ မသမုတ္အပ္။
ရဟန္းတို႔ တရားငါးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းကို ဆြမ္းညႊန္ရဟန္းဟူ၍ သမုတ္အပ္၏။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ဆႏၵာဂတိသို႔ မလိုက္။
ေဒါသာဂတိသို႔ မလိုက္။
ေမာဟာဂတိသို႔ မလိုက္။
ဘယာဂတိသို႔ မလိုက္။
ၫႊန္အပ္ၿပီး မၫႊန္ရေသးသည္ကို သိ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤ တရားငါးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းကို ဆြမ္းညႊန္ရဟန္းဟူ၍ သမုတ္အပ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ရဟန္းတို႔ တရားငါးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဆြမ္းညႊန္ရဟန္းကို သမုတ္အပ္ၿပီးေသာ္လည္း မခိုင္းေစအပ္။ပ။
သမုတ္အပ္ၿပီးေစခိုင္းအပ္၏။
မိုက္ေသာ ရဟန္းဟု သိအပ္၏။
ပညာရွိေသာ ရဟန္းဟု သိအပ္၏။
တူးၿဖိဳ ဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ မိမိကိုယ္ကိုေစာင့္ေရွာက္၏။
မတူးၿဖိဳ မဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ မိမိကိုယ္ကိုေစာင့္ေရွာက္၏။
ေဆာင္ယူ၍ ခ်ထားအပ္သကဲ့သို႔ ထို႔အတူ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏။
ေဆာင္ယူ၍ ခ်ထားအပ္သကဲ့သို႔ ထို႔အတူ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏။
အဘယ္တရားငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ဆႏၵာဂတိသို႔ မလိုက္။
ေဒါသာဂတိသို႔ မလိုက္။
ေမာဟာဂတိသို႔ မလိုက္။
ဘယာဂတိသို႔ မလိုက္။
ၫႊန္အပ္ၿပီး မၫႊန္ရေသးသည္ကို သိ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဆြမ္းၫႊန္ရဟန္းသည္ ေဆာင္ယူ၍ ခ်ထားအပ္ သကဲ့သို႔ထို႔အတူ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။