၂၃၈။ ရဟန္းတို႔ ဥပမာေသာ္ကား လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ေႁမြေလးေကာင္တို႔သည္ ႐ိွကုန္၏၊ ထိုအခါ အသက္ရွင္လိုေသာ မေသလိုေသာ ခ်မ္းသာကို လိုလားေသာ ဆင္းရဲကို စက္ဆုပ္ေသာ ေယာက်္ားသည္ လာေရာက္ရာ၏၊ ထိုေယာက်္ားကို ဤသို႔ ဆိုကုန္ရာ၏- ”အခ်င္းေယာက်္ား သင္သည္ လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာ ျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ဤေႁမြေလးေကာင္တို႔ကို အခ်ိန္မွန္မွန္ ထေစရမည္၊ အခ်ိန္မွန္မွန္ ေရခ်ဳိးေပးရမည္၊ အခ်ိန္မွန္မွန္ အစာေကြၽးရမည္၊ အခ်ိန္မွန္မွန္ အိပ္ေစရမည္။ အခ်င္းေယာက်္ား သင့္အား လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာ ျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ေႁမြေလးေကာင္တို႔တြင္ တစ္ေကာင္ေကာင္သည္ အမ်က္ထြက္ေသာ အခါ သင္သည့္ေသျခင္းသို႔ ျဖစ္ေစ၊ ေသေလာက္နီးပါး ဆင္းရဲသို႔ျဖစ္ေစ ေရာက္လတၱံ႕။ အခ်င္းေယာက်္ား သင္သည္ျပဳသင့္ျပဳထိုက္သည္ကို ျပဳေလေလာ့”ဟု ဆိုကုန္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ထိုေယာက်္ားသည္ လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ေႁမြေလးေကာင္တို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ ျဖစ္၍ ထိုထို ဤ ဤေျခဦးတည့္ ရာ အရပ္သို႔ ေျပးေလရာ၏၊ ထိုေယာက်္ားကို ဤသို႔ ဆိုကုန္ရာ၏-”အခ်င္းေယာက်္ားသင့္ကို ေတြ႕ျမင္ ရာ အရပ္၌ သတ္ျဖတ္ကုန္အံ့ဟု ဤရန္သူ လူသတ္သမားငါးဦးတို႔သည္ ေနာက္မွေနာက္မွ ထက္ၾကပ္ မကြာ လိုက္ပါေနကုန္၏။ အခ်င္းေယာက်္ား သင္ ျပဳသင့္ျပဳထိုက္သည္ကိုျပဳေလေလာ့”ဟု ဆိုကုန္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုအအခါ ထိုေယာက်္ားသည္ လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ေႁမြေလးေကာင္တို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ ျဖစ္၍ ရန္သူ လူသတ္သမားငါးဦးတို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ထိုထို ဤ ဤ ေျခဦးတည့္ရာ အရပ္သို႔ ေျပးေလရာ၏၊ ထိုေယာက်္ားကို ဤသို႔ဆို ကုန္ရာ၏-”အခ်င္းေယာက်္ား သင့္ကို ေတြ႕ျမင္ရာအရပ္၌ ဦးေခါင္းကိုျဖတ္အံ့ဟု သင္၏ အတြင္းသူလွ်ဳိျဖစ္ေသာ ဤေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ လူသတ္သမားသည္ သန္လ်က္ကိုေျမႇာက္မိုး လ်က္ ေနာက္မွ ေနာက္မွ ထက္ၾကပ္မကြာ လိုက္ပါေနကုန္၏။ အခ်င္းေယာက်္ား သင္ျပဳသင့္ျပဳထိုက္သည္ကို ျပဳေလေလာ့”ဟု ဆိုကုန္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ထိုေယာက်္ားသည္ လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ေႁမြေလးေကာင္တို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ရန္သူလူသတ္သမားငါးဦး တို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ အတြင္းသူလွ်ဳိသန္လ်က္မိုးထားေသာ လူသတ္ သမားမွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ထိုထို ဤ ဤ ေျခဦးတည့္ရာ အရပ္သို႔ေျပးေလရာ၏၊ ထိုသူသည္ လူသူ ဆိတ္သုဥ္းေသာ ရြာကို ျမင္၍ အၾကင္အၾကင္အိမ္သို႔ ဝင္ျငားအံ့၊ တစ္စံုတစ္ခုမွ် မ႐ိွေသာ အိမ္သို႔သာ ဝင္ မိရာ၏၊ အခ်ည္းႏီွးေသာ အိမ္သို႔သာ ဝင္မိရာ၏၊ ဆိတ္သုဥ္းေသာ အိမ္သို႔သာ ဝင္မိရာ၏။ အၾကင္အၾကင္ အိုးခြက္ကို ကိုင္တြယ္ျငားအံ့၊ တစ္စံုတစ္ခုမွ် မ႐ိွေသာ အိုးခြက္ကိုသာ ကိုင္မိရာ၏၊ အခ်ည္းႏီွးေသာ အိုးခြက္ ကိုသာ ကိုင္မိရာ၏၊ ဆိတ္သုဥ္းေသာ အိုးခြက္ကိုသာ ကိုင္မိရာ၏၊ ထိုေယာက်္ားကို ဤသို႔ ဆိုကုန္ရာ၏- ”အခ်င္းေယာက်္ားယခုအခါ ရြာကို ႏွိပ္စက္ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ခိုးသူတို႔သည္ ဤလူသူဆိတ္သုဥ္းေသာ ရြာသို႔ဝင္လာၾကကုန္၏၊ အခ်င္းေယာက်္ား သင္ ျပဳသင့္ျပဳထိုက္သည္ကို ျပဳေလေလာ့”ဟု ဆိုကုန္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ထိုေယာက်္ားသည္ လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ေႁမြေလးေကာင္တို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ရန္သူလူသတ္သမားငါးဦး တို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ အတြင္းသူလွ်ဳိသန္လ်က္မိုးထားေသာ လူသတ္ သမားမွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ရြာကို ႏွိပ္စက္ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာခိုးသူတို႔မွ ေၾကာက္လန္႔သည္ျဖစ္၍ ထိုထို ဤ ဤ ေျခဦး တည့္ရာ အရပ္သို႔ ေျပးေလရာ၏၊ ထိုသူသည္ ဤမွာဘက္ကမ္းသည္ စိုးရိမ္ဖြယ္ႏွင့္ တကြ ေဘးဘ်မ္းႏွင့္ တကြ ျဖစ္၍ ထိုမွာဘက္ကမ္းကား စိုးရိမ္ဖြယ္မ႐ိွ ေဘးဘ်မ္း မ႐ိွေသာ နက္က်ယ္ ေသာ ေရပင္လယ္ႀကီးကို ျမင္ေလရာ၏၊ သို႔ေသာ္လည္း ဤဘက္မွထိုဘက္သို႔ သြားေရာက္ရန္ ကူးခပ္ ႏိုင္ေသာ ေလွလည္း မ႐ိွ၊ တံတားလည္း မ႐ိွ။ ရဟန္းတို႔ ထိုအခါထိုေယာက်္ားအား ဤသို႔ အၾကံ ျဖစ္၏ – ” ဤကား နက္က်ယ္ေသာ ေရပင္လယ္ႀကီးတည္း၊ ဤဘက္ကမ္းသည္ စိုးရိမ္ဖြယ္ႏွင့္ တကြျဖစ္၏၊ ေဘးဘ်မ္းႏွင့္ တကြျဖစ္၏၊ ထိုဘက္ကမ္းကား စိုးရိမ္ဖြယ္မ႐ိွ၊ ေဘးဘ်မ္း မ႐ိွ၊ ဤဘက္မွ ထိုဘက္သို႔ သြားေရာက္ရန္ ကူးခပ္ႏိုင္ေသာ ေလွလည္း မ႐ိွ၊ တံတားလည္း မ႐ိွ၊ ငါသည္ ျမက္ ထင္း သစ္ခက္ သစ္ရြက္ကို စုေဆာင္း၍ ေဖာင္ဖြဲ႕ၿပီးလွ်င္ ထိုေဖာင္ကို့အမွီျပဳကာ လက္ေျခတို႔ျဖင့္ လုံ႔လျပဳလ်က္ ခ်မ္းသာစြာ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ သြားရမူ ေကာင္းေလစြ”ဟုအၾကံ ျဖစ္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ထိုေယာက်္ားသည္ ျမက္ ထင္း သစ္ခက္ သစ္ရြက္ကို စုေဆာင္း၍ ေဖာင္ဖြဲ႕ၿပီးလွ်င္ ထိုေဖာင္ကို အမွီျပဳကာ လက္ေျခတို႔ျဖင့္ လုံ႔လျပဳလ်က္ ခ်မ္းသာစြာ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ သြားရာ၏၊ ကူးေျမာက္ၿပီးျဖစ္၍ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ ေဘးရန္တို႔ကို အပျပဳၿပီးေသာ သူျမတ္သည္ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္၏။
ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ အနက္အဓိပၸါယ္ကို သိလြယ္ေစရန္ ဤဥပမာကို ျပဳအပ္ၿပီ၊ ဤဆိုလတၱံ႕သည္ကား ဤဆိုအပ္ၿပီးေသာ ဥပမာစကား၌ အနက္အဓိပၸါယ္တည္း။ ရဟန္းတို႔ ”လ်င္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ထက္ေသာ အခိုး႐ိွကုန္ေသာ ျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္႐ိွကုန္ေသာ ေႁမြေလးေကာင္တို႔”ဟူေသာ ဤအမည္သည္ကား ပထဝီဓာတ္၊ အာေပါဓာတ္၊ ေတေဇာဓာတ္၊ ဝါေယာဓာတ္ဟူေသာ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ”ရန္သူလူသတ္သမားငါးဦးတို႔” ဟူေသာ အမည္သည္ကား ႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာ၊ ေဝဒႏုပါဒါနကၡႏၶာ၊ သညဳပါဒါနကၡႏၶာ၊ သခၤါ႐ုပါဒါနကၡႏၶာ၊ ဝိညာဏုပါဒါနကၡႏၶာဟူေသာ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတို႔၏အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ”ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ အတြင္းသူလွ်ဳိ သန္လ်က္မိုးထားေသာ လူသတ္သမား”ဟူေသာ ဤအမည္သည္ကား ႏွစ္သက္စြဲလမ္းမႈ ‘နႏၵီရာဂ’၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ”လူသူဆိတ္သုဥ္းေသာ ရြာ”ဟူေသာ ဤအမည္သည္ကား အတြင္းျဖစ္ေသာ တည္ရာ’အဇၩတၱိကာယတန’ တို႔၏ အမည္တည္း။ ရဟန္းတို႔ လိမၼာေသာ ထက္ျမက္ေသာ ပညာ႐ိွသူသည္ ထိုခႏၶာေကာင္ႀကီးကို မ်က္စိအားျဖင့္လည္း ဆင္ျခင္ခဲ့မူ တစ္စံုတစ္ခုမွ် မ႐ိွသည္ျဖစ္၍ သာ ထင္၏၊ အခ်ည္းႏီွးျဖစ္၍ သာ ထင္၏၊ ဆိတ္သုဥ္းသည္ျဖစ္၍ သာ ထင္၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ ထိုခႏၶာေကာင္ႀကီးကို လွ်ာအားျဖင့္လည္း။ပ။ ရဟန္းတို႔ လိမၼာေသာ ထက္ျမက္ေသာ ပညာ႐ိွသူသည္ ထိုခႏၶာေကာင္ႀကီးကို စိတ္အားျဖင့္လည္း ဆင္ျခင္ခဲ့မူ တစ္စံုတစ္ခုမွ် မ႐ိွသည္ျဖစ္၍ သာ ထင္၏၊ အခ်ည္းႏီွးျဖစ္၍ သာ ထင္၏၊ ဆိတ္သုဥ္းသည္ျဖစ္၍ သာ ထင္၏။
ရဟန္းတို႔ ”ရြာကို ႏွိပ္စက္ဖ်က္ဆီးေသာ ခိုးသူ” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ အပျဖစ္ေသာ တည္ရာ’ဗာဟိရာယတန’ တရားေျခာက္ပါးတို႔၏ အမည္တည္း။ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္သက္ဖြယ္ အဆင္းတို႔သည္ မ်က္စိကို ႏွိပ္စက္အပ္၏၊ ရဟန္းတို႔ နားကို။ပ။ ရဟန္းတို႔ ႏွာေခါင္းကို။ပ။ ရဟန္းတို႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္သက္ဖြယ္ အရသာတို႔သည္ လွ်ာကို ႏွိပ္စက္အပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ကိုယ္ကို။ပ။ ရဟန္းတို႔ႏွစ္သက္ဖြယ္ မႏွစ္သက္ဖြယ္ သေဘာတရားတို႔သည္ စိတ္ကို ႏွိပ္စက္အပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ”ေရပင္လယ္ႀကီး”ဟူေသာ ဤအမည္ကား ကာေမာဃ၊ ဘေဝါဃ၊ ဒိေ႒ာဃ၊ အဝိေဇၨာဃဟူေသာ ၾသဃေလးပါးတို႔၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ”စိုးရိမ္ဖြယ္ႏွင့္ တကြ ေဘးဘ်မ္းႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ဤဘက္ကမ္း” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ကား ထင္ရွား႐ိွေသာ ခႏၶာေကာင္ ‘သကၠာယ’၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ”စိုးရိမ္ဖြယ္ ကင္းရာ ေဘးမ႐ိွရာ ထိုဘက္ကမ္း” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ (နိဗၺာန္) ၏အမည္တည္း။ ရဟန္းတို႔ ”ေဖာင္”ဟူေသာ ဤအမည္သည္ မွန္ကန္စြာ ျမင္ျခင္း ‘သမၼာဒိ႒ိ’။ပ။ မွန္ကန္စြာတည္ၾကည္ျခင္း ‘သမၼာသမာဓိ’ ဟူေသာ အဂၤါရွစ္ပါး႐ိွေသာ အရိယမဂ္၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ”လက္ေျခတို႔ျဖင့္ ထိုသူ၏ႀကိဳးစားမႈ” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ လုံ႔လႀကိဳးကုတ္အားထုတ္မႈ၏ အမည္တည္း။
ရဟန္းတို႔ ”ကူးေျမာက္ၿပီးသည္ ျဖစ္၍ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ေသာ ၾကည္းကုန္းထက္၌ တည္ေသာသူျမတ္” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ကား ရဟႏၲာ၏ အမည္ေပတည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။