၈၃။ ထိုအခါ၌ အသွ်င္ဥပါလိမေထရ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကိုရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ –
အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား အက်ဥ္းအားျဖင့္ တရားေဟာေတာ္မူပါ၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာအားထုတ္သည္ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနလိုပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ဥပါလိ ”ဤတရားတို႔သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၌ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္ျခင္းကင္းရန္ ကိေလသာခ်ဳပ္ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ သစၥာေလးပါးကို ထိုးထြင္း၍ သိရန္ မျဖစ္ကုန္၊ နိဗၺာန္အလို႔ငွါ မျဖစ္ကုန္”ဟူ၍သင္သည္ အၾကင္တရားတို႔ကို သိရာ၏။ ဥပါလိ ”ဤသို႔ေသာ တရားသည္ ဓမၼ မမည္၊ ဤသို႔ ေသာတရားသည္ ဝိနယ မမည္၊ ဤသို႔ေသာ တရားသည္ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမေတာ္ မဟုတ္”ဟုသင္သည္ စင္စစ္ မွတ္သားရာ၏။
ဥပါလိ ”ဤတရားတို႔သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲ၌ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္ျခင္းကင္းရန္ ကိေလသာခ်ဳပ္ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ သစၥာေလးပါးတို႔ကို ထိုးထြင္း၍ သိရန္ျဖစ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္အလို႔ငွါ ျဖစ္ကုန္၏”ဟူ၍သင္သည္ အၾကင္တရားတို႔ကို သိရာ၏။
ဥပါလိ ”ဤသို႔ေသာ တရားသည္ ဓမၼမည္၏၊ ဤသို႔ေသာ တရားသည္ ဝိနယမည္၏၊ ဤသို႔ေသာ တရားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ပင္တည္း”ဟု သင္သည္ စင္စစ္ မွတ္သားရာ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
နဝမသုတ္။