၃၄။ ရဟန္းတို႔ ဤညဥ့္၌ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္။ပ။ ငါ့အား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ –
”အသွ်င္ဘုရား ဤတရားခုနစ္မ်ဳိးတို႔သည္ ရဟန္းအား မဆုတ္ယုတ္ရန္ ျဖစ္ပါကုန္၏။
အဘယ္ခုနစ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသမႈ၊ တရား၌ ႐ိုေသမႈ၊ သံဃာ၌ ႐ိုေသမႈ၊ အက်င့္သိကၡာ၌ ႐ိုေသမႈ၊ သမာဓိ၌ ႐ိုေသမႈ၊ ဆံုးမလြယ္ေသာ စကားရွိမႈ၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိမႈတို႔ပါတည္း။
အသွ်င္ဘုရား ဤတရားခုနစ္မ်ဳိးတို႔သည္ ရဟန္းအား မဆုတ္ယုတ္ရန္ ျဖစ္ပါကုန္၏”ဟု (ေလွ်ာက္၏)၊ ဤစကားကို ေလွ်ာက္ၿပီးလွ်င္ ငါ့ကို ရွိခိုးလ်က္ အ႐ိုအေသျပဳကာ ထိုအရပ္၌ပင္လွ်င္ ကြယ္ေပ်ာက္ေလ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
လံု႔လရွိေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသ၏၊ တရား၌ ႐ိုေသ၏၊ သံဃာ၌လည္းထက္သန္ေသာ ႐ိုေသမႈရွိ၏၊ သမာဓိ၌လည္း ႐ိုေသ၏၊ သိကၡာ၌လည္း ထက္သန္ေသာ ႐ိုေသမႈရွိ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိ၏၊ ဆံုးမလြယ္ေသာ စကားရွိ၏၊ တုပ္ဝပ္မႈ အေလးအျမတ္ ျပဳမႈရွိ၏၊ (ထိုရဟန္းသည္) ဆုတ္ယုတ္ရန္ မထိုက္၊ နိဗၺာန္ႏွင့္ နီးသည္သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
တတိယသုတ္။