၃၈။ သာဝတၳိျပည္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ရဟန္းတို႔ အၾကင္ေစ့ေဆာ္မႈကို ေစ့ေဆာ္၏၊ အၾကင္ၾကံစည္မႈကို ၾကံစည္၏၊ အၾကင္ကိန္းေအာင္းတတ္ေသာ တရားသည္လည္း ကိန္းေအာင္း၏၊ ဤေစ့ ေဆာ္မႈ စသည္သည္ ဝိညာဏ္တည္ရန္ အေၾကာင္းျဖစ္၏၊ အေၾကာင္း႐ိွေသာ္ ဝိညာဏ္တည္မႈ ျဖစ္၏၊ ထိုကမၼဝိညာဏ္ တည္သည္႐ိွေသာ္ စည္ပင္သည္႐ိွေသာ္ ေနာင္တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ ျဖစ္၏၊ ေနာက္တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ ျဖစ္ျခင္း႐ိွခဲ့ေသာ္ ေနာင္အခါ၌ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း စိုးရိမ္ျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ အလံုးစံုေသာ ဆင္းရဲအစု ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ မေစ့ေဆာ္ေစကာမူ အကယ္၍ မၾကံစည္ေစကာမူ အကယ္၍ (အႏုသယ) ကိန္း ေအာင္းခဲ့ျငားအံ့၊ ဤ (အႏုသယ) ကိန္းေအာင္းျခင္းသည္ပင္ ဝိညာဏ္တည္ရန္ အေၾကာင္း ျဖစ္၏၊ အေၾကာင္း ႐ိွေသာ္ ဝိညာဏ္တည္မႈ ျဖစ္၏၊ ထိုကမၼဝိညာဏ္ တည္သည္႐ိွေသာ္ စည္ပင္သည္႐ိွေသာ္ ေနာင္တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ ျဖစ္၏၊ ေနာင္တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ ျဖစ္ျခင္း႐ိွခဲ့ေသာ္ ေနာင္အခါ၌ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း စိုးရိမ္ျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ အလံုးစံုေသာ ဆင္းရဲအစု ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ အၾကင္အခါ၌ ေစ့လည္း မေစ့ေဆာ္၊ ၾကံလည္း မၾကံစည္၊ (အႏုသယ)လည္း မကိန္း ေအာင္း၊ (ထိုအခါ) ဤသို႔ အႏုသယ မကိန္းေအာင္းျခင္းသည္ပင္ ဝိညာဏ္တည္ရန္ အေၾကာင္း မျဖစ္၊ အေၾကာင္း မ႐ိွေသာ္ ဝိညာဏ္တည္မႈ မျဖစ္၊ ထိုကမၼဝိညာဏ္ မတည္သည္႐ိွေသာ္ မစည္ပင္သည္႐ိွေသာ္ ေနာင္တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ မျဖစ္၊ ေနာင္တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ျဖစ္ျခင္း မ႐ိွခဲ့ေသာ္ ေနာင္အခါ၌ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း စိုးရိမ္ျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ အလံုးစံုေသာ ဆင္းရဲအစု ခ်ဳပ္၏ဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။
အ႒မသုတ္။