၃၃။ ရဟန္းတို႔ ဤအစဥ္အတိုင္း (ဝင္စားေသာအားျဖင့္) ေနအပ္ေသာ သမာပတ္ ‘စ်ာန္’ ကိုးမ်ဳိးတို႔ကို ေဟာေပအံ့၊ ထိုတရားကို နာကုန္ေလာ့။ပ။ ရဟန္းတို႔ အစဥ္အတိုင္း (ဝင္စားေသာအားျဖင့္) ေနအပ္ေသာ သမာပတ္ကိုးမ်ဳိးတို႔ဟူသည္ အဘယ္တို႔နည္း၊ အၾကင္ဌာန၌ ကာမတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ အၾကင္သူတို႔သည္လည္း ဝတၳဳကာမ, ကိေလသာကာမတို႔ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (စ်ာန္) အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ ကာမတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ကာမတို႔ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ကာမတို႔မွ ကင္းဆိတ္၍သာလွ်င္ အကုသိုလ္တရားတို႔မွ ကင္းဆိတ္၍ သာလွ်င္ ၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’ ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ၊ (နီဝရဏ) ကင္းဆိတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ၊ ႏွစ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’ ခ်မ္းသာမႈ ‘သုခ’ ရွိေသာ ပဌမစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ဤပဌမစ်ာန္၌ ကာမတို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ ထိုပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ကာမတို႔ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ ၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’တို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ လည္း ၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’တို႔ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (ဒုတိယစ်ာန္) အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္း တစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ ၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’တို႔ သည္ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ထိုၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’တို႔ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံု တစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’တို႔၏ ၿငိမ္းေအးျခင္းေၾကာင့္။ပ။ ဒုတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ဤဒုတိယစ်ာန္၌ ၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’တို႔သည္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ ထို (ဒုတိယစ်ာန္ရ) ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ၾကံစည္မႈ ‘ဝိတက္’ သံုးသပ္မႈ ‘ဝိစာရ’တို႔ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာတရား ကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ ႏွစ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’သည္ ခ်ဳပ္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ႏွစ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (စ်ာန္) အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ ႏွစ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’သည္ ခ်ဳပ္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ႏွစ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ႏွစ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’ ကိုလည္း တပ္မက္မႈ ကင္းျခင္းေၾကာင့္။ပ။ တတိယစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ဤတတိယစ်ာန္၌ ႏွိမ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’သည္ ခ်ဳပ္၏၊ ထို (တတိယစ်ာန္ရ) ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ႏွစ္သိမ့္မႈ ‘ပီတိ’ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ့္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ ‘ဥေပကၡာ’ ခ်မ္းသာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း လ်စ္လ်ဴ ႐ႈမႈ ‘ဥေပကၡာ’ ခ်မ္းသာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (စတုတၳစ်ာန္) အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ ‘ဥေပကၡာ’ ခ်မ္းသာသည္ ခ်ဳပ္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ ‘ဥေပကၡာ’ ခ်မ္းသာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ခ်မ္းသာမႈ ‘သုခ’ကိုလည္း ပယ္ျခင္းေၾကာင့္။ပ။ စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ဤစတုတၳစ်ာန္၌ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ ‘ဥေပကၡာ’ ခ်မ္းသာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ ထို (စတုတၳစ်ာန္ရ) ပုဂၢဳိလ္တို႔ သည္လည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ ‘ဥေပကၡာ’ ခ်မ္းသာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ (ကသိုဏ္း) ႐ုပ္၌ျဖစ္ေသာ မွတ္သားမႈ ‘႐ူပသညာ’ သည္ ခ်ဳပ္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔ သည္လည္း (ကသိုဏ္း) ႐ုပ္၌ျဖစ္ေသာ မွတ္သားမႈ ‘႐ူပသညာ’ ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (စ်ာန္) အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ (ကသိုဏ္း) ႐ုပ္၌ ျဖစ္ေသာ မွတ္သားမႈ ‘႐ူပသညာ’ ခ်ဳပ္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း (ကသိုဏ္း) ႐ုပ္၌ျဖစ္ေသာ မွတ္သားမႈ ‘႐ူပသညာ’ ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (ကသိုဏ္း)႐ုပ္၌ျဖစ္ေသာ မွတ္သားမႈ ‘႐ူပသညာ’တို႔ကို လံုးဝလြန္ေျမာက္ျခင္းေၾကာင့္ ထိပါးမႈ၌ မွတ္သားမႈ ‘ပဋိဃသညာ’တို႔၏ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျခင္းေၾကာင့္ အထူးထူး မွတ္သားမႈ ‘နာနာတၱသညာ’တို႔ကို ႏွလံုးမသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ‘ေကာင္းကင္သည္ အဆံုးမရွိ’ဟု အာကာသာနၪၥာ ယတနစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ထို (အာကာသာနၪၥာယတနစ်ာန္ရ) ထိုပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ႐ုပ္၌ မွတ္သားမႈ ‘႐ူပသညာ’တို႔ကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ အာကာသာနၪၥာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း အာကာသာ နၪၥာယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (ဝိညာဏၪၥာယတန) စ်ာန္အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ အာကာသာနၪၥာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း အာကာသာနၪၥာယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္း ကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အာကာသာနၪၥာယတနစ်ာန္ကို လံုးဝလြန္ေျမာက္၍ ‘ဝိညာဏ္သည္ အဆံုး မရွိ’ဟု ဝိညာဏၪၥာယတနစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။
ဤ (ဝိညာဏၪၥာယတနစ်ာန္) ၌ အာကာသာနၪၥာ ယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ ထို (ဝိညာဏၪၥာယတနစ်ာန္ရ) ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း အာကာသာနၪၥာယတန သညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ ဝိညာဏၪၥာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ ဝိညာဏၪၥာယတန သညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (စ်ာန္) အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ ဝိညာဏၪၥာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ဝိညာဏၪၥာ ယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ဝိညာဏၪၥာယတနစ်ာန္ကို လံုးဝလြန္ေျမာက္၍ ‘တစ္စံုတစ္ခုမွ်မရွိ’ဟု အာကိၪၥညာယတနစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ဤ (အာကိၪၥညာယတနစ်ာန္) ၌ ဝိညာဏၪၥာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ ထို(အာကိၪၥညာယတနစ်ာန္ရ) ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ဝိညာဏၪၥာယတန သညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာတရား ကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာတရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ အာကိၪၥညာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း အာကိၪၥညာ ယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (စ်ာန္) အဂၤါျဖင့္ မဆာ ေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ အာကိၪၥညာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း အာကိၪၥညာယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္း ကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္း သည္ အာကိၪၥညာယတနစ်ာန္ကို လံုးဝလြန္ေျမာက္၍ ေနဝသညာနာသညာယတနစ်ာန္သို႔ ကပ္ေရာက္၍ ေန၏။ ဤ (ေနဝသညာနာသညာယတနစ်ာန္)၌ အာကိၪၥညာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ ထို (ေနဝသညာ နာသညာယတနစ်ာန္ရ) ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း အာကိၪၥညာယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွ ေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာ တရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ အၾကင္ဌာန၌ ေနဝသညာနာသညာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ေနဝသညာနာသညာယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္၏၊ စင္စစ္ ထိုအသွ်င္တို႔သည္ ထို (နိေရာဓသမာပတ္) အဂၤါျဖင့္ မဆာေလာင္ကုန္၊ ၿငိမ္းေအးကုန္၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ကမ္း တစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ကုန္၏ဟု ငါဆို၏။ ”အဘယ္ဌာန၌ ေနဝသညာနာသညာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္သနည္း၊ အဘယ္ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ေနဝသညာနာသညာယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္သနည္း၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမသိ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ငါမျမင္”ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဤသို႔ ဆိုလာခဲ့မူ ထိုသူကို ”ငါ့သွ်င္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ေနဝသညာ နာသညာယတနစ်ာန္ကို လံုးဝ့လြန္ေျမာက္၍ သညာ ေဝဒယိတ နိေရာဓသမာပတ္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ဤ (သညာေဝဒယိတနိေရာဓ သမာပတ္) ၌ ေနဝသညာနာသညာယတနသညာသည္ ခ်ဳပ္၏၊ ထို (သညာ ေဝဒယိတ နိေရာဓသမာပတ္ ဝင္စားသူ) ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္လည္း ေနဝသညာ နာသညာယတနသညာကို ခ်ဳပ္ေစ ခ်ဳပ္ေစ၍ ေနၾကကုန္၏”ဟု ဤသို႔ ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ စင္စစ္ မစဥ္းလဲသူ မလွည့္ပတ္တတ္သူသည္ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာတရားကို ႏွစ္ၿခဳိက္ရာ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရာ၏၊ ”ေကာင္းလွေပ၏”ဟူ၍ ေဟာအပ္ေသာတရား ကို ႏွစ္ၿခဳိက္ဝမ္းေျမာက္၍ ရွိခိုးလ်က္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆည္းကပ္ရာ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္တို႔ကား အစဥ္အတိုင္း (ဝင္စားေသာအားျဖင့္) ေနအပ္ေသာ သမာပတ္ ‘စ်ာန္’ ကိုးမ်ဳိးတို႔တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒုတိယသုတ္။