၈၃၂။ ရဟန္းတို႔ ဤဣဒၶိပါဒ္ ေလးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္ကုန္သည္ရွိ ေသာ္အက်ဳိးႀကီးကုန္၏၊ အာနိသင္ႀကီးကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ား အပ္ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အက်ဳိးႀကီးကုန္သနည္း၊ အာနိသင္ႀကီးကုန္သနည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ဆႏၵကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာ သမာဓိ အားထုတ္မႈတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဣဒိၶပါဒ္ကို ပြါးမ်ား၏။ ဤသို႔ ပြါးမ်ားသည္ရွိေသာ္ ငါ၏ အလို ‘ဆႏၵ’သည္ အလြန္လည္းမတြန္႔ဆုတ္လတၱံ႕၊ အလြန္လည္း မတက္ႂကြလတၱံ႕၊ အတြင္း၌လည္း မက်ဳံ႕လတၱံ႕၊ အပ၌လည္း မပ်ံ႕လြင့္လတၱံ႕။ ေရွးအဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေနာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေနာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေရွးအဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေအာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ အထက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ အထက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေအာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေန႔အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ညဥ့္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေန႔အဖို႔၌လည္းေကာင္း ေရွးအဖို႔ေနာက္အဖို႔တို႔၌ အမွတ္သညာရွိလ်က္ ေန၏။ ဤသို႔ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိေသာ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အေရာင္အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ဝီရိယကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာ သမာဓိ။ပ။ စိတ္ကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာ သမာဓိ။ ပညာကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာ သမာဓိအားထုတ္မႈတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဣဒိၶပါဒ္ကို ပြါးမ်ား၏။ ဤသို႔ ပြါးမ်ားသည္ရွိေသာ္ ငါ၏ ပညာ သည္အလြန္လည္း မတြန္႔ဆုတ္လတၱံ႕၊ အလြန္လည္း မတက္ႂကြလတၱံ႕၊ အတြင္း၌လည္း မက်ဳံ႕လတၱံ႕၊ အပ၌လည္း မပ်ံ႕လြင့္လတၱံ႕။ ေရွးအဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေနာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေနာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေရွးအဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေအာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ အထက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ အထက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေအာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေန႔အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ညဥ့္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေန႔အဖို႔၌လည္းေကာင္း ေရွးအဖို႔ေနာက္အဖို႔တို႔၌ အမွတ္သညာရွိလ်က္ ေန၏။ ဤသို႔ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိေသာ ပြင့္လင္းေသာစိတ္ျဖင့္ အေရာင္အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ကို အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တက္ႂကြေသာအလို ‘ဆႏၵ’ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ကို အလြန္တက္ႂကြေသာအလို ‘ဆႏၵ’ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ကို အတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ အပ၌ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပ်ံ႕လြင့္က်ယ္ျပန္႔ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ကို အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာအလို ‘ဆႏၵ’ဟုဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေရွ႕အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေနာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေနာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေရွးအဖို႔၌လည္းေကာင္း ေရွ႕အဖို႔ေနာက္အဖို႔တို႔၌ အမွတ္သညာရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ေရွ႕အဖို႔ေနာက္အဖို႔တို႔၌ ျဖစ္ေသာအမွတ္သညာကိုေကာင္းစြာ သင္ယူ၏၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္း၏၊ ေကာင္းစြာ ေဆာင္၏၊ ပညာျဖင့္ ထိုးထြင္း၍ သိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေရွ႕အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေနာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ေနာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ေရွးအဖို႔၌လည္းေကာင္း ေရွ႕အဖို႔ေနာက္အဖို႔တို႔၌ အမွတ္သညာရွိလ်က္ ေန၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေအာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ အထက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ အထက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေအာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း အမွတ္သညာရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ေျခဖဝါးမွ အထက္ ဆံပင္ဖ်ားမွ ေအာက္ အေရပါးအဆံုးရွိေသာအမ်ဳိးမ်ဳိးေသာအညစ္အေၾကးတို႔ျဖင့္ ျပည့္ေသာ ဤကိုယ္ကိုပင္ ”ဤကိုယ္၌ ဆံပင္ ေမြးညင္း ေျခသည္းလက္သည္း သြား အေရ၊ အသား အေၾကာ အ႐ိုး ႐ိုးတြင္းၿခင္ဆီ အညႇဳိ႕၊ ႏွလံုး အသည္း အေျမႇး အဖ်ဥ္းအဆုတ္၊ အူမ အူသိမ္ အစာသစ္ အစာေဟာင္း၊ သည္းေျခ သလိပ္ ျပည္ ေသြး ေခြၽး အဆီခဲ၊ မ်က္ရည္ဆီၾကည္ တံေတြး ႏွပ္ အေစး က်င္ငယ္သည္ ရွိ၏”ဟု ႐ႈဆင္ျခင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ရဟန္းသည္ ေအာက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ အထက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ အထက္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေအာက္အဖို႔၌လည္းေကာင္း အမွတ္ သညာရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေန႔အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ညဥ့္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္အဖို႔၌ ကဲ့သို႔ေန႔အဖို႔၌လည္းေကာင္း အမွတ္သညာရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အၾကင္အျခင္းအရာ အသြင္သဏၭာန္ အေၾကာင္း ‘နိမိတ္’တို႔ျဖင့္ ေန႔အခါ၌ အလို ‘ဆႏၵ’ကိုမွီ၍ ျဖစ္ေသာ သမာဓိ အားထုတ္မႈတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဣဒိၶပါဒ္ကို ပြါးမ်ား၏၊ ထိုရဟန္းသည္ထိုအျခင္းအရာ အသြင္သဏၭာန္ အေၾကာင္း ‘နိမိတ္’တို႔ျဖင့္ပင္ ညဥ့္အခါ၌ အလို ‘ဆႏၵ’ကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာသမာဓိ အားထုတ္မႈတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဣဒိၶပါဒ္ကို ပြားမ်ား၏။ အၾကင္အျခင္းအရာ အသြင္သဏၭာန္အေၾကာင္း ‘နိမိတ္’ တို႔ ျဖင့္ ညဥ့္အခါ၌ အလို ‘ဆႏၵ’ကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာ သမာဓိ အားထုတ္မႈတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဣဒိၶပါဒ္ကို ပြါးမ်ား ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ထိုအျခင္းအရာ အသြင္သဏၭာန္အေၾကာင္း ‘နိမိတ္’တို႔ျဖင့္ပင္ ေန႔အခါ၌ အလို ‘ဆႏၵ’ကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာ သမာဓိ အားထုတ္မႈတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဣဒိၶပါဒ္ကို ပြါးမ်ား၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေန႔အဖို႔၌ကဲ့သို႔ညဥ့္အဖို႔၌လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္အဖို႔၌ကဲ့သို႔ ေန႔အဖို႔၌လည္းေကာင္း အမွတ္သညာရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိဘဲ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အေရာင္အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြါးမ်ားသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အလင္းေရာင္ဟု မွတ္မႈ ‘အာေလာကသညာ’ ကို ေကာင္းစြာ ယူ၏၊ ေန႔ဟူေသာအမွတ္ကို ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္ထား၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိဘဲ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အေရာင္အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်င္းရိ ျခင္းႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ကို အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တက္ႂကြေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ကို အလြန္တက္ႂကြေသာအား ထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ေလးလံ့ထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ကိုအတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ အပ၌ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပ်ံ႕လြင့္က်ယ္ျပန္႔ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ ကို အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာအားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ဟု ဆိုအပ္၏။ပ။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိဘဲ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အေရာင္အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြါးမ်ားသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အလင္းေရာင္ဟု မွတ္မႈ ‘အာေလာကသညာ’ ကို ေကာင္းစြာ ယူ၏၊ ေန႔ဟူေသာအမွတ္ကို ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္ထား၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိဘဲ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ျဖင့္အေရာင္ အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာ စိတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ကို အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာ စိတ္ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တက္ႂကြေသာ စိတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ကို အလြန္တက္ႂကြေသာ စိတ္ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာ စိတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ကို အတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာ စိတ္ဟုဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာ စိတ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ အပ၌ ကာမဂုဏ္ငါးပါး တို႔ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ပ်ံ႕လြင့္က်ယ္ျပန္႔ေသာ စိတ္ကို အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာ စိတ္ဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိဘဲ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အေရာင္အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာ ပညာဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ပညာကို အလြန္တြန္႔ဆုတ္ေသာ ပညာဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အလြန္တက္ႂကြေသာ ပညာဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ‘ဥဒၶစၥ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ပညာကို အလြန္တက္ႂကြေသာ ပညာဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာ ပညာဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းမႈ ‘ထိနမိဒၶ’ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ပညာကို အတြင္း၌ က်ဳံ႕ေသာ ပညာဟုဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာ ပညာဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ရဟန္းတို႔ အပ၌ ကာမဂုဏ္ငါးပါး တို႔ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ပ်ံ႕လြင့္က်ယ္ျပန္႔ေသာ ပညာကို အပ၌ ပ်ံ႕လြင့္ေသာ ပညာဟု ဆိုအပ္၏။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ေျမႇးယွက္ျခင္း မရွိဘဲ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ အေရာင္အလင္းရွိလာေအာင္ စိတ္ကို ပြားမ်ား၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အက်ဳိးႀကီးကုန္၏၊ အာနိသင္ႀကီးကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ဤသို႔လွ်င္ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ မ်ားျပားေသာ တန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္းကို ၿပီးေစ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လ်က္လည္းအမ်ား ျဖစ္သြားႏိုင္၏၊ အမ်ား ျဖစ္လ်က္လည္း တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လာႏိုင္၏။ပ။ ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္လည္း ကိုယ္ကို မိမိအလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစႏိုင္၏။
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ဤသို႔လွ်င္ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ့္အပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ အာသဝကုန္သျဖင့္ အာသဝကင္းေသာ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟတၱဖိုလ္) စိတ္ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟတၱဖိုလ္) ပညာကို ယခုဘဝ၌ပင္ ကိုယ္တိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္သိ၍ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေနရ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဒသမသုတ္။
ႏွစ္ခုေျမာက္ ပါသာဒကမၸနဝဂ္ ၿပီး၏။