၄၄။ ရဟန္းတို႔ (ပဋိသေႏၶ) ဝိညာဏ္၏ တည္ရာတို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ရဟန္းတို႔ အခ်ဳိ႕ေသာနတ္ အခ်ဳိ႕ေသာ ဝိနိပါတိကႏွင့္ လူတို႔ကဲ့သို႔ ကိုယ္သဏၭာန္ခ်င္းကြဲျပား၍ပဋိသေႏၶသညာခ်င္းလည္း ကြဲျပားကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ဤကား ပဌမဝိညာဏ္၏တည္ရာေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ပဌမစ်ာန္ဘံု၌ ျဖစ္ေသာ ျဗဟၼာတို႔ကဲ့သို႔ ကိုယ္သဏၭာန္ခ်င္းကြဲျပား၍ ပဋိသေႏၶသညာခ်င္းတူကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ဤကား ဒုတိယဝိညာဏ္၏ တည္ရာေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ အာဘႆရဘံု၌ ျဖစ္ေသာ ျဗဟၼာတို႔ကဲ့သို႔ ကိုယ္သဏၭာန္ခ်င္းတူ၍ ပဋိသေႏၶသညာခ်င္းကြဲျပားကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ဤကား တတိယဝိညာဏ္၏ တည္ရာေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ သုဘကိဏွာဘံု၌ ျဖစ္ေသာ ျဗဟၼာတို႔ကဲ့သို႔ ကိုယ္သဏၭာန္ခ်င္းတူ၍ ပဋိသေႏၶသညာခ်င္းတူကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ဤကား စတုတၳဝိညာဏ္၏ တည္ရာေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ႐ူပသညာတို႔ကို လံုးဝလြန္ေျမာက္၍ ပဋိဃသညာတို႔၏ လံုးဝခ်ဳပ္သည့္ျပင္ နာနတၱသညာတို႔ကို လံုးဝႏွလံုးမသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ”ေကာင္းကင္သည္ အဆံုးမရွိ”ဟု (ႏွလံုးသြင္းလ်က္) အာကာသာနၪၥာယတနဘံုသို႔ ေရာက္ေသာ ျဗဟၼာတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ဤကား ပၪၥမဝိညာဏ္၏ တည္ရာေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ အာကာသာနၪၥာယတနစ်ာန္ကို လံုးဝလြန္ေျမာက္၍ ”ဝိညာဏ္သည္ အဆံုးမရွိ”ဟု (ႏွလံုးသြင္းလ်က္) ဝိညာဏၪၥာယတနဘံုသို႔ ေရာက္ေသာ ျဗဟၼာတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ဤကား ဆ႒ဝိညာဏ္၏ တည္ရာေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ဝိညာဏၪၥာယတနဘံုကို လံုးဝလြန္ေျမာက္၍ ”တစ္စံုတစ္ခုမွ်မရွိ”ဟု (ႏွလံုးသြင္းလ်က္) အာကိၪၥညာယတနာဘံုသို႔ ေရာက္ေသာ ျဗဟၼာတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ဤကား သတၱမဝိညာဏ္၏ တည္ရာေပတည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤသည္တို႔ကား ဝိညာဏ္၏တည္ရာ ခုနစ္မ်ဳိးတို႔တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။