၃၉။ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္ကုန္ေသာ၊ နတ္ျပည္အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကို ေပးတတ္ကုန္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကိုျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔သည္ အလိုရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကို ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါးအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏။ အဘယ္ရွစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကို ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ ေရွးဦးစြာေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလိုရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကို ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါးအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ တရားေတာ္ကို ကိုးကြယ္ ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္။ပ။ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ သံဃာေတာ္ကို ကိုးကြယ္ ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကို ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ သံုးခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလိုရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကို ပြါးေစျခင္းငွါ အစီး အပြါးအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ အျမတ္ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ျဖစ္၏ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ သူေတာ္ေကာင္း အဆက္အႏြယ္ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အေလ့အက်င့္ဟု သိအပ္ကုန္ေသာ၊ မပယ္အပ္ကုန္ေသာ၊ (ေရွးကလည္း) မပယ္ဖူးကုန္ေသာ၊ (ယခုလည္း) မပယ္ကုန္ေသာ၊ (ေနာင္လည္း) ပယ္လတၱံ႕ မဟုတ္ကုန္ေသာ၊ ပညာရွိသမဏျဗာဟၼဏတို႔ မပစ္ပယ္အပ္သည့္ ျမတ္ေသာ ဒါနဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ အလွဴတို႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ သူ႕အသက္ကို သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ သူ႕အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ရဟန္းတို႔ သူ႕အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ ၾကဥ္ေသာ အရိယာတပည့္သည္ အတိုင္းအရွည္မရွိကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘးမရွိျခင္းကို ေပးလွဴ သည္ မည္၏၊ ရန္မရွိျခင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ ဆင္းရဲမရွိျခင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ အတိုင္း အရွည္မရွိေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲမရွိျခင္းကို ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ အတိုင္း အရွည္မရွိေသာ ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲမရွိျခင္း၏ အဖို႔ရွိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အျမတ္ဟု သိအပ္ေသာ၊ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ျဖစ္၏ဟု သိအပ္ေသာ၊ သူေတာ္ေကာင္း အဆက္အႏြယ္ဟု သိအပ္ေသာ၊ ေရွးသူေဟာင္းတို႔၏ အေလ့အက်င့္ဟု သိအပ္ေသာ၊ မပယ္အပ္ေသာ၊ (ေရွးကလည္း) မပယ္ဖူးေသာ၊ (ယခုလည္း) မပယ္ေသာ၊ (ေနာင္လည္း) ပယ္လတၱံ႕ မဟုတ္ေသာ၊ ပညာရွိသမဏျဗာဟၼဏတို႔ မပစ္ပယ္အပ္သည့္ ျမတ္ေသာ အလွဴဟု ဆိုအပ္ေသာ ပဌမျဖစ္ေသာ အလွဴတည္း။ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိး ကို ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ စတုတၳေျမာက္ျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈ အထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလိုရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကို ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါးအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ ပိုင္ရွင္မေပးေသာ သူတစ္ပါးဥစၥာကို ခိုးယူျခင္းကို ပယ္၍ ပိုင္ရွင္မေပးေသာ သူတစ္ပါးဥစၥာကို ခိုးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းေသာအားျဖင့္ က်င့္ျခင္းကို ပယ္၍ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းေသာအားျဖင့္ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ပ။ မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆိုျခင္းကို ပယ္၍ မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆိုျခင္းမွ ေရွာင္ ၾကဥ္၏။ပ။ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ေသာက္စားျခင္းကို ပယ္၍ ယစ္မူး ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ ေသာက္စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ ရဟန္းတို႔ ယစ္မူး ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကို ေသာက္စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ အရိယာတပည့္ သည္ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘးမရွိျခင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ ရန္မရွိျခင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ ဆင္းရဲမရွိျခင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ သတၱဝါတို႔အား ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲမရွိျခင္းကို ေပးလွဴေသာေၾကာင့္ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ ေဘးမရွိျခင္း ရန္မရွိျခင္း ဆင္းရဲမရွိျခင္း၏ အဖို႔ရွိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား အျမတ္ဟု သိအပ္ေသာ၊ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ျဖစ္၏ဟု သိအပ္ေသာ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အဆက္အႏြယ္ဟု သိအပ္ေသာ၊ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ အေလ့အက်င့္ဟု သိအပ္ေသာ၊ မပယ္အပ္ေသာ၊ (ေရွးကလည္း) မပယ္ဖူးေသာ၊ (ယခုလည္း) မပယ္ေသာ၊ (ေနာင္လည္း) ပယ္လတၱံ႕ မဟုတ္ေသာ၊ ပညာရွိသမဏျဗာဟၼဏတို႔့မပစ္ပယ္အပ္သည့္ ျမတ္ေသာ အလွဴဟု ဆိုအပ္ေသာ ပၪၥမျဖစ္ေသာ အလွဴတည္း။ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာ ကို ေဆာင္တတ္ေသာ နတ္ျပည္အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကို ေပးတတ္ေသာ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ အ႒မျဖစ္ေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္အယဥ္သည္ အလိုရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကို ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါးအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္အက်ဳိးငွါ ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးကို ေပးတတ္ေသာ၊ နတ္ျပည္၌ ပဋိသေႏၶကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ ရွစ္မ်ဳိးေသာ ဤေကာင္းမႈအထု ကုသိုလ္ အယဥ္တို႔သည္ အလိုရွိျခင္းငွါ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ ႏွလံုးကို ပြါးေစျခင္းငွါ အစီးအပြါးအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
နဝမသုတ္။