ဥဒ ၇.၅: အပရလကု႑ကဘဒၵိယသုတ္

၆၅။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အသွ်င္လကု႑ကဘဒၵိယသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔၏ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔၏ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္လာေသာ မေကာင္းေသာ အဆင္းရွိေသာ မေကာင္းေသာ အျမင္ရွိေသာ ပုေသာ အမ်ားအားျဖင့္ ပုထုဇဥ္ရဟန္းတို႔ ႐ႈတ္ခ်ခံရေသာ သေဘာရွိေသာ အသွ်င္လကု႑ကဘဒၵိယကို အေဝးကပင္ ျမင္ေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-

ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းတို႔၏ ေနာက္မွ ေနာက္မွ လိုက္လာေသာ မေကာင္းေသာ အဆင္းရွိေသာ မေကာင္းေသာ အျမင္ရွိေသာ ပုေသာ အမ်ားအားျဖင့္ ပုထုဇဥ္ရဟန္းတို႔ ႐ႈတ္ခ်အပ္ေသာ သေဘာရွိေသာ ထိုရဟန္းကို အေဝးကပင္ ျမင္ၾကကုန္၏ေလာဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ဘုရားျမင္ပါကုန္၏ဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။

ရဟန္းတို႔ ဤရဟန္းသည္ ႀကီးေသာတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ရွိ၏။ ထိုရဟန္း မဝင္စားဖူးေသးေသာ သမာပတ္ဟူ၍ မရွိသေလာက္ပင္ ျဖစ္၏။ ထိုရဟန္းသည္ ေကာင္းစြာသာလွ်င္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ၾကကုန္ေသာ အမ်ဳိးသားမ်ား လိုလားအပ္ေသာ အတုမရွိ ျမတ္ေသာအက်င့္၏ အဆံုးျဖစ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ယခုဘဝ၌ပင္ ကိုယ္တိုင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ကပ္ေရာက္၍ ေန၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထိုသိေသာအခ်ိန္၌- ”အရဟတၱဖိုလ္ သီလတည္းဟူေသာ အျပစ္အနာကင္းေသာ လွည္းဘီးရွိေသာ ဝိမုတၱိတည္းဟူေသာ ျဖဴေသာ အဆင္းလည္းရွိေသာ သတိတည္းဟူေသာ အကန္႔လည္းရွိေသာ လကု႑ကဘဒၵိယမေထရ္၏အတၱေဘာတည္းဟူေသာ ရထားသည္ လွည့္လည္ သြားလာ၏။ ရဟန္းတို႔၏ ေနာက္မွလာေသာ ဆင္းရဲမရွိေသာတဏွာ အလ်ဥ္ကင္းျပတ္ေသာ (ကိေလသာ) အဖြဲ႕မရွိေသာ ဤ (လကု႑ကဘဒၵိယမေထရ္၏ အတၱေဘာဟူေသာ) ရထားကို ၾကည့္႐ႈေလာ့”ဟု ဤဥဒါန္းကို ့က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။

ပၪၥမသုတ္။