၂၃။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို-
”ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း ‘အပရိဟာနိယ’ တရားခုနစ္ပါးတို႔ကို ငါေဟာအံ့၊ ထိုတရားကို နာၾကကုန္လာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းၾကကုန္ေလာ့ ေဟာေပအံ့”ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
”ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္ဘုရား”ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထားကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏-
ရဟန္းတို႔ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း ‘အပရိဟာနိယ’ တရားခုနစ္ပါးတို႔ဟူသည္ အဘယ္တို႔နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ မျပတ္စည္းေဝးေနၾက အႀကိမ္မ်ားစြာ စည္းေဝးေနၾကသမွ် ကာလ ပတ္လံုးရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၁)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ အညီအၫြတ္စည္းေဝးၾက အညီအၫြတ္အစည္းအေဝးမွ ထၾကကုန္လ်က္သံဃာကိစၥတို႔ကို အညီအၫြတ္ေဆာင္ရြက္ေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၂)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ မပညတ္ေသးေသာ အရာကို မပညတ္ၾကကုန္မူ၍ ပညတ္ၿပီးေသာ အရာကို့မပယ္ဖ်က္ၾကကုန္ဘဲ ပညတ္ထားသမွ်ေသာ သိကၡာပုဒ္တို႔ကို ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္ေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၃)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ရဟန္းဝါရင့္ကုန္ေသာ ရဟန္းသက္ရွည္ကုန္ေသာ သံဃာ့ဦးစီးျဖစ္ကုန္ ေသာမေထရ္ႀကီးရဟန္းတို႔ကို အ႐ိုအေသျပဳကုန္ အေလးျပဳကုန္ ျမတ္ႏိုးကုန္ ပူေဇာ္ကုန္လ်က္ ထို မေထရ္ႀကီးရဟန္းတို႔၏ စကားကိုလည္း နာယူသင့္သည္ဟု ထင္မွတ္၍ ေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အားႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၄)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ တစ္ဖန္ဘဝသစ္ကို ေပးတတ္ေသာ တဏွာ၏ အလိုသို႔မလိုက္ၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၅)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ေတာေက်ာင္းတို႔၌ လိုလားေသာ စိတ္ရွိေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုးရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၆)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ”အဘယ္သို႔လွ်င္ မလာေရာက္ကုန္ေသးေသာ သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး သည့္သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔သည္ လာေရာက္ၾကပါကုန္အံ့နည္း၊ လာေရာက္ကုန္ၿပီးေသာ သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည့္သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔သည္ ခ်မ္းသာစြာ ေနရပါကုန္အံ့နည္း”ဟု ကိုယ္စီကိုယ္င သတိျပဳ ေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၇)
ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း ‘အပရိဟာနိယ’ တရားခုနစ္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌ တည္၍ရဟန္းတို႔သည္လည္း ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း ‘အပရိဟာနိယ’ တရားခုနစ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
တတိယသုတ္။