၂ဝ၇။ သာဝတၳိနိဒါန္း။ ထိုအခါ၌ သဂၤါရဝမည္ေသာ ပုဏၰားသည္ သာဝတၳိျပည္၌ ေန၏၊ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟု အယူရွိသည္ျဖစ္၍ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္ျခင္းကို ယုံၾကည္၏၊ ည နံနက္တိုင္း ေရသို႔ ဆင္းသက္ အားထုတ္မႈကို အားထုတ္သည္ျဖစ္၍ ေန၏၊ ထိုအခါ၌ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ နံနက္အခါ သကၤန္းကို ျပင္ ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကို ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ သာဝတၳိျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္၏၊ သာဝတၳိျပည္၌ ဆြမ္းခံ လွည့္ လည္၍ ဆြမ္းစားၿပီးသည့္ေနာက္ ဆြမ္းခံရြာမွ ဖဲခဲ့၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိုေသစြာ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏- ”အသွ်င္ဘုရား သဂၤါရဝမည္ေသာ ပုဏၰားသည္ သာဝတၳိျပည္၌ ေနပါ၏၊ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟု အယူ ရွိသည္ျဖစ္၍ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္ျခင္းကို ယုံၾကည္ပါ၏၊ ည နံနက္တိုင္း ေရသို႔ ဆင္းသက္ အားထုတ္မႈကို အားထုတ္သည္ျဖစ္၍ ေနပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သနားသမႈ အေၾကာင္း ျပဳ၍ သဂၤါရဝပုဏၰား၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူပါေလာ့”ဟု ေလွ်ာက္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းျဖင့္ လက္ခံေတာ္မူ၏။
ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခါ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကို ေဆာင္ယူ ၿပီးလွ်င္ သဂၤါရဝပုဏၰား၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သဂၤါရဝပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏွဳတ္ ဆက္ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္စကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ သဂၤါရဝပုဏၰားအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏- ”ပုဏၰား သင္သည္ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟု အယူရွိသည္ ျဖစ္၍ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္ျခင္းကို ယုံၾကည္၏၊ ည နံနက္တိုင္း ေရသို႔ ဆင္းသက္အားထုတ္မႈကို အားထုတ္သည္ ျဖစ္၍ ေန၏ဟူသည္ မွန္ သေလာ”ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ေဂါတမ ဤအတိုင္း မွန္ပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰား သင္သည္ အဘယ္အက်ဳိးထူးကို ျမင္သည္ျဖစ္၍ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟု အယူရွိသည္ျဖစ္၍ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္ျခင္းကို ယုံၾကည္သနည္း၊ ည နံနက္တိုင္း ေရသို႔ ဆင္းသက္အားထုတ္မႈကို အားထုတ္ လ်က္ ေနသနည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ အႀကင္မေကာင္းမႈကို ေန႔အခါ၌ ျပဳမိအံ့၊ ထိုမေကာင္းမႈကို ညဥ့္အခါ၌ ေရခ်ဳိးျခင္းျဖင့္ ေမွ်ာ၏။ ညဥ့္အခါ၌ အႀကင္မေကာင္းမႈကို ျပဳမိအံ့၊ ထိုမေကာင္းမႈကို နံနက္အခါ၌ ေရခ်ိဳးျခင္းျဖင့္ ေမွ်ာ၏။ အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤအက်ဳိးထူးကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္၏ဟု အယူရွိသည္ျဖစ္၍ ေရျဖင့္ စင္ၾကယ္ျခင္းကို ယံုၾကည္ပါ၏၊ ယခု အခါ ည နံနက္တိုင္း ေရသို႔ ဆင္းသက္အားထုတ္မႈကို အားထုတ္သည္ ျဖစ္၍ ေနပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏-
”ပုဏၰား (အ႒ဂၤ ိကမဂ္) တရားသည္ ထံုးအိုင္သဖြယ္ ျဖစ္၏၊ သီလဟူေသာ ေရခ်ဳိးဆိပ္ ရွိ၏၊ မေနာက္က်ဳ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ခ်ီးမြမ္းအပ္၏၊ အၾကင္ထံုးအိုင္၌ စင္စစ္ ဉာဏ္၏ အဆံုးသို႔ ေရာက္ၾကသူ (ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္)တို႔သည္ ေရခ်ဳိးကုန္၏၊ ထိုထံုးအိုင္၌ မစြတ္ေသာ ကိုယ္ရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ သာလွ်င္ တစ္ဖက္ကမ္း (နိဗၺာန္) သို႔ ကူးကုန္၏”ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ သဂၤါရဝပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏- ”အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏။ပ။ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွ စ၍ အသက္ထက္ဆံုး ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါေလာ့”ဟု (ေလွ်ာက္၏)။