၆၃။ ရဟန္းတို႔ အက်င့္ ‘သိကၡာ’၏ အားနည္းေၾကာင္းတို႔ကား ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း။ အဘယ့္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- သူ႕အသက္သတ္ျခင္း၊ အရွင္မေပးသည္ကို ယူျခင္း၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္း၊ မဟုတ္မမွန္ ေျပာျခင္း၊ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကို ေသာက္ျခင္းတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ အက်င့္ ‘သိကၡာ’၏ အားနည္းေၾကာင္းတို႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤအက်င့္ ‘သိကၡာ’၏ အားနည္းေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ကို ပယ္ရန္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ား အပ္ကုန္၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္း သည္ ႐ုပ္အေပါင္း၌ ႐ုပ္အေပါင္းဟု ႐ႈကာ ျပင္းစြာအားထုတ္လ်က္ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ‘သမၸဇဥ္’, ေအာက္ေမ့မႈ ‘သတိ’ ရွိ၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာ ေဒါမနႆကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ ေန၏။ ေဝဒနာတို႔၌။ပ။ စိတ္၌။ သေဘာ (တရား)တို႔၌ သေဘာ (တရား)ဟု ႐ႈကာ ျပင္းစြာ အားထုတ္လ်က္ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ‘သမၸဇဥ္’, ေအာက္ေမ့မႈ ‘သတိ’ ရွိ၍ ေလာက၌ အဘိဇၩာ ေဒါမနႆကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ ေန၏။ ရဟန္းတို႔ ဤအက်င့္ ‘သိကၡာ’၏ အားနည္းေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ကို ပယ္ရန္ ဤသတိပ႒ာန္ေလးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။