၄၁။ အကြၽႏု္ပ္သည္ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္မလႅိကာမိဖုရားႏွင့္အတူ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ထက္၌ တည္ေန၏။ ထိုအခါ ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္ မလႅိကာမိဖုရားအား ”မလႅိကာ သင့္အား မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရွိေသးသေလာ”ဟု ေျပာဆို၏။
မင္းႀကီး ကြၽန္ေတာ္မအား မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိပါ၊ မင္းႀကီး အရွင္မင္းႀကီးအားမူ မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရွိပါေသးသေလာဟု (ေမး၏)။ မလႅိကာ ငါ့အားလည္း မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိပါဟု (ေျပာဆို၏)။
ထို႔ေနာက္ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္ ျပာသာဒ္မွ သက္ဆင္း၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္တစ္ခုေသာအရပ္၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားကို- အသွ်င္ဘုရား ယေန႔ တပည့္ေတာ္သည္ မလႅိကာမိဖုရားႀကီးႏွင့္အတူ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ထက္၌ တည္ေနလ်က္ မလႅိကာမိဖုရားႀကီးကို ”မလႅိကာ သင့္အား မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ရွိေသးသေလာ”ဟု ေျပာဆိုပါ၏။ ဤသို႔ဆိုေသာ္ မလႅိကာမိဖုရားသည္ တပည့္ေတာ္ကို ”မင္းႀကီး ကြၽန္ေတာ္မအား မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိပါ၊ အရွင္မင္းႀကီးအားမူ မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ရွိပါေသးသေလာ”ဟု ေမးပါ၏။ ဤသို႔ေမးေသာ္ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ မလႅိကာ မိဖုရားကို ”မလႅိကာ ငါ့အားလည္း မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိ”ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုပါသည္ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာအခ်ိန္၌ -”အလံုးစံု အရပ္တို႔သို႔ စိတ္ျဖင့္ အစဥ္ေလွ်ာက္၍ ရွာေဖြေသာ္လည္း မိမိထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မရႏိုင္၊ ဤသို႔ သူတစ္ပါးတို႔ထက္ မိမိကိုယ္ကို အသီးအျခား ခ်စ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိအက်ဳိးစီးပြါး လိုလားသူသည္ သူတစ္ပါးကို မညႇဥ္းဆဲရာ”ဟု ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။
ပဌမသုတ္။