၈၆။ ရဟန္းတို႔ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ၾကားနာရေသာ္လည္း ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာသေဘာဟုဆိုအပ္ေသာ နိယာမ (မဂ္) သို႔ သက္ဝင္ရန္မထိုက္တန္။
အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
(စ်ာန္ မဂ္ ဖိုလ္ နတ္ရြာကို) တားျမစ္တတ္ေသာ (ပၪၥာနႏၲရိယကံ) ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ တားျမစ္တတ္ေသာနိယတမိစၧာဒိ႒ိ ကိေလသာႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ တားျမစ္တတ္ေသာ ဒြိဟိတ္ အဟိတ္ ပဋိသေႏၶဝိပါက္ႏွင့္ျပည့္စံု၏၊ ယံုၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’လည္း မရွိ၊ (ကုသိုလ္ေရး၌ ) ျပဳလိုမႈ ‘ဆႏၵ’လည္း မရွိ၊ ပညာလည္းကင္းမဲ့၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ၾကားနာရေသာ္လည္းကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာသေဘာဟုဆိုအပ္ေသာ နိယာမ (မဂ္) သို႔ သက္ဝင္ရန္ မထိုက္တန္။
ရဟန္းတို႔ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ၾကားနာရသည္ ရွိေသာ္ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာသေဘာဟုဆိုအပ္ေသာ နိယာမ (မဂ္) သို႔ သက္ဝင္ရန္ ထိုက္တန္၏။
အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
(စ်ာန္ မဂ္ ဖိုလ္ နတ္ရြာကို) တားျမစ္တတ္ေသာ (ပၪၥာနႏၲရိယ) ကံႏွင့္ျပည့္စံုသူ မဟုတ္၊ တားျမစ္တတ္ေသာ နိယတမိစၧာဒိ႒ိ ကိေလသာႏွင့္ ျပည့္စံုသူ မဟုတ္၊ တားျမစ္တတ္ေသာ ဒြိဟိတ္ အဟိတ္ ပဋိသေႏၶဝိပါက္ႏွင့္ ျပည့္စံုသူမဟုတ္၊ ယံုၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’လည္း ရွိ၏၊ (ကုသိုလ္ေရး၌ ) ျပဳလိုမႈ ‘ဆႏၵ’လည္း ရွိ၏၊ ပညာလည္း ရွိ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ၾကားနာရသည္ ရွိေသာ္ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေဖာက္ျပန္ေသာသေဘာဟုဆိုအပ္ေသာ နိယာမ (မဂ္) သို႔ သက္ဝင္ရန္ထိုက္တန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒုတိယသုတ္။