ေကဝ႗သူႂကြယ္သားဝတၳဳ
၄၈၁။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲဲ့ရပါသည္ –
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နာဠႏၵာၿမိဳ႕ ပါဝါရိက (သူေဌး)၏ သရက္ဥယ်ာဥ္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ေကဝ႗ (အမည္ရွိေသာ) သူႂကြယ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ၿပီးေသာ္ ေကဝ႗ (အမည္ရွိေသာ) သူႂကြယ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ –
”အသွ်င္ဘုရား ဤနာဠႏၵာၿမိဳ႕သည္ ျပည့္စံုႂကြယ္ဝပါ၏၊ စည္ပင္ဝေျပာပါ၏၊ လူ (ဦးေရ) မ်ားျပားပါ၏၊ လူ (အသြားအလာ) ထူထပ္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ အလြန္ ၾကည္ၫိုပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာကိုျပရန္ အလို႔ငွါ ရဟန္းတစ္ပါးအား အမိန္႔ေပးထားေတာ္မူပါ၊ ဤသို႔ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤနာဠႏၵာၿမိဳ႕သည္ျမတ္စြာဘုရား၌ အတိုင္းထက္အလြန္ ၾကည္ၫိုပါလိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္၏။
ဤသို႔ ေလွ်ာက္ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကဝ႗ (အမည္ရွိေသာ) သူႂကြယ္သားအား ဤ စကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏ –
”ေကဝ႗ ငါသည္ ရဟန္းတို႔အား ‘ရဟန္းတို႔ လာၾကေလာ့၊ သင္တို႔သည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာကို အဝတ္ျဖဴဝတ္ကုန္ေသာ လူတို႔အား၁ ျပၾကေလာ’ဟု ဤသို႔ တရားကို မေဟာ”ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၈၂။ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေကဝ႗ (အမည္ရွိေသာ) သူႂကြယ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္ျပန္၏ –
”အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို အက်ဳိးမဲ့ျပဳသည္ မဟုတ္ပါ၊ သို႔ရာတြင္ အသွ်င္ဘုရား ဤနာဠႏၵာၿမိဳ႕သည္ ျပည့္စံုႂကြယ္ဝပါ၏၊ စည္ပင္ဝေျပာပါ၏၊ လူ (ဦးေရ) မ်ားျပားပါ၏၊ လူ (အသြားအလာ) ထူထပ္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ အလြန္ၾကည္ၫိုပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာကိုျပရန္အလို႔ငွါ ရဟန္းတစ္ပါးအား အမိန္႔ေပးထားေတာ္မူပါ၊ ဤသို႔ျဖစ္လတ္ေသာ္ ဤနာဠႏၵာၿမိဳ႕သည္ျမတ္စြာဘုရား၌ အတိုင္းထက္အလြန္ ၾကည္ၫိုပါလိမ့္မည္ဟု ဤသို႔ပင္ ေလွ်ာက္ လိုပါေသးသည္”ဟုေလွ်ာက္ျပန္၏။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေကဝ႗ (အမည္ရွိေသာ) သူႂကြယ္သားအား ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူျပန္၏ –
”ေကဝ႗ ငါသည္ ရဟန္းတို႔အား ‘ ရဟန္းတို႔ လာၾကေလာ့၊ သင္တို႔သည္ အဝတ္ျဖဴဝတ္ကုန္ ေသာလူတို႔အား လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ကိုျပၾကေလာ့’ဟု ဤသို႔ တရားကို မေဟာ”ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေကဝ႗ (အမည္ရွိေသာ) သူႂကြယ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္ျပန္၏ –
”အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို အက်ဳိးမဲ့ျပဳသည္ မဟုတ္ပါ၊ သို႔ရာတြင္ အသွ်င္ဘုရား ဤနာဠႏၵာၿမိဳ႕သည္ ျပည့္စံုႂကြယ္ဝပါ၏၊ စည္ပင္ဝေျပာပါ၏၊ လူ (ဦးေရ) မ်ားျပားပါ၏၊ လူ (အသြားအလာ) ထူထပ္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၌ အလြန္ၾကည္ၫိုပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္း ပန္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာကိုျပရန္အလို႔ငွါ ရဟန္းတစ္ပါးအား အမိန္႔ေပးထားေတာ္မူပါ၊ ဤသို႔ ျဖစ္လတ္ ေသာ္ ဤနာဠႏၵာၿမိဳ႕သည္ျမတ္စြာဘုရား၌ အတိုင္းထက္အလြန္ ၾကည္ၫိုပါလိမ့္မည္ဟု ဤသို႔ပင္ ေလွ်ာက္လိုပါေသးသည္”ဟုေလွ်ာက္ျပန္၏။
——
၁။ ထိုေခတ္ ထိုေဒသက လူမ်ားသည္ အဝတ္ျဖဴကို ဝတ္ေလ့ရွိၾကသည္၊ ယခုတိုင္ေအာင္ပင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံက လူမ်ားသည္ အဝတ္ျဖဴကို ဝတ္ေလ့ရွိၾကသည္။
ျပာဋိဟာသံုးပါး
