၁၇၈။ ရဟန္းတို႔ ေလာက၌ ဤပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးတို႔သည္ ထင္ရွားရွိကုန္၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိး တို႔နည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘မဟဂၢဳတ္ သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုရဟန္းသည္ (ပရမတၳအားျဖင့္ ထင္ရွားရွိေသာ ေတဘူမကတရားအေပါင္း) သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထိုရဟန္းအား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ၌ စိတ္သည္ မသက္ဝင္ႏိုင္၊ မၾကည္လင္၊ ေကာင္းစြာ မတည္၊ မေဝခြဲဲႏိုင္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) မေမွ်ာ္လင့္အပ္။ ရဟန္းတို႔ ေယာက္်ားသည္ အေစးျဖင့္ လိမ္းက်ံေနေသာ လက္ျဖင့္ သစ္ခက္ကို ကိုင္ဆြဲအံ့၊ ထို ေယာက္်ား၏ ထို လက္သည္ ၿငိကပ္ရာ သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ စြဲယူရာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ဖြဲ႕ရာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ရဟန္းတို႔ ဤအတူ သာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘မဟဂၢဳတ္သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထိုရဟန္းအား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)၌ စိတ္သည္ မသက္ဝင္ႏိုင္၊ မၾကည္လင္၊ ေကာင္းစြာ မတည္၊ မေဝခြဲႏိုင္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) မေမွ်ာ္လင့္အပ္။
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘မဟဂၢဳတ္သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုရဟန္းသည္ သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထိုရဟန္းအား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ၌ စိတ္သည္ သက္ဝင္ႏိုင္၏၊ ၾကည္လင္၏၊ ေကာင္းစြာ တည္၏၊ ေဝခြဲဲႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ေယာက္်ားသည္ စင္ၾကယ္ေသာ လက္ျဖင့္ သစ္ခက္ကို ဆြဲကိုင္ျငားအံ့၊ ထို ေယာက္်ား၏ လက္သည္ မၿငိကပ္ရာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ မစြဲယူရာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ မဖြဲ႕ရာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္ မႈ ‘မဟဂၢဳတ္သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထို ပုဂၢဳိလ္အား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)၌ စိတ္သည္ သက္ဝင္ႏိုင္၏၊ ၾကည္လင္၏၊ ေကာင္းစြာတည္၏၊ ေဝခြဲႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား သကၠာယ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘မဟဂၢဳတ္သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုရဟန္းသည္ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္၌ စိတ္သည္ မသက္ဝင္ႏိုင္၊ မၾကည္လင္၊ ေကာင္းစြာ မတည္၊ မေဝခြဲႏိုင္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) မေမွ်ာ္လင့္အပ္။ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ့ၾကာျမင့္ေသာ တန္စီးတြင္းႀကီးသည္ ရွိ၏၊ ေယာက္်ားသည္ ထို တန္စီးတြင္းႀကီး၏ ေရဝင္ရာအဝတို႔ကို ပိတ္ဆို႔၍ ေရထြက္ရာ အဝတို႔ကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့မူ၊ မိုးသည္လည္းေကာင္း စြာ မရြာသြန္းမူ ထို တန္စီး တြင္းႀကီး၏ ကန္ေပါင္က်ဳိးပ်က္ျခင္းကို (မခြၽတ္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု) မေမွ်ာ္လင့္အပ္သကဲ့သို႔ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘မဟဂၢဳတ္ သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱ ဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္၌ စိတ္သည္ မသက္ဝင္ႏိုင္၊ မၾကည္လင္၊ ေကာင္းစြာ မတည္၊ မေဝခြဲႏိုင္။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) မေမွ်ာ္လင့္အပ္။
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘မဟဂၢဳတ္သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ထိုရဟန္းသည္ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္၌ စိတ္သည္ သက္ဝင္ႏိုင္၏၊ ၾကည္လင္၏၊ ေကာင္းစြာတည္၏၊ ေဝခြဲႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲ တတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ ေသာ တန္စီးတြင္းႀကီးသည္ ရွိ၏၊ ေယာက္်ားသည္ ထို တန္စီးတြင္းႀကီး၏ ေရဝင္ရာ အဝတို႔ကို ဖြင့္လွစ္၍ ေရထြက္ရာ အဝတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ခဲ့မူ မိုးသည္လည္းေကာင္း စြာ ရြာသြန္းခဲ့မူ ထို တန္စီး တြင္းႀကီး၏ ကန္ေပါင္ က်ဳိးပ်က္ျခင္းကို (မခြၽတ္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္သကဲ့သို႔ ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းသည္ ၿငိမ္သက္ေသာ၊ စိတ္၏ (နီဝရဏတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ ‘မဟဂၢဳတ္ သမာပတ္’ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ထိုရဟန္းသည္ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္း၏၊ အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ႏွလံုးသြင္းေသာ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲ တတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္၌ စိတ္သည္ သက္ဝင္ႏိုင္၏၊ ၾကည္လင္၏၊ ေကာင္းစြာ တည္၏၊ ေဝခြဲႏိုင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ ထိုရဟန္းအား အဝိဇၨာကို ေဖာက္ခြဲတတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ေလာက၌ ဤပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးတို႔သည္ ထင္ရွား ရွိကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အ႒မသုတ္။