၁ဝ၅ဝ။ (ပုဏၰကသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏) –
တုန္လႈပ္မႈ ‘တဏွာ’ ကင္းေတာ္မူၿပီးေသာ အကုသိုလ္အျမစ္အရင္းကို ျမင္ေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားကို ျပႆနာေမးရန္ အလိုရွိသည္ျဖစ္၍ အကြၽႏု္ပ္ ေရာက္လာခဲ့ပါ၏။ ဤေလာက၌ ရေသ့တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ လူတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ မင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰားတို႔သည္လည္းေကာင္း အဘယ္ကို မွီကုန္၍ နတ္တို႔အား ယဇ္ပူေဇာ္မႈကို အမ်ားအျပား ျပဳၾကပါကုန္သနည္း ျမတ္စြာဘုရား ထိုအေၾကာင္းကို ေမးေလွ်ာက္ပါ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို အကြၽႏု္ပ္အားေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ (၁)
၁ဝ၅၁။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) –
ပုဏၰက ဤေလာက၌ ရေသ့တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ လူတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ မင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰားတို႔သည္လည္းေကာင္း ဤသူအားလံုးတို႔သည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ အျဖစ္ကို ေတာင့္တၾကကုန္လ်က္ နတ္တို႔အား ပူေဇာ္မႈကို အမ်ားအျပား ျပဳၾကကုန္၏။ ထိုသူအားလံုးတို႔သည္ ဇရာစေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲကိုမွီကုန္လ်က္ ပူေဇာ္မႈကို ျပဳကုန္၏။ (၂)
၁ဝ၅၂။ (ပုဏၰကသည္ ဤသို႔ ေလွ်ာက္၏) –
ျမတ္စြာဘုရား ရေသ့တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ လူတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ မင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ပုဏၰားတို႔သည္လည္းေကာင္း ဤသူအားလံုးတို႔သည္ နတ္တို႔အား ပူေဇာ္မႈကို အမ်ားအျပား ျပဳၾကပါကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရား အသို႔ပါနည္း၊ ပူေဇာ္မႈ၌ မေမ့မေလ်ာ့ကုန္ေသာ ထိုသူတို႔သည္ ပဋိသေႏၶေနမႈကိုလည္းေကာင္း အိုမႈကိုလည္းေကာင္း လြန္ေျမာက္ႏိုင္ပါကုန္ သေလာ၊ ထိုအေၾကာင္းကို ေမးေလွ်ာက္ပါ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို အကြၽႏု္ပ္အား ေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ (၃)
၁ဝ၅၃။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) –
ပုဏၰက အၾကင္သူတို႔သည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာအျဖစ္ကို ေတာင့္တကုန္၏။ လွဴဖြယ္ ဝတၳဳ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္အလွဴ၏ အက်ဳိးအာနိသင္ကို ခ်ီးမြမ္းကုန္၏။ ႁမြက္ဆို တမ္း တကုန္၏။ ပူေဇာ္ပသၾကကုန္၏။ လူ နတ္ ျဗဟၼာအျဖစ္ကို ရမႈကို စြဲ၍ ကာမတို႔ကို တမ္းတကုန္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ပူေဇာ္မႈကိုအားထုတ္ၾကကုန္ေသာ္လည္း ဘဝကို တပ္စြန္းမႈ ‘တဏွာ’ျဖင့္ တပ္မက္ကုန္ေသာေၾကာင့္ ပဋိသေႏၶေနမႈအိုမႈစေသာ ဝဋ္ ဆင္းရဲကို မလြန္ေျမာက္ႏိုင္ကုန္ဟု ငါ ဆို၏။ (၄)
၁ဝ၅၄။ (ပုဏၰကသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏) –
ျမတ္စြာဘုရား ထိုသူတို႔သည္ ပူေဇာ္မႈကိုအားထုတ္ၾကပါကုန္ေသာ္လည္း ပူေဇာ္မႈတို႔ျဖင့္ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈစေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲကို အကယ္၍ မလြန္ေျမာက္ႏိုင္ကုန္ပါမူ အဘယ္သူသည္ နတ္ေလာက လူ႕ေလာက၌ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈစေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္ႏိုင္ပါသနည္း၊ ျမတ္စြာဘုရား ထိုအေၾကာင္းကို ေမး ေလွ်ာက္ပါ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို အကြၽႏု္ပ္အားေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ (၅)
၁ဝ၅၅။ (ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏) –
ပုဏၰက ေလာက၌ အၾကင္သူအား မိမိအတြင္းအပ သေဘာတရားတို႔ကို ပညာျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ေလာက၌ တုန္လႈပ္တတ္ေသာ တဏွာမရွိ၊ ထိုသူသည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းေအးသူ ဒုစ႐ိုက္အခိုးကင္းသူ ဆင္းရဲေၾကာင္း ကိေလသာ ကင္းၿပီးသူ တဏွာကင္းၿပီးသူ ျဖစ္၍ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈစေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲကို ကူးေျမာက္ႏိုင္၏ဟု ငါ ဆို၏။ (၆)
သံုးခုေျမာက္ ပုဏၰကမာဏဝပုစၧာ ၿပီး၏။