သနပ ၁.၅: စုႏၵသုတ္

၈၃။ (ေရႊပန္းထိမ္သည္သား စုႏၵသည္ ဤသို႔ ေလွ်ာက္၏) –

အသွ်င္ဘုရား ျပန္႔ေျပာေသာ ပညာရွိေသာတရား၏ အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာတဏွာကင္းေတာ္မူေသာ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိပုဂၢိဳလ္တို႔ထက္ ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ ေတာ္မူေသာ ဆံုးမတတ္သူတို႔တြင္ျမတ္ေတာ္မူေသာ သစၥာေလးပါးကို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို အကြၽႏု္ပ္ ေမးေလွ်ာက္လိုပါ၏-ေလာက၌ ရဟန္းတို႔သည္ (အမ်ဳိးအစားအားျဖင့္) အဘယ္မွ် ရွိပါကုန္သနည္း၊ ေတာင္းပန္ပါ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို အသွ်င္ဘုရားေဟာေတာ္မူပါ။ (၁)

၈၄။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) –

စုႏၵ (ေလာက၌) ရဟန္းတို႔သည္ အမ်ဳိးအစားအားျဖင့္ ေလးမ်ဳိးရွိကုန္၏။ ငါး ေယာက္ေျမာက္အမ်ဳိးအစား မရွိ၊ မ်က္ေမွာက္ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ထိုရဟန္း ေလးမ်ဳိးတို႔ကို သင့္အား ထင္ရွားျပဳအံ့၊ မဂ္ခရီးျဖင့္ ေအာင္ၿပီးေသာ ရဟန္းလည္းေကာင္း မဂ္ခရီးကို ၫႊန္ျပတတ္ေသာ ရဟန္းလည္းေကာင္း၊ မဂ္ခရီး၌ အသက္ရွင္ ေနေသာ ရဟန္းလည္းေကာင္း၊ မဂ္ခရီးကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ရဟန္းလည္းေကာင္း (ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း)။ (၂)

၈၅။ (ေရႊပန္းထိမ္သည္သား စုႏၵသည္ ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားျပန္၏) –

အဘယ္သူကို မဂ္ခရီးျဖင့္ ေအာင္ၿပီးေသာ ရဟန္းဟူ၍ ဘုရားရွင္တို႔ ဆိုပါကုန္ သနည္း၊ အတုမရွိေသာ ရဟန္းသည္ အဘယ္သို႔ ေသာ အျပားအားျဖင့္ မဂ္ခရီးကို ၫႊန္ျပတတ္သူ ျဖစ္ပါသနည္း၊ အကြၽႏု္ပ္ေမးအပ္ေသာ အသွ်င္ဘုရားသည္ မဂ္ခရီး၌ အသက္ရွင္ေနေသာ ရဟန္းကို ေဟာေတာ္မူပါ၊ ထို႔ျပင္ မဂ္ခရီးကို ဖ်က္ဆီး တတ္ေသာ ရဟန္းကို အကြၽႏု္ပ္အား ထင္ရွားျပေတာ္မူပါ။ (၃)

၈၆။ အၾကင္သူသည္သို႔ေလာသို႔ေလာ ေတြးေတာယံုမွားျခင္းကို ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္၏။ ရာဂစေသာ ေျငာင့္တံသင္းမွ ကင္းၿပီးသူ ျဖစ္၏။ နိဗၺာန္၌ အလြန္ေမြ႕ေလ်ာ္၏။ တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် တဏွာအားျဖင့္မမက္ေမာ၊ နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာကကို ေဆာင္တတ္၏။ ထိုသို႔ ေသာ ရဟန္းကို မဂ္ခရီးျဖင့့္ေအာင္ၿပီးေသာ ရဟန္းဟူ၍ ဘုရားရွင္တို႔ ဆိုကုန္၏။ (၄)

