၇။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ပါဝါျပည္ အဇကလာပကဘီလူးေနရာ အဇကလာပကနတ္ကြန္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလြန္ေမွာင္မိုက္ေသာ ညဥ့္ဝယ္ လြင္တီးေခါင္၌ ေနေတာ္မူ၏။ မိုးသည္လည္း တစ္ေပါက္တစ္ေပါက္ ရြာက်၏။ ထိုအခါ အဇကလာပကဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ေၾကာက္ျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းကို ျဖစ္ေစလို ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရား၏မနီးမေဝးအရပ္၌ ”အကၠဳလ ပကၠဳလ”ဟု သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ”ရဟန္း ဤသူသည္ သင္၏အသားကို စားတတ္ေသာ ဘီလူးတည္း”ဟု အကၠဳလ ပကၠဳလ အသံ (ဘီလူးႀကိမ္း ႀကိမ္းသံ) ကို ျပဳ၏။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုဘီလူးသေဘာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာအခ်ိန္၌- ”အၾကင္အခါ၌ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ မိမိ၏ သီလ သမာဓိစေသာတရားတို႔၌ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္၏။ ထိုအခါ၌ ဤျပအပ္ေသာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ဘီလူး႐ုပ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အကၠဳလ ပကၠဳလ (ႀကိမ္းဝါးသံ) ကိုလည္းေကာင္း လြန္ေျမာက္ႏိုင္၏”ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။
သတၱမသုတ္။