၃ဝ၂။ သာဝတၳိနိဒါန္း။ ရဟန္းတို႔ မ်က္စိသည္ မျမဲ၊ ေဖာက္ျပန္တတ္၏၊ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ျဖစ္တတ္၏။ နားသည္ မျမဲ၊ ေဖာက္ျပန္တတ္၏၊ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ျဖစ္တတ္၏။ ႏွာေခါင္းသည္ မျမဲ၊ ေဖာက္ျပန္တတ္၏၊ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ျဖစ္တတ္၏။ လွ်ာသည္ မျမဲ၊ ေဖာက္ျပန္တတ္၏၊ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ျဖစ္တတ္၏။ကိုယ္သည္ မျမဲ၊ ေဖာက္ျပန္တတ္၏၊ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ျဖစ္တတ္၏။ စိတ္သည္ မျမဲ၊ ေဖာက္ျပန္တတ္၏၊ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု ျဖစ္တတ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားတို႔ကို ဤသို႔ ယံုၾကည္သက္ဝင္သူကို သဒၶါသို႔ အစဥ္ေလွ်ာက္၍ မေဖာက္ျပန္သည္၏ အျဖစ္ျဖင့္ ျမဲျခင္းသို႔ သက္ဝင္သူ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ျဖစ္ရာဘံုသို႔ သက္ဝင္သူ၊ ပုထုဇဥ္တို႔ျဖစ္ရာဘံုကို လြန္ေျမာက္သူ၊ ငရဲ တိရစၧာန္မ်ဳိး ၿပိတၱာဘံုတို႔၌ ျဖစ္ရမည့္ ကံကို ျပဳျခင္းငွါ မထိုက္သူ၊ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ မျပဳရဘဲ ေသျခင္းငွါလည္း မထိုက္သူဟု ဆိုအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားတို႔ကို ဤသို႔ ပညာ၏ အတိုင္းအရွည္အားျဖင့္ ကပ္ေရာက္႐ႈႏိုင္သူကို ပညာသို႔အစဥ္ေလွ်ာက္၍ မေဖာက္ျပန္သည္၏ အျဖစ္ျဖင့္ ျမဲျခင္းသို႔ သက္ဝင္သူ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ျဖစ္ရာဘံုသို႔ သက္ဝင္သူ၊ ပုထုဇဥ္တို႔ ျဖစ္ရာဘံုကို လြန္ေျမာက္သူ၊ ငရဲ တိရစၧာန္မ်ဳိး ၿပိတၱာဘံုတို႔၌ ျဖစ္ရမည့္ကံကို ျပဳျခင္းငွါ မထိုက္သူ၊ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ မျပဳရဘဲ ေသျခင္းငွါလည္းမထိုက္သူဟု ဆိုအပ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤတရားတို႔ကို ဤသို႔ သိသူ ဤသို႔ ျမင္သူကို အပါယ္သို႔က်ျခင္းသေဘာ မရွိေသာ ကိန္းေသျမဲေသာ အထက္မဂ္သံုးပါးလွ်င္ လားရာရွိေသာ ေသာတာပန္ဟုဆိုအပ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပဌမသုတ္။