၄၈၃။ ေကဝ႗ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ငါေဟာၾကားထားေသာ ဤျပာဋိဟာတို႔သည္ သုံးပါးရွိကုန္၏၊ သံုးပါးတို႔ဟူသည္ အဘယ္နည္း။
တန္ခိုး ျပာဋိဟာ ‘ဣဒၶိပါဋိဟာရိယ’၊
အတပ္ေဟာျခင္း ျပာဋိဟာ ‘အာေဒသနာပါဋိဟာရိယ’ ႏွင့္
ဆံုးမျခင္း ျပာဋိဟာ ‘ အႏုသာသနီပါဋိဟာရိယ’ တို႔ေပတည္း။
တန္ခိုးျပာဋိဟာ
၄၈၄။ ေကဝ႗ တန္ခိုး ျပာဋိဟာ ဟူသည္ကား အဘယ္နည္း၊ ေကဝ႗ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ ရဟန္းသည္ မ်ားျပားေသာ တန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္းကို ၿပီးေစ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လ်က္လည္း အမ်ားျဖစ္သြား၏၊ အမ်ားျဖစ္လ်က္လည္း တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လာ၏၊ (ကိုယ္) ထင္ရွားျဖစ္ေစ၏၊ (ကိုယ္) ေပ်ာက္ေစ၏၊ နံရံတစ္ဖက္ တံတိုင္းတစ္ဖက္ ေတာင္တစ္ဖက္သို႔ မထိမၿငိဘဲ ေကာင္းကင္၌ကဲ့သို႔သြား၏၊ ေျမ၌လည္း ငုပ္ျခင္း ေပၚျခင္းကို ေရ၌ကဲ့သို႔ ျပဳ၏၊ ေရ၌လည္း မကြၽံက်ဘဲဲ ေျမ၌ကဲ့သို႔သြား၏၊ ေကာင္းကင္၌လည္း ထက္ဝယ္ဖြဲဲ႔ေခြလ်က္ အေတာင္ရွိေသာ ငွက္ကဲ့သို႔ သြား၏၊ ဤသို႔တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးကုန္ေသာ ဤလေနတို႔ကိုလည္း လက္ျဖင့္ သံုးသပ္၏၊ ဆုပ္ကိုင္၏၊ ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္လည္း ကိုယ္ကို (မိမိ) အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစ၏။
(ဤသို႔) မ်ားျပားေသာ တန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္းကို ၿပီးေစေသာ ထိုရဟန္းကို သဒၶါတရားရွိေသာၾကည္ၫိုေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ ေတြ႕ျမင္ရာ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လ်က္လည္း အမ်ားျဖစ္သြားသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အမ်ားျဖစ္လ်က္လည္း တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္သြားသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ (ကိုယ္) ထင္ရွားျဖစ္ေစသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ (ကိုယ္) ေပ်ာက္ေစသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ နံရံတစ္ဖက္ တံတိုင္းတစ္ဖက္ ေတာင္တစ္ဖက္သို႔ မထိမၿငိဘဲဲ ေကာင္းကင္၌ကဲ့သို႔ သြားသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေျမ၌လည္းငုပ္ျခင္းေပၚျခင္းကို ေရ၌ကဲ့သို႔ ျပဳသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေရ၌လည္း မကြၽံက်ဘဲဲ ေျမ၌ကဲ့သို႔ သြားသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌လည္း ထက္ဝယ္ဖြဲဲ႔ေခြလ်က္ အေတာင္ရွိေသာ ငွက္ကဲ့သို႔ သြားသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဤသို႔တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးကုန္ေသာ ဤလေနတို႔ကိုလည္း လက္ျဖင့္ သံုးသပ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဆုပ္ကိုင္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္လည္း ကိုယ္ကို (မိမိ) အလိုအတိုင္းျဖစ္ေစသည္ကိုလည္းေကာင္း ေတြ႕ျမင္ရာ၏။
(ဤသို႔ ေတြ႕ျမင္ရေသာ္) သဒၶါတရားရွိေသာ ၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူသည္ သဒၶါတရားမရွိေသာ မၾကည္ၫိုေသာ လူတစ္ေယာက္အား ထိုရဟန္းအေၾကာင္းကို (ဤသို႔) ေျပာၾကားရာ၏ –
”အခ်င္း ရဟန္း၏ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ႀကီးသည္အျဖစ္သည္ စင္စစ္ အံ့ဖြယ္ရွိပါေပ၏၊ စင္စစ္ မျဖစ္ဖူးျမဲျဖစ္ပါေပ၏၊ အခ်င္းမ်ားျပားေသာ တန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္းကို ၿပီးေစေသာ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကို ငါသည္ ေတြ႕ျမင္ရ၏၊ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္လ်က္လည္း အမ်ားျဖစ္သြားသည္ကိုလည္းေကာင္းအမ်ားျဖစ္လ်က္လည္း တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လာသည္ကိုလည္းေကာင္း။ပ။ ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္လည္း ကိုယ္ကို (မိမိ) အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစသည္ကိုလည္းေကာင္း ေတြ႕ျမင္ရ၏”ဟု ေျပာၾကားရာ၏။
