၄၉။ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ – အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည္ရွဥ္႕နက္တို႔ကို အစာေကြၽးရာျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါသူႂကြယ္သား ေသာဏသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ။ပ။ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာသူႂကြယ္သား ေသာဏအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏ –
ေသာဏ သမဏျဗာဟၼဏအခ်ဳိ႕သည္ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ႐ုပ္ျဖင့္”ငါသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏”ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္ အတန္းအစားတူ ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္း႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္ ေအာက္တန္းစား ျဖစ္၏ ”ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔အားဟုတ္မွန္တိုင္းကို မျမင္သည္မွတစ္ပါး အျခားဆိုဖြယ္ မရွိႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ေဝဒနာျဖင့္ ”ငါသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏ ”ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္အတန္းအစားတူ ျဖစ္၏” ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္ ေအာက္တန္းစား ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္း႐ႈကုန္၏၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔အားဟုတ္မွန္တိုင္းကို မျမင္သည္မွတစ္ပါး အျခားဆိုဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ။ မျမဲေသာ။ပ။ သညာျဖင့္။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိကုန္ေသာ သခၤါရတို႔ျဖင့္”ငါသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏ ”ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္ အတန္းအစားတူ ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္း႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္ ေအာက္တန္းစား ျဖစ္၏” ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔အားဟုတ္မွန္တိုင္းကို မျမင္သည္မွတစ္ပါး အျခားဆိုဖြယ္ မရွိေတာ့ေခ်။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ဝိညာဏ္ျဖင့္ ”ငါသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏ ”ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္အတန္းအစားတူ ျဖစ္၏ ”ဟူ၍လည္း ႐ႈကုန္၏၊ ”ငါသည္ ေအာက္တန္းစား ျဖစ္၏ ”ဟူ၍လည္း႐ႈကုန္၏၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔အားဟုတ္မွန္တိုင္းကို မျမင္သည္မွ တစ္ပါး အျခားဆိုဖြယ္မရွိေတာ့ေခ်။
ေသာဏ သမဏျဗာဟၼဏအခ်ဳိ႕တို႔သည္ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ႐ုပ္ျဖင့္”ငါသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္း မ႐ႈကုန္၊ ”ငါသည္ အတန္းအစားတူ ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္းမ႐ႈကုန္၊ ”ငါသည္ ေအာက္တန္းစား ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္း မ႐ႈကုန္၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔အားဟုတ္မွန္တိုင္းကို ျမင္သည္မွတစ္ပါး အျခားဆိုဖြယ္ မရွိေတာ့ေခ်။ မျမဲေသာ ေဝဒနာျဖင့္။ မျမဲေသာ သညာျဖင့္။ မျမဲကုန္ေသာ သခၤါရတို႔ျဖင့္။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ဝိညာဏ္ျဖင့္”ငါသည္ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္း မ႐ႈကုန္၊ ”ငါသည္ အတန္းအစားတူ ျဖစ္၏”ဟူ၍လည္းမ႐ႈကုန္၊ ”ငါသည္ ေအာက္တန္းစား ျဖစ္၏ ”ဟူ၍လည္း မ႐ႈကုန္၊ ထိုသမဏျဗာဟၼဏတို႔အားဟုတ္မွန္တိုင္းကို ျမင္သည္မွ တစ္ပါး အျခားဆိုဖြယ္ မရွိေတာ့ေခ်။
ေသာဏ ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ႐ုပ္သည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါအသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ႐ုပ္သည္ ဆင္းရဲေလာ၊ ခ်မ္းသာေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ႐ုပ္ကို ” ဤ႐ုပ္သည္ ငါ့ဥစၥာ ျဖစ္၏၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါ ျဖစ္၏၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါ၏ အတၱတည္း”ဟု ႐ႈျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္ပါမည္ေလာ။ မသင့္ေလ်ာ္ပါ အသွ်င္ဘုရား။ ေဝဒနာသည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ သညာသည္။ သခၤါရတို႔သည္။ ဝိညာဏ္သည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဝိညာဏ္သည္ ဆင္းရဲေလာ၊ ခ်မ္းသာေလာ။ ဆင္းရဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ မျမဲေသာ ဆင္းရဲေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေသာဝိညာဏ္ကို ” ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ့ဥစၥာ ျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ ျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ၏အတၱတည္း ”ဟု ႐ႈျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္ပါမည္ေလာ။ မသင့္ေလ်ာ္ပါ အသွ်င္ဘုရား။
ေသာဏ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္လည္းျဖစ္ေသာ အတြင္း အျပင္လည္းျဖစ္ေသာ အၾကမ္း အႏုလည္းျဖစ္ေသာ အယုတ္ အျမတ္လည္းျဖစ္ေသာ အေဝး အနီးလည္းျဖစ္ေသာ႐ုပ္အားလံုးကို ” ဤ႐ုပ္သည္ ငါ့ဥစၥာ မဟုတ္၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါ မဟုတ္၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါ၏အတၱမဟုတ္”ဟုဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္လည္းျဖစ္ေသာအတြင္း အျပင္လည္းျဖစ္ေသာ အၾကမ္း အႏုလည္းျဖစ္ေသာ အယုတ္ အျမတ္လည္းျဖစ္ေသာ အေဝးအနီးလည္းျဖစ္ေသာ ေဝဒနာ အားလံုးကို။ သညာအားလံုးကို။ သခၤါရအားလံုးတို႔ကို။ ဝိညာဏ္အားလံုးကို ” ဤအားလံုးေသာ ဝိညာဏ္သည္ ငါ့ဥစၥာ မဟုတ္၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ မဟုတ္၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ၏ အတၱမဟုတ္”ဟု ဤသို႔ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မွန္ကန္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈရမည္။
ေသာဏ ဤသို႔ ႐ႈေသာ အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ ႐ုပ္၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ေဝဒနာ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ သညာ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ သခၤါရတို႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ဝိညာဏ္၌လည္းၿငီးေငြ႕၏၊ ၿငီးေငြ႕ေသာ္ တပ္မက္မႈ ကင္း၏၊ တပ္မက္မႈ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္၏၊ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ေသာ္ ကိေလသာမွ ”လြတ္ေျမာက္ၿပီ ”ဟု အသိဉာဏ္ ျဖစ္၏၊ ”ပဋိသေႏၶေနမႈကုန္ၿပီ၊ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္ (မဂ္) ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤမဂ္ကိစၥအလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ”ဟု သိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
သတၱမသုတ္။