၂၆၂။ ရဟန္းတို႔ တရားေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ ေတာေက်ာင္းတို႔ကို မမွီဝဲထိုက္။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ကာမဝိတက္ႏွင့္ (ျပည့္စံုသူ)၊ ဗ်ာပါဒ ဝိတက္ ႏွင့္ (ျပည့္စံုသူ)၊ ဝိဟႎ သာဝိတက္ ႏွင့္ (ျပည့္စံုသူ)၊ ပညာမရွိ မိုက္၍ မသန္႔ရွင္းေသာ ႏႈတ္ရွိသူတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤတရားေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ ေတာေက်ာင္းတို႔ကို မမွီဝဲထိုက္။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ ေတာေက်ာင္းတို႔ကို မွီဝဲထိုက္၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ေနကၡမၼဝိတက္ႏွင့္ (ျပည့္စံုသူ)၊ အဗ်ာပါဒဝိတက္ႏွင့္ (ျပည့္စံုသူ)၊ အဝိဟႎသာဝိတက္ ႏွင့္ (ျပည့္စံုသူ)၊ ပညာရွိ၍ မမိုက္သည့္ျပင္ သန္႔ရွင္းေသာ ႏႈတ္ရွိသူတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤတရားေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ အစြန္အဖ်ားက်ေသာ ေတာေက်ာင္းတို႔ကို မွီဝဲထိုက္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
နဝမသုတ္။