အန ၇.၃၅: ဒုတိယ ေသာဝစႆတာသုတ္

၃၅။ ရဟန္းတို႔ ဤညဥ့္၌ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္ဦးယံလြန္ၿပီးေသာ (သန္းေခါင္ယံ) အခါ၌ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အဆင္းရွိသည္ျဖစ္၍။ပ။ အသွ်င္ဘုရား ဤတရား ခုနစ္မ်ဳိးတို႔သည္ ရဟန္းအားမဆုတ္ယုတ္ရန္ ျဖစ္ပါကုန္၏။

အဘယ္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –

ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈ၊ တရား၌ ႐ိုေသမႈ၊ သံဃာ၌ ႐ိုေသမႈ၊ အက်င့္သိကၡာ၌ ႐ိုေသမႈ၊ သမာဓိ၌ ႐ိုေသမႈ၊ ဆံုးမလြယ္ေသာ စကားရွိမႈ၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိမႈတို႔ပါတည္း။

အသွ်င္ဘုရား ဤတရားခုနစ္မ်ဳိးတို႔သည္ ရဟန္းအား မဆုတ္ယုတ္ရန္ ျဖစ္ပါကုန္၏ဟု ဤ စကားကိုေလွ်ာက္ၿပီးလွ်င္ ငါ့ကို ႐ိုေသစြာရွိခိုးလ်က္ အ႐ိုအေသျပဳကာ ထိုအရပ္၌ပင္လွ်င္ ကြယ္ေပ်ာက္ ေလ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ဤသို႔မိန္႔ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ –

”အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ ဤတရား၏အနက္ကိုအကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ အက်ယ္အားျဖင့္ သိပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ မိမိလည္း ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ ထို႐ိုေသမႈ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ မ႐ိုေသၾကကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔ကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈကို ေဆာက္တည္ေစ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ၌ ေျပာဆို၏။

မိမိသည္လည္း တရားေတာ္၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ သံဃာေတာ္၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ အက်င့္သိကၡာ၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ သမာဓိ၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ ဆံုးမလြယ္ေသာ စကားရွိ၏။ပ။ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းရွိမႈ၏ ဂုဏ္ကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း မရွိၾကကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔ကိုလည္းအေဆြခင္ပြန္းေကာင္းရွိမႈ၌ ေဆာက္တည္ေစ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းရွိကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔၏ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ၌ ေျပာဆို၏၊ အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ ဤတရား၏ အနက္ကို အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ အက်ယ္အားျဖင့္ သိပါ၏”ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

သာရိပုၾတာ ေကာင္းစြ ေကာင္းစြ၊ သာရိပုၾတာသည္ ေကာင္းစြာသာလွ်င္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ငါေဟာအပ္ေသာ ဤတရား၏အနက္ကို ဤသို႔ အက်ယ္အားျဖင့္ သိ၏။

သာရိပုၾတာ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ မိမိသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈ၏ ဂုဏ္ကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ မ႐ိုေသၾကကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔ကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈကို ေဆာက္တည္ေစ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔၏ ဂုဏ္ကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ၌ ေျပာဆို၏။

မိမိသည္လည္း တရားေတာ္၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ သံဃာေတာ္၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ အက်င့္သိကၡာ၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ သမာဓိ၌ ႐ိုေသ၏။ပ။ ဆံုးမလြယ္ေသာ စကားရွိ၏။ပ။ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းရွိမႈ၏ ဂုဏ္ကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း မရွိကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔ကိုလည္းအေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိမႈ၌ ေဆာက္တည္ေစ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိကုန္ေသာ အျခားရဟန္းတို႔၏ဂုဏ္ကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ၌ ေျပာဆို၏။

သာရိပုၾတာ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ငါေဟာအပ္ေသာ ဤတရား၏ အနက္ကို ဤသို႔အက်ယ္အားျဖင့္မွတ္သားအပ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

စတုတၳသုတ္။