(ဤသို႔ ေျပာၾကားေသာ္) သဒၶါတရားမရွိေသာ မၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူသည္ သဒၶါတရားရွိေသာ ၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူအား ဤသို႔ ဆိုရာ၏ –
”အခ်င္း ဂႏၶာရီမည္ေသာ အတတ္သည္ ရွိ၏၊ ထို (ဂႏၶာရီအတတ္) ျဖင့္ ထိုရဟန္းသည္ မ်ားျပား ေသာတန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္းကို ၿပီးေစ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လ်က္လည္း အမ်ား ျဖစ္သြား၏၊ အမ်ားျဖစ္လ်က္လည္း တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လာ၏။ပ။ ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္လည္း ကိုယ္ကို (မိမိ) အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစ၏”ဟု ဆိုရာ၏။
ေကဝ႗ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ ထင္သနည္း၊ သဒၶါတရားမရွိေသာ မၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူသည္သဒၶါတရားရွိေသာ ၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူအား ဤသို႔ ဆိုရာသည္မဟုတ္ေလာ။
”ဆိုရာပါ၏ အသွ်င္ဘုရား”။
ေကဝ႗ ငါသည္ တန္ခိုးျပာဋိဟာ၌ ဤအျပစ္ကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ တန္ခိုးျပာဋိဟာကို ျပရန္ ဝန္ေလး၏၊ ရွက္၏၊ စက္ဆုပ္၏။
အတပ္ေဟာျခင္း ျပာဋိဟာ
၄၈၅။ ေကဝ႗ အတပ္ေဟာျခင္း ျပာဋိဟာ ဟူသည္ကား အဘယ္နည္း။
ေကဝ႗ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ ရဟန္းသည္ ”သင္၏ စိတ္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိ၏၊ သင္၏ စိတ္သည္ဤသို႔ အျခင္းအရာရွိ၏၊ သင္၏ စိတ္အၾကံသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏”ဟု တစ္ပါးေသာ သတၱဝါတစ္ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စိတ္ကိုလည္း အတပ္ေဟာ၏၊ စိတ္၌ ျဖစ္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာ၏၊ ၾကံစည္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာ၏၊ ဆင္ျခင္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာ၏။
သဒၶါတရားရွိေသာ ၾကည္ၫိုေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ ”သင္၏ စိတ္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိ၏၊ သင္၏စိတ္သည္ ဤသို႔ အျခင္းအရာရွိ၏၊ သင္၏ စိတ္အၾကံသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏”ဟု တစ္ပါး ေသာ သတၱဝါ, တစ္ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စိတ္ကိုလည္း အတပ္ေဟာေသာ၊ စိတ္၌ ျဖစ္သည္ကိုလည္းအတပ္ေဟာေသာ၊ ၾကံစည္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာေသာ၊ ဆင္ျခင္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာေသာထိုရဟန္းကို ေတြ႕ျမင္ရာ၏။
(ဤသို႔ေတြ႕ျမင္ရေသာ္) သဒၶါတရားရွိေသာ ၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူသည္ သဒၶါတရားမရွိေသာမၾကည္ၫိုေသာ လူတစ္ေယာက္အား ထိုရဟန္းအေၾကာင္းကို (ဤသို႔) ေျပာၾကားရာ၏ –
”အခ်င္း ရဟန္း၏ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးသည္၏ အျဖစ္သည္ စင္စစ္ အံ့ဖြယ္ရွိပါေပ၏၊ စင္စစ္မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပ၏၊ အခ်င္း ငါသည္ ‘သင္၏ စိတ္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိ၏၊ သင္၏ စိတ္သည္ဤသို႔ အျခင္းအရာရွိ၏၊ သင္၏ စိတ္အၾကံသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏’ဟု တစ္ပါးေသာ သတၱဝါ တစ္ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စိတ္ကိုလည္း အတပ္ေဟာေသာ၊ စိတ္၌ျဖစ္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာေသာ၊ ၾကံစည္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာေသာ၊ ဆင္ျခင္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာေသာ ဤမည္ေသာ ရဟန္းကိုေတြ႕ျမင္ရ၏”ဟု ေျပာၾကားရာ၏။
(ဤသို႔ ေျပာၾကားေသာ္) သဒၶါတရားမရွိေသာ မၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူသည္ သဒၶါတရားရွိေသာၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူအား ဤသို႔ ဆိုရာ၏ –
”အခ်င္း စိႏၲာမဏိမည္ေသာ အတတ္သည္ ရွိ၏၊ ထို (စိႏၲာမဏိ) အတတ္ျဖင့္ ထိုရဟန္းသည္ ‘သင္၏ စိတ္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိ၏၊ သင္၏ စိတ္သည္ ဤသို႔ အျခင္းအရာရွိ၏၊ သင္၏ စိတ္အၾကံသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏’ဟု တစ္ပါးေသာ သတၱဝါ တစ္ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စိတ္ကိုလည္းအတပ္ေဟာ၏၊ စိတ္၌ ျဖစ္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာ၏၊ ၾကံစည္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာ၏၊ ဆင္ျခင္သည္ကိုလည္း အတပ္ေဟာ၏”ဟု ဆိုရာ၏။
ေကဝ႗ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ ထင္သနည္း၊ သဒၶါတရားမရွိေသာ မၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူသည့္သဒၶါတရားရွိေသာ ၾကည္ၫိုေသာ ထိုသူအား ဤသို႔ ဆိုရာသည္ မဟုတ္ေလာ။
”ဆိုရာပါ၏ အသွ်င္ဘုရား”။
ေကဝ႗ ငါသည္ အတပ္ေဟာျခင္း ျပာဋိဟာ၌ ဤအျပစ္ကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ အတပ္ေဟာျခင္းျပာဋိဟာကို ျပရန္ ဝန္ေလး၏၊ ရွက္၏၊ စက္ဆုပ္၏။
ဆံုးမျခင္းျပာဋိဟာ
၄၈၆။ ေကဝ႗ ဆံုးမျခင္း ျပာဋိဟာ ဟူသည္ကား အဘယ္နည္း။
ေကဝ႗ ဤ (သာသနာေတာ္) ၌ ရဟန္းသည္ ဤသို႔ ဆံုးမ၏၊ ”ဤသို႔ ၾကံကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔မၾကံကုန္လင့္၊ ဤသို႔ ႏွလံုးသြင္းကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔ ႏွလံုးမသြင္းကုန္လင့္၊ ဤ (တရား) ကို ပယ္ကုန္ေလာ့၊ ဤ (တရား) သို႔ ေရာက္၍ ေနကုန္ေလာ့”ဟု ဆံုးမ၏၊ ေကဝ႗ ဤ (ဆံုးမျခင္း) ကို ဆံုးမျခင္း ျပာဋိဟာဟုဆိုအပ္၏။
ေကဝ႗ တစ္ဖန္ ထို႔ျပင္လည္း ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ။ပ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏။ပ။[သာမညဖလသုတ္ကဲ့သို႔ နည္းတူ ခ်ဲဲ႔အပ္၏။]
ေကဝ႗ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ပ။ ပဌမစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ေကဝ႗ဤ (ပဌမစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ ဆံုးမျခင္း) ကိုလည္း ဆံုးမျခင္း ျပာဋိဟာဟု ဆိုအပ္၏။
။ပ။ ဒုတိယစ်ာန္သို႔။ တတိယစ်ာန္သို႔။ စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏၊ ေကဝ႗ ဤ (စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေနရန္ ဆံုးမျခင္း) ကိုလည္း ဆံုးမျခင္း ျပာဋိဟာဟု ဆိုအပ္၏။
။ပ။ (ဝိပႆနာ) ဉာဏ္အျမင္အလို႔ငွါ စိတ္ကို ေရွး႐ႈပို႔ေဆာင္၏၊ ေရွး႐ႈၫြတ္ေစ၏။ပ။ ေကဝ႗ ဤ (ဝိပႆနာ ဉာဏ္အျမင္အလို႔ငွါ ဆံုးမျခင္း) ကိုလည္း ဆံုးမျခင္း ျပာဋိဟာဟု ဆိုအပ္၏။
။ပ။ ဤ (မဂ္ကိစၥ) အလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥ မရွိေတာ့ၿပီဟု သိ၏၊ ေကဝ႗ ဤ (အာသဝကၡယဉာဏ္အျမင္အလို႔ငွါ ဆံုးမျခင္း) ကိုလည္း ဆံုးမျခင္း ျပာဋိဟာဟု ဆိုအပ္၏။
ေကဝ႗ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ငါ ေဟာၾကားထားေသာ ျပာဋိဟာတို႔သည္ ဤသံုးပါးတို႔ေပတည္း။
မဟာဘုတ္ေလးပါးခ်ဳပ္ရာကို ရွာေသာ ရဟန္းဝတၳဳ
၄၈၇။ ေကဝ႗ ေရွး၌ျဖစ္ဖူးသည္ကား ဤရဟန္းသံဃာထဲဲ၌ပင္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ဤသို႔ေသာစိတ္အၾကံသည္ ျဖစ္ေပၚ၏ –
”ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္ အဘယ္အရာ၌အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု စိတ္အၾကံသည္ ျဖစ္ေပၚ၏။
၄၈၈။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ နတ္ျပည္သို႔ သြားရန္ ခရီးလမ္း ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚလာသည့္တိုင္ေအာင္ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းရွိေသာ (အဘိညာဥ္) သမာဓိကို ဝင္စား၏။
ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ စာတုမဟာရာဇ္နတ္ တို႔အားဤစကားကို ဆို၏ –
”ငါ့သွ်င္တို႔ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု ဆို၏။
ေကဝ႗ ဤသို႔ဆိုေသာ္ စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔သည္ ထိုရဟန္းအား ဤစကားကို ဆိုကုန္၏ –
”ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာ့အရပ္ကို အကြၽႏု္ပ္တို႔ မသိပါကုန္၊ ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္တို႔ထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ကုန္ေသာ နတ္မင္းႀကီးေလးေယာက္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ ထို (နတ္မင္းႀကီး) တို႔သည္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီး ဓာတ္ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို သိကုန္ရာပါ၏”ဟု ဆိုကုန္၏။
၄၈၉။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ နတ္မင္းႀကီး ေလးေယာက္တို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ နတ္မင္းႀကီးေလးေယာက္တို႔အား ဤ (ျပႆနာ) ကို ေမး၏။
”ငါ့သွ်င္တို႔ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု ေမး၏။
ေကဝ႗ ဤသို႔ ေမးေသာ္ နတ္မင္းႀကီးေလးေယာက္တို႔သည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကို ဆိုကုန္၏ –
”ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို အကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း မသိပါကုန္၊ ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္တို႔ထက္ သာလြန္ ျမင့္ျမတ္ကုန္ ေသာတာဝတႎသာ နတ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ ထို (တာဝတႎသာ) နတ္တို႔သည္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို သိကုန္ရာ ပါ၏”ဟု ဆိုကုန္၏။
၄၉ဝ။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ တာဝတႎသာနတ္တို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ တာဝတႎသာနတ္တို႔ အားဤ (ျပႆနာ) ကို ေမး၏ –
”ငါ့သွ်င္တို႔ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု ေမး၏။
ေကဝ႗ ဤသို႔ေမးေသာ္ တာဝတႎသာနတ္တို႔သည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကိုဆိုကုန္၏ –
”ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို အကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း မသိပါကုန္၊ ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္တို႔ထက္ သာလြန္ ျမင့္ျမတ္ေသာနတ္တို႔အရွင္ သိၾကား (မင္း) သည္ ရွိပါ၏၊ ထို (သိၾကားမင္း) သည္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို သိရာပါ၏”ဟု ဆိုကုန္၏။
၄၉၁။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကား (မင္း) ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ နတ္တို႔၏အရွင္ သိၾကား (မင္း) အား ဤ (ျပႆနာ) ကို ေမး၏ –
”ငါ့သွ်င္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္ အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု ေမး၏။
ေကဝ႗ ဤသို႔ေမးေသာ္ နတ္တို႔၏အသွ်င္သိၾကား (မင္း) သည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကို ဆို၏ –
”ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို အကြၽႏု္ပ္လည္း မသိပါ၊ ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္တို႔ထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ကုန္ေသာ ယာမာမည္ေသာ နတ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏။ပ။ သုယာမ မည္ေသာ နတ္သားသည္။ပ။ တုသိတာ မည္ေသာ နတ္တို႔သည္။ပ။ သႏၲဳႆိတ မည္ေသာ နတ္သားသည္။ပ။ နိမၼာနရတိ မည္ေသာနတ္တို႔သည္။ပ။ သုနိမၼိတမည္ေသာ နတ္သားသည္။ပ။ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ မည္ေသာ နတ္တို႔သည္။ပ။ ဝသဝတၱီ မည္ေသာ နတ္သားသည္ ရွိပါ၏၊ ထို (ဝသဝတၱီ နတ္သား) သည္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို သိရာ ပါ၏”ဟုဆို၏။
၄၉၂။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ဝသဝတၱီမည္ေသာ နတ္သားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ဝသဝတၱီနတ္သားအား ဤ (ျပႆနာ) ကို ေမး၏ –
”ငါ့သွ်င္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္ အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု ေမး၏။ ေကဝ႗ ဤသို႔ေမးေသာ္ ဝသဝတၱီနတ္သားသည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကို ဆို၏ –
”ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို အကြၽႏု္ပ္သည္လည္း မသိပါ၊ ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္တို႔ထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ကုန္ေသာ ျဗဟၼာတို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ ထို (ျဗဟၼာ) တို႔သည္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကို သိကုန္ရာပါ၏”ဟု ဆို၏။
၄၉၃။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔ သြားရန္ ခရီးလမ္း ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚ လာသည္တိုင္ေအာင္ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းရွိေသာ (အဘိညာဥ္) သမာဓိကို ဝင္စား၏။
ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ျဗဟၼာတို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ျဖစ္ကုန္ေသာ ျဗဟၼာတို႔အား ဤ (ျပႆနာ) ကို ေမး၏ –
”ငါ့သွ်င္တို႔ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု ေမး၏။
ေကဝ႗ ဤသို႔ေမးေသာ္ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ျဗဟၼာတို႔သည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကိုဆိုကုန္၏ –
”ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ခ်ဳပ္ရာ အရပ္ကို အကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း မသိပါကုန္၊ ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္တို႔ထက္ သာလြန္ ျမင့္ျမတ္ ေသာျဗဟၼာသည္ ရွိပါ၏၊ ထို (ျဗဟၼာ) သည္ မဟာျဗဟၼာ ျဖစ္ပါ၏၊ လႊမ္းမိုးႏိုင္သူ ျဖစ္ပါ၏၊ မည္သူကမွ်မလႊမ္းမိုးႏိုင္သူ ျဖစ္ပါ၏၊ စင္စစ္ (အလံုးစံု) ကို ျမင္သူ ျဖစ္ပါ၏၊ အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစႏိုင္သူ ျဖစ္ပါ၏၊ အစိုးရသူ ျဖစ္ပါ၏၊ ျပဳသူ ျဖစ္ပါ၏၊ ဖန္ဆင္းသူ ျဖစ္ပါ၏၊ အျမတ္ဆံုးသူ ျဖစ္ပါ၏၊ စီမံသူ ျဖစ္ပါ၏၊ (စ်ာန္) ၌ ေလ့လာၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ သတၱဝါတို႔၏ အဖ ျဖစ္ပါ၏၊ ထို (မဟာျဗဟၼာ) သည္ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာအရပ္ကိုသိရာပါ၏”ဟု ဆိုကုန္၏။
”ငါ့သွ်င္တို႔ ယခုအခါ ထိုမဟာျဗဟၼာသည္ အဘယ္မွာ ရွိသနည္း”။
”ရဟန္း မဟာျဗဟၼာ ေနရာဘံုကိုလည္းေကာင္း၊ မဟာျဗဟၼာ လာရာလမ္းကိုလည္းေကာင္း၊ မဟာျဗဟၼာ သြားရာအရပ္ကိုလည္းေကာင္း အကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း မသိပါကုန္၊ ရဟန္း သို႔ရာတြင္ မဟာျဗဟၼာ ထင္ရွား ေပၚလာရန္ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္တို႔သည္ ထင္ပါကုန္၏၊ (ထူးျခားေသာ) အလင္းေရာင္တို႔သည္ ထင္ရွားေပၚလာပါကုန္၏၊ (သို႔ျဖစ္၍ယခုပင္) မဟာျဗဟၼာသည္ ထင္ရွားေပၚလာပါလတၱံ႕၊ ဤ (ထူးျခားေသာ) အလင္းေရာင္ ထင္ရွားေပၚလာျခင္းသည္ မဟာျဗဟၼာ ထင္ရွားေပၚလာရန္ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္ ျဖစ္ပါ၏”ဟုဆိုကုန္၏။
၄၉၄။ ေကဝ႗ ထို႔ေနာက္ မၾကာမီပင္ ထိုမဟာျဗဟၼာသည္ ထင္ရွားေပၚလာ၏။
ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ မဟာျဗဟၼာထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ထိုမဟာျဗဟၼာအား ဤ (ျပႆနာ) ကိုေမး၏ –
”ငါ့သွ်င္ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု ေမး၏။
ေကဝ႗ ဤသို႔ေမးေသာ္ ထိုျဗဟၼာၾကီးသည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကို ဆို၏ –
”ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္သည္ ျဗဟၼာ ျဖစ္၏၊ မဟာျဗဟၼာ ျဖစ္၏၊ လႊမ္းမိုးႏိုင္သူ ျဖစ္၏၊ မည္သူကမွ်မလႊမ္းမိုးႏိုင္သူ ျဖစ္၏၊ စင္စစ္ (အလံုးစံု) ကို ျမင္သူ ျဖစ္၏၊ အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစႏိုင္သူ ျဖစ္၏၊ အစိုးရသူ ျဖစ္၏၊ ျပဳသူ ျဖစ္၏၊ ဖန္ဆင္းသူ ျဖစ္၏၊ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏၊ စီမံသူ ျဖစ္၏၊ (စ်ာန္) ၌ေလ့လာၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ သတၱဝါတို႔၏ အဖ ျဖစ္၏”ဟု ဆို၏။ ေကဝ႗ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ထိုရဟန္းသည္ ထိုျဗဟၼာႀကီးအား ဤ (စကား) ကို ဆိုျပန္၏ –
ငါ့သွ်င္ ”သင္သည္ ျဗဟၼာေလာ့၊ မဟာျဗဟၼာေလာ့၊ လႊမ္းမိုးႏိုင္သူေလာ့၊ မည္သူကမွ် မလႊမ္းမိုးႏိုင္သူေလာ့၊ စင္စစ္ (အလံုးစံု) ကို ျမင္သူေလာ့၊ အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစႏိုင္သူေလာ့၊ အစိုးရသူေလာ့၊ ျပဳသူေလာ့၊ ဖန္ဆင္းသူေလာ့၊ အျမတ္ဆံုးသူေလာ့၊ စီမံသူေလာ့၊ (စ်ာန္) ၌ ေလ့လာၿပီးသူေလာ့၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ သတၱဝါတို႔၏ အဖေလာ”ဟု သင့္ကို ဤသို႔ ငါေမးသည္ မဟုတ္၊ ”ငါ့သွ်င္ ေျမဓာတ္ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္ အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု သင့္ကို ဤသို႔သာလွ်င္ ငါေမး၏ဟု ဆို၏။
ေကဝ႗ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ထိုျဗဟၼာႀကီးသည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကို ဆိုျပန္၏ –
”ရဟန္း အကြၽႏု္ပ္သည္ ျဗဟၼာ ျဖစ္၏၊ မဟာျဗဟၼာ ျဖစ္၏၊ လႊမ္းမိုးႏိုင္သူ ျဖစ္၏၊ မည္သူကမွ်မလႊမ္းမိုးႏိုင္သူ ျဖစ္၏၊ စင္စစ္ (အလံုးစံု) ကို ျမင္သူ ျဖစ္၏၊ အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစႏိုင္သူ ျဖစ္၏၊ အစိုးရသူျဖစ္၏ ျပဳသူ ျဖစ္၏၊ ဖန္ဆင္းသူ ျဖစ္၏၊ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏၊ စီမံသူ ျဖစ္၏၊ (စ်ာန္) ၌ေလ့လာၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ သတၱဝါတို႔၏ အဖ ျဖစ္၏”ဟု ဆိုျပန္၏။
ေကဝ႗ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ထိုရဟန္းသည္ ထိုျဗဟၼာႀကီးအား ဤ (စကား) ကို ဆိုျပန္၏ –
ငါ့သွ်င္ ”သင္သည္ ျဗဟၼာ ေလာ့၊ မဟာျဗဟၼာ ေလာ့၊ လႊမ္းမိုးႏိုင္သူ ေလာ့၊ မည္သူကမွ် မလႊမ္းမိုးႏိုင္သူေလာ့၊ စင္စစ္ (အလံုးစံု) ကို ျမင္သူေလာ့၊ အလိုအတိုင္း ျဖစ္ေစႏိုင္သူေလာ့၊ အစိုးရသူ ေလာ့၊ ျပဳသူေလာ့၊ ဖန္ဆင္းသူ ေလာ့၊ အျမတ္ဆံုး ေလာ့၊ စီမံသူေလာ့၊ (စ်ာန္) ၌ ေလ့လာၿပီး သူေလာ့၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ သတၱဝါတို႔၏ အဖေလာ”ဟု သင့္ကို ဤသို႔ ငါေမးသည္ မဟုတ္၊ ”ငါ့သွ်င္ ေျမဓာတ္ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္ အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္သနည္း”ဟု သင့္ကို ဤသို႔သာလွ်င္ ငါေမး၏ဟု (ဆိုျပန္၏)။
၄၉၅။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုျဗဟၼာႀကီးသည္ ထိုရဟန္း၏ လက္ေမာင္းကို ကိုင္၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ သို႔ေခၚေဆာင္ၿပီးလွ်င္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကား) ကို ဆိုျပန္၏ –
”ရဟန္း ျဗဟၼာ့ျပည္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဤျဗဟၼာတို႔သည္ ‘ မဟာျဗဟၼာ မသိေသာအရာ အနည္း ငယ္မွ်မရွိ၊ မဟာျဗဟၼာ မျမင္ေသာအရာ အနည္းငယ္မွ် မရွိ၊ မဟာျဗဟၼာအား မထင္မလင္းေသာ အရာအနည္းငယ္မွ် မရွိ၊ မဟာျဗဟၼာ မ်က္ေမွာက္မျပဳေသာ အရာ အနည္းငယ္မွ် မရွိ’ဟု အကြၽႏု္ပ္ကို ဤသို႔ထင္မွတ္ေနပါကုန္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ထို (ျဗဟၼာ) တို႔၏ မ်က္ေမွာက္ ၌ မေျဖၾကားဘဲဲရွိခဲဲ့ပါ၏၊ ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ ေလးပါးတို႔ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ရာ အရပ္ကို အကြၽႏု္ပ္လည္း မသိပါ၊ ရဟန္း ထို႔ေၾကာင့္ ဤေလာက၌ ျမတ္စြာဘုရားကိုေက်ာ္လြန္၍ အျပင္အပ၌ ျပႆနာကို ေျဖရန္ ရွာမွီးျခင္းသည္ သင္၏သာလွ်င္မေလ်ာ္ေသာ အမႈ ျဖစ္ေခ်၏၊ သင္၏သာလွ်င္ ခြၽတ္ယြင္းမႈ ျဖစ္ေခ်၏၊ ရဟန္း သြားပါေလေလာ့၊ သင္သည္ ထိုျမတ္စြာဘုရားကိုသာ ခ်ဥ္းကပ္၍ ဤျပႆနာကို ေမးျမန္းပါေလေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားကသင့္အား ေျဖၾကားသည့္ အတိုင္းပင္ ထို (ျပႆနာ)၏ အနက္ကို မွတ္သားပါေလေလာ့”ဟု ဆို၏။
၄၉၆။ ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ သန္စြမ္းေသာ ေယာက်္ားသည္ ေကြးထားေသာ လက္ေမာင္းကိုဆန္႔သကဲဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ဆန္႔ထားေသာ လက္ေမာင္းကို ေကြးသကဲဲ့သို႔လည္းေကာင္း ဤအတူပင္ျဗဟၼာ့ျပည္မွ ကြယ္ခဲဲ့၍ ငါ၏ ေရွ႕ေမွာက္၌ ထင္ရွားေပၚလာ၏။
ေကဝ႗ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ငါ့ကို ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ၿပီးေသာ္ ငါ့အား ဤ (ျပႆနာ) ကို ေမးေလွ်ာက္၏ –
”အသွ်င္ဘုရား ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤ မဟာဘုတ္ေလးပါးတို႔သည္ အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္ပါသနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။
ကမ္းၾကည့္ငွက္ ဥပမာ
၄၉၇။ ေကဝ႗ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္ေသာ္ ငါသည္ ထိုရဟန္းအား ဤ (စကားကို) ဆို၏ –
”ရဟန္း ေရွး၌ ျဖစ္ဖူးသည္ကား သမုဒၵရာ (ပင္လယ္ကူး) ကုန္သည္တို႔သည္ ကမ္းၾကည့္ ငွက္ကိုယူေဆာင္၍ သေဘၤာျဖင့္ သမုဒၵရာ (ပင္လယ္) သို႔ သက္ဝင္ကုန္၏၊ သေဘၤာသည္ ကမ္းကိုမျမင္လတ္ေသာ္ ထိုသူတို႔သည္ ကမ္းၾကည့္ငွက္ကို လႊတ္ကုန္၏၊ ထို (ငွက္) သည္ အေရွ႕အရပ္သို႔ပ်ံသြား၏၊ ေတာင္အရပ္သို႔ ပ်ံသြား၏၊ အေနာက္အရပ္သို႔ ပ်ံသြား၏၊ ေျမာက္အရပ္သို႔ ပ်ံသြား၏၊ အထက္အရပ္သို႔ ပ်ံသြား၏၊ အေထာင့္အရပ္သို႔ ပ်ံသြား၏၊ ထိုငွက္သည္ ထက္ဝန္းက်င္မွ ကမ္းကို အကယ္၍ ျမင္ရမူ ပ်ံျမဲဲတိုင္း ေရွ႕သို႔သာ ပ်ံသြားေလ၏၊ ထို (ငွက္) သည္ ထက္ဝန္းက်င္မွ ကမ္း ကိုအကယ္၍ မျမင္မူကား ထိုသေဘၤာသို႔သာ ျပန္လွည့္လာ၏၊ ရဟန္း ဤအတူပင္ သင္သည္ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္ ဤျပႆနာ၏ အေျဖကို ရွာ၍ မရေသာေၾကာင့္ ငါ့အထံသို႔သာ ျပန္လွည့္လာခဲဲ့၏၊ ရဟန္း ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ မီးဓာတ္ ေလဓာတ္ ဟူေသာ ဤမဟာဘုတ္ ေလးပါးတို႔သည္အဘယ္အရပ္၌ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ကုန္ပါသနည္း အသွ်င္ဘုရား”ဟု ဤျပႆနာကို ဤသို႔ကား မေမးသင္။
၄၉၈။ ရဟန္း ”အဘယ္အရပ္၌ ေရ ေျမ မီး ေလသည္ မတည္ပါသနည္း၊ အဘယ္အရပ္၌ အရွည္အတို အငယ္ အႀကီး အေကာင္း အဆိုးသည္ မရွိပါသနည္း၊ အဘယ္အရပ္၌ နာမ္႐ုပ္သည္ အႂကြင္းမဲဲ့ခ်ဳပ္ပါသနည္း”ဟု ဤျပႆနာကို ဤသို႔သာ ေမးသင့္ေပ၏။
၄၉၉။ ထို (အေမး) ၌ အေျဖသည္ (ဤသို႔) ျဖစ္၏ –
”(မ်က္စိျဖင့္) မျမင္ေကာင္းေသာ၊ (ဥပါဒ္ ဌီ ဘင္) အပိုင္းအျခား မရွိေသာ၊ ထက္ဝန္းက်င္ဆိပ္ကမ္းရွိေသာ၊ ဉာဏ္အထူးျဖင့္ သိအပ္ေသာ နိဗၺာန္သည္ ရွိ၏။ဤ (နိဗၺာန္) ၌ ေရ ေျမ မီး ေလသည္ မတည္ေပ၊ ဤ (နိဗၺာန္) ၌ အရွည္ အတို အငယ္ အႀကီးအေကာင္း အဆိုးသည္ မရွိေပ။ ဤ (နိဗၺာန္) ၌ နာမ္ႏွင့္ ႐ုပ္သည္ အႂကြင္းမဲဲ့ ခ်ဳပ္ေပ၏၁၊ ဤ (နိဗၺာန္) ၌ဝိညာဥ္၏ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဤ (နာမ္ႏွင့္႐ုပ္) သည္ ခ်ဳပ္ေပ၏”ဟု ျဖစ္၏။
၅ဝဝ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤ (တရားေတာ္) ကို ေဟာေတာ္မူ၏။ ေကဝ႗ (မည္ေသာ) သူႂကြယ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ကို ႏွစ္လိုသည္ျဖစ္၍ ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူေလသတည္း။
တစ္ဆယ့္တစ္ခုေျမာက္ေသာ ေကဝ႗သုတ္ ၿပီး၏။
——
၁။ မျဖစ္သည္ကိုပင္ ခ်ဳပ္သည္ဟု ဆိုသည္။