၂၄၆။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဠဝီျပည္ အာဠဝကဘီလူး၏ ဗိမာန္၌ ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ အာဠဝကဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ”ရဟန္း ထြက္ေလာ့”ဟု ဤစကားကို ဆို၏၊ ”ဘီလူး ေကာင္းၿပီ”ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ ”ရဟန္း ဝင္ေလာ့”ဟု ဆို၏၊ ”ဘီလူး ေကာင္းၿပီ”ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝင္ေတာ္မူ၏၊ ဤနည္းအတိုင္း သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ”ထြက္ေလာ့ ဝင္ေလာ့”ဟု အာဠဝကဘီလူးက ဆို၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ”ထြက္ခ်ည္ ဝင္ခ်ည္” ျပဳေတာ္မူ၏၊ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ကား အာဠဝက ဘီလူးသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ”ရဟန္း ထြက္ေလာ့”ဟု ဤစကားကို ဆို၏၊ ”ဘီလူး ငါသည္ မထြက္ ေတာ့အ့ံ၊ သင့္အား ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိအံ့၊ ျပဳဖြယ္ကိစၥကိုသာ ျပဳေလာ့”ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ရဟန္း သင့္အား ျပႆနာကို ေမးအံ့၊ ငါ့အား အကယ္၍ မေျဖႏိုင္ခဲ့အံ့၊ သင္၏ စိတ္ကိုေသာ္လည္း ပ်ံ႕လြင့္ေစအံ့၊ သင္၏ ႏွလံုးကိုေသာ္လည္း ခြဲအံ့၊ ေျခတို႔၌ ကိုင္၍ ဂဂၤါျမစ္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ေသာ္လည္း ပစ္လိုက္အံ့ဟု (ဆို၏)၊ ”ဘီလူး နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္ တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏ ျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ ငါဘုရား၏ စိတ္ကိုမူလည္း ပ်ံ႕လြင့္ေစႏိုင္ေသာ ႏွလံုးကိုမူလည္း ခြဲေစႏိုင္ေသာ ေျခတို႔၌မူလည္း ကိုင္၍ ဂဂၤါျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ပစ္ႏိုင္ေသာ သူကို စင္စစ္ ငါ မျမင္၊ ဘီလူး သို႔ေသာ္လည္း သင္ အကယ္၍ အလိုရွိသည္ ျဖစ္အံ့၊ ေမးေလာ့”ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
”ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား အဘယ္နည္း၊ ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ အဘယ္တရားသည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္တတ္သနည္း၊ အရသာတို႔တြင္ အဘယ္အရသာသည္ စင္စစ္ အေကာင္းျမတ္ဆံုးေသာ အရသာျဖစ္ သနည္း၊ အဘယ္မည္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္သနည္း”ဟု (ေမး၏)။
”ဘီလူး ဤေလာက၌ ေယာက်္ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား ယံုၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’တရား တည္း၊ ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္အပ္ေသာ (ဆယ္ပါးေသာ ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရား သည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္တတ္၏၊ အရသာတို႔တြင္ (နိဗၺာန္ဟူေသာ) ပရမတၳ သစၥာႏွင့္ ဝစီသစၥာသည္ စင္စစ္ အေကာင္းျမတ္ဆံုးေသာ အရသာတည္း၊ ပညာျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္းကို ျမတ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းဟူ၍ ဆိုကုန္၏”ဟု (ေျဖေတာ္မူ၏)။
”အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ ‘ၾသဃ’ကို ကူးေျမာက္သနည္း၊ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္သနည္း၊ အဘယ္ မည္ေသာ တရားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္သနည္း၊ အဘယ္မည္ေသာ တရားျဖင့္ စင္ၾကယ္သနည္း”ဟု (ေမး၏)။