၈၇။ ဤသာသနာေတာ္၌ အၾကင္သူသည္ နိဗၺာန္ကို ျမတ္၏ဟု ပစၥေဝကၡဏာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိၿပီး၍မိမိသိၿပီးေသာ နိဗၺာန္တရားကို သူတစ္ပါးတို႔အား ေဟာၾကား တတ္၏။ ေဝဖန္တတ္၏။ ယံုမွားျခင္းကို ျဖတ္တတ္ေသာတဏွာကင္းေသာ ထို ရဟန္းကို ရဟန္းတို႔တြင္ မဂ္ခရီးကို ၫႊန္ျပတတ္ေသာ ဒုတိယအမ်ဳိးအစား ရဟန္းဟူ၍ ဆိုကုန္၏။ (၅)

၈၈။ အၾကင္သူသည္ သီလေစာင့္စည္းမႈျဖင့္ ေကာင္းစြာ ေစာင့္စည္းလ်က္ သတိ ရွိကာ အျပစ္မရွိေသာ ေဗာဓိပကၡိယတရားစုတို႔ကို ဘာဝနာေသဝနအားျဖင့္မွီဝဲသည္ျဖစ္၍ နိဗၺာန္တရား၏အေၾကာင္းေကာင္းစြာ ေဟာထားေသာ မဂ္ခရီး၌ အသက္ရွင္ေန၏။ ထိုသူကို ရဟန္းတို႔တြင္ မဂ္ခရီး၌ အသက္ရွင္ေနေသာတတိယ အမ်ဳိးအစား ရဟန္းဟူ၍ ဆိုကုန္၏။ (၆)

၈၉။ အၾကင္သူသည္ ေကာင္းေသာအက်င့္ရွိသူတို႔၏ အဝတ္ကို ဝတ္၍ (ရဟန္းတို႔၏ အတြင္းသို႔) ဝင္၏။ ဒါယကာတို႔၏ ၾကည္ညဳိမႈကို ဖ်က္ဆီးတတ္၏။ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုး ၾကမ္းတမ္း၏။ လွည့္ပတ္တတ္၏။ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုးကို မေစာင့္ စည္း၊ ဖြဲအဖ်င္းႏွင့္ တူ၏။ ရဟန္းအတုအေယာင္အသြင္အျပင္ျဖင့္ လွည့္လည္ သြားလာ၏။ ထိုသူကို မဂ္ခရီးကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ရဟန္းဟူ၍သိအပ္၏။ (၇)

၉ဝ။ အိမ္ရာေထာင္သူ လူပုဂၢိဳလ္ျဖစ္၍ အၾကားအျမင္ရွိေသာ ပညာရွိေသာ အၾကင္အရိယာတပည့္သည္ဤရဟန္းေလးမ်ဳိးတို႔ကိုလည္း ထိုးထြင္း၍ သိ၏။ ရဟန္းအားလံုးတို႔သည္ ထိုသို႔ (ပါပရဟန္းႏွင့္) တူေသာ သေဘာ မရွိကုန္၊ ဤသို႔ သိရ၍ ထိုပညာရွိ၏ ယံုၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’သည္ ဤမေကာင္းသူကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ မယုတ္ေလ်ာ့ေပ၊မွန္၏။ အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာသာဝကသည္ မဂ္ခရီးကို မဖ်က္ဆီးေသာတစ္မ်ဳိးတစ္စားေသာ ရဟန္းကို မဂ္ခရီးကို ဖ်က္ဆီးေသာတစ္မ်ဳိးတစ္စားေသာ ရဟန္းႏွင့္ တူသည္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ျပဳရာအံ့နည္း၊ စင္ၾကယ္ေသာ ရဟန္းကို မစင္ၾကယ္ေသာ ရဟန္းႏွင့္ တူသည္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ျပဳရာအံ့နည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ (၈)

ငါးခုေျမာက္ စုႏၵသုတ္ ၿပီး၏။