၁၂။ ရဟန္းတို႔ အကိန္းဓာတ္ ‘အႏုသယ’ ခုနစ္မ်ဳိးတို႔ကို ပယ္ရန္ ျဖတ္ေတာက္ရန္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုက်င့္သံုး၏။
အဘယ္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ကာမဂုဏ္တို႔၌ စြဲမက္မႈ အကိန္းဓာတ္ ကာမရာဂါႏုသယကို ပယ္ရန္ ျဖတ္ေတာက္ရန္ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္သံုး၏။
ပဋိဃာႏုသယကို ပယ္ရန္။ပ။ ဒိ႒ာႏုသယကို ပယ္ရန္။ပ။ ဝိစိကိစၧာႏုသယကို ပယ္ရန္။ပ။ မာနာႏုသယကို ပယ္ရန္။ပ။ ဘဝရာဂါႏုသယကို ပယ္ရန္။ပ။ အဝိဇၨာႏုသယကို ပယ္ရန္ ျဖတ္ေတာက္ရန္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုး၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအကိန္းဓာတ္ ‘အႏုသယ’ ခုနစ္မ်ဳိးတို႔ကို ပယ္ရန္ ျဖတ္ေတာက္ရန္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုက်င့္သံုး၏။
ရဟန္းတို႔ အၾကင္အခါ၌ ရဟန္းအား ကာမဂုဏ္တို႔၌ စြဲမက္မႈ အကိန္းဓာတ္ ကာမရာဂါႏုသယကိုပယ္ၿပီးျဖစ္၏၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးျဖစ္၏၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ အသစ္မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္းသေဘာ မရွိ။
ပဋိဃာႏုသယကို။ပ။ ဒိ႒ာႏုသယကို။ပ။ ဝိစိကိစၧာႏုသယကို။ပ။ မာနာႏုသယကို။ပ။ ဘဝရာဂါႏုသယကို။ပ။ အဝိဇၨာႏုသယကို ပယ္ၿပီးျဖစ္၏၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးျဖစ္၏၊ ႏုတ္ၿပီးေသာထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္းသေဘာ မရွိ။
ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ဤရဟန္းကို တဏွာကို ျဖတ္ၿပီးသူ သံေယာဇဥ္ကို ေျဖၿပီးသူ ေကာင္းစြာ မာနကိုႏုတ္ပယ္ေသာေၾကာင့္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို ျပဳၿပီးသူဟူ၍ ဆိုအပ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒုတိယသုတ္။