၁၆။ ရဟန္းတို႔ ဤသညာကိုးမ်ဳိးတို႔ကို ပြါးမ်ားၾကကုန္မူ၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳၾကကုန္မူ အက်ဳိး မ်ားကုန္၏၊ အာနိသင္မ်ားကုန္၏၊ အၿမဳိက္နိဗၺာန္သို႔ သက္ဝင္ကုန္၏၊ အၿမဳိက္နိဗၺာန္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏။ အဘယ္ကိုးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-မတင့္တယ္ဟု အမွတ္ျပဳမႈ ‘အသုဘသညာ’၊ ေသျခင္း၌ အမွတ္ျပဳမႈ ‘မရဏသညာ’၊ အစားအစာ၌ စက္ဆုပ္ဖြယ္ဟု အမွတ္ျပဳမႈ ‘အာဟာေရ ပဋိကူလသညာ’၊ ေလာက အားလံုး၌ မေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ဟု အမွတ္ျပဳမႈ ‘သဗၺေလာေက အနဘိရတိသညာ’၊ မျမဲဟု အမွတ္ျပဳမႈ ‘အနိစၥ သညာ’၊ မျမဲရာ၌ ဆင္းရဲဟု အမွတ္ျပဳမႈ ‘အနိေစၥ ဒုကၡသညာ’၊ ဆင္းရဲရာ၌ အစိုးမရ ‘အတၱမဟုတ္’ဟု အမွတ္ျပဳမႈ ‘ဒုေကၡ အနတၱသညာ’၊ ပယ္ျခင္း၌ျဖစ္ေသာ အမွတ္ျပဳမႈ ‘ပဟာနသညာ’၊ တပ္မက္မႈ ကင္းျခင္း၌ ျဖစ္ေသာ အမွတ္ျပဳမႈ ‘ဝိရာဂသညာ’တို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤသညာကိုးမ်ဳိးတို႔ကို ပြါးမ်ားၾကကုန္မူ၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳၾကကုန္မူ အက်ဳိးမ်ားကုန္၏၊ အာနိသင္မ်ားကုန္၏၊ အၿမဳိက္နိဗၺာန္သို႔ သက္ဝင္ကုန္၏၊ အၿမဳိက္နိဗၺာန္လွ်င္ အဆံုးရွိကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဆ႒သုတ္။