၁၅၆။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲဲ့ရပါသည္-အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသုံး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ အသွ်င္မဟာ ကႆပသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ၿပီး ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏- ”အသွ်င္ဘုရား ေရွးက သိကၡာပုဒ္တို႔သည္ အလြန္ နည္းလွသည္သာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္၏၊ မ်ားကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အရဟတၱဖိုလ္၌ တည္ကုန္၏၊ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း၊ အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ၌ သိကၡာပုဒ္တို႔သည္ အလြန္မ်ားသည္သာ လွ်င္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အလြန္နည္းသည္သာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အရဟတၱဖိုလ္၌ တည္ကုန္၏၊ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း”ဟု ေလွ်ာက္၏။
ကႆပ ထိုအရာသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏၊ သတၱဝါတို႔ ဆုတ္ယုတ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ သူေတာ္ေကာင္း တရား ကြယ္သည္ရွိေသာ္ သိကၡာပုဒ္တို႔သည္ အလြန္မ်ားသည္သာလွ်င္ ျဖစ္ကုန္၏၊ အလြန္နည္းသည္သာ လွ်င္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္လည္း အရဟတၱဖိုလ္၌ တည္ကုန္၏။ ကႆပ အၾကင္မွ်ေလာက္ကာလ ပတ္လုံး ေလာက၌ တရားအတုအေယာင္ မျဖစ္ေပၚလာေသး၊ ထိုမွ်ေလာက္ေသာ ကာလပတ္လုံး သူေတာ္ ေကာင္းတရား မကြယ္ေသး၊ ကႆပ အၾကင္အခါ၌ကား ေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္းတရား့အတုအေယာင္ သည္ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ထိုအခါ၌ သူေတာ္ေကာင္းတရား ကြယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
ကႆပ ဥပမာေသာ္ကား အၾကင္မွ်ေလာက္ကာလပတ္လုံး ေလာက၌ ေရႊတုသည္ မျဖစ္ေပၚေသး၊ ထိုမွ်ေလာက္ကာလပတ္လုံး ေရႊစစ္ မကြယ္ေသး၊ ကႆပ အၾကင္အခါ ေလာက၌ ေရႊတုသည္ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ထိုအခါ၌ ေရႊစစ္၏ ကြယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္ေပၚ၏။ ကႆပ ဤအတူသာလွ်င္ အၾကင္မွ်ေလာက္ကာလပတ္လုံး ေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္းတရား အတုအေယာင္သည္ မျဖစ္ေပၚေသး၊ ထိုမွ်ေလာက္ကာလပတ္လုံး သူေတာ္ ေကာင္းတရား မကြယ္ေသး၊ ကႆပ အၾကင္အခါ ေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္းတရား အတုအေယာင္သည္ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ထိုအခါ၌ သူေတာ္ေကာင္းတရား၏ ကြယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
ကႆပ ပထဝီဓာတ္သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မကြယ္ေပ်ာက္ေစႏိုင္၊ အာေပါဓာတ္သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မကြယ္ေပ်ာက္ေစႏိုင္၊ ေတေဇာဓာတ္သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မကြယ္ ေပ်ာက္ေစႏိုင္၊ ဝါေယာဓာတ္သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မကြယ္ေပ်ာက္ေစႏိုင္၊ စင္စစ္ေသာ္ကား အၾကင္ေယာက်္ားတို႔သည္ ဤသူေတာ္ေကာင္းတရားကို ကြယ္ေစကုန္၏၊ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္း ႏွီးျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုေယာက်္ားတို႔သည္ ဤသာသနာေတာ္၌သာ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ”ေလွသည္ ဝန္ကို ယူေဆာင္ျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ နစ္ျမဳပ္ရသကဲဲ့သို႔” ကႆပ ဤအတူသာလွ်င္ သူေတာ္ေကာင္းတရား၏ ကြယ္ျခင္းသည္ မျဖစ္။
ကႆပ ေအာက္သို႔ သက္ေစတတ္ကုန္ေသာ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရား ေမွးမွိန္ျခင္းငွါ ကြယ္ေပ်ာက္ျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏။ အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ကႆပ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းေယာက်္ား ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာေယာက်္ား ဥပါသကာမိန္းမတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၌ မ႐ိုေသ, မတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ တရားေတာ္၌ မ႐ိုေသ, မတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ သံဃာေတာ္၌ မ႐ိုေသ, မတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ အက်င့္သိကၡာ၌ မ႐ိုေသ, မတုပ္ဝပ္ကုန္ သည္ ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ သမာဓိ၌ မ႐ိုေသ, မတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ ကႆပ ေအာက္သို႔ သက္ေစတတ္ကုန္ေသာ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရား ေမွးမွိန္ျခင္းငွါ ကြယ္ေပ်ာက္ျခင္း ငွါ ျဖစ္ကုန္၏။
ကႆပ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရား တည္ျခင္းငွါ မေမွးမွိန္ျခင္းငွါ မကြယ္ ေပ်ာက္ျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏။ အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- ကႆပ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းေယာက်္ား ရဟန္းမိန္းမ ဥပါသကာေယာက်္ား ဥပါသကာမိန္းမတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၌ ႐ိုေသတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ တရားေတာ္၌ ႐ိုေသတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ သံဃာေတာ္၌ ႐ိုေသတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ အက်င့္သိကၡာ၌ ႐ိုေသတုပ္ဝပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ သမာဓိ၌ ႐ိုေသတုပ္ဝပ္ကုန္ သည္ျဖစ္၍ ေနကုန္၏၊ ကႆပ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရား တည္ျခင္းငွါ မေမွးမွိန္ျခင္းငွါ မကြယ္ေပ်ာက္ျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။
ေတရသမသုတ္။
ကႆပသံယုတ္ ၿပီး၏။