”ဘီလူး ယံုၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’တရားျဖင့္ သံသရာအလ်ဥ္ကို ကူးေျမာက္၏၊ မေမ့ မေလ်ာ့မႈ ‘အပၸမာဒ’တရားျဖင့္ သံသရာသမုဒၵရာကို ကူးေျမာက္၏၊ အားထုတ္မႈ ‘ဝီရိယ’ျဖင့္ ဆင္းရဲကို လြန္ေျမာက္၏၊ ပညာျဖင့္ စင္ၾကယ္၏”ဟု (ေျဖေတာ္မူ၏)။
”အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ပညာကို ရသနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ သူသည္ ဥစၥာကို ရသနည္း၊ အဘယ္တရားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္သနည္း၊ အဘယ္ သူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရသနည္း၊ အဘယ္သူသည္ ဤေလာကမွ တမလြန္ ေလာကသို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ရသနည္း”ဟု (ေမး၏)။
”ဘီလူး မေမ့ေလ်ာ့ေသာ ပညာရွိေသာ သူသည္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ျခင္းငွါ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔၏ တရားကို ယံုၾကည္စြာ နာသည္ျဖစ္၍ ပညာကို ရ၏၊ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အမႈကို ျပဳေလ့ရွိေသာ (ဝီရိယဟူေသာ) ဝန္ရွိေသာ ထႂကြလုံ႔လ ရွိေသာ သူသည္ ဥစၥာကို ရ၏၊ မွန္ေသာ စကားျဖင့္ ေက်ာ္ေစာျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ေပးကမ္းေသာ သူသည္ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကို ရ၏၊ ဤဆိုလတၱံ႕ေသာ အေၾကာင္း ေၾကာင့္ ဤေလာကမွ တမလြန္ေလာကသို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ရ။
ယံုၾကည္မႈ ‘သဒၶါ’တရားရွိေသာ အိမ္ေထာင္မႈကို ရွာမွီးေလ့ရွိေသာ အၾကင္သူအား မွန္ကန္မႈ ‘သစၥာ’၊ ပညာရေၾကာင္း ‘ဒမၼ’၊ အားထုတ္မႈ ‘ဓိတိ’၊ စြန္႔ၾကဲမႈ ‘စာဂ’ ဤ တရားေလးပါးတို႔သည္ အကယ္၍ ရွိကုန္အံ့၊ ထိုသူသည္ စင္စစ္ တမလြန္ဘဝသို႔ ေရာက္၍ မစိုးရိမ္ရ။
ဘီလူး ဤေလာက၌ မွန္ကန္မႈ ‘သစၥာ’ ထက္လည္းေကာင္း၊ ပညာရေၾကာင္း ‘ဒမၼ’ ထက္လည္းေကာင္း၊ စြန္႔ၾကဲမႈ ‘စာဂ’ထက္လည္းေကာင္း၊ အားထုတ္မႈ ‘ဓိတိ’ထက္လည္းေကာင္း လြန္ကဲေသာတရားသည္ အကယ္၍ ရွိသည္ ျဖစ္အံ့။ ငါ တိုက္တြန္း၏၊ အျခားေသာ မ်ားစြာေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔ကို ေမးေလဦးေလာ့”ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
”ျမတ္စြာဘုရား တမလြန္ဘဝ၌ ျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းတရားကို အကြၽႏု္ပ္သည္ ယေန႔ သိရပါ၏၊ ယခုအခါ၌ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏတို႔ကို ေမးရပါေတာ့အံ့နည္း။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္၏အက်ဳိးငွါသာ အာဠဝီၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ သီတင္းသံုးရန္ ႂကြလာေတာ္မူေပစြတကား၊ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၌ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ႀကီးေသာ အက်ဳိး ရွိ၏၊ (ထိုအလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို) ယေန႔ အကြၽႏု္ပ္ သိရပါ၏။
ထိုအကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္၏ ေကာင္းေသာ တရား၏ အျဖစ္ကို (ခ်ီးမြမ္းလ်က္လည္းေကာင္း) တစ္ရြာမွ တစ္ရြာ တစ္ျပည္မွ တစ္ျပည္သို႔ လွည့္လည္ပါအံ့”ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ယကၡသံယုတ္ ၿပီး